จิตเห็นจิตเป็นมรรค
ตัวนี้หมายถึงจิตผู้รู้ ตัวที่ผ่านลมละเอียดลมระงับหรือจิตผู้รู้แท้ ผ่านวิตก วิจาร ปิติ สุข
ให้ถึงเอกัคคตาจิต สังเกต สมานุเบกขา
ถึงตอนนั้น ทำหน้าที่สังเกต หรือผู้เห็น
ทำให้ได้ยถาภูตญานทัศนะ >>นิพพิทา >>วิราคะ >> วิมุติ >> ขยญาณ >> นิพพาน

" จิตมีสมาธิตั้งมั่น ความคิดอารมณ์เคลื่อนเข้ามาแล้วผ่านไป โดยไม่สามารถตั้งอาศัยในจิตได้ แล้วสิ่งที่เห็นความคิดผ่านไป เห็นจิตตั้งมั่น เห็นจิตบริสุทธ์ในขณะนั้น คือ ญาณปัญญา "

ที่นี้ก็ให้จิตทำหน้าที่ของมันคือจิตเห็นจิต จิตสังเกตจิต ระหว่างจิตผู้รู้ กับจิตที่ถูกรู้
ว่ามันจะเป็นทุกข์ไหม คลายความยึดมั่นไหม เป็นอนิจจังไหม เป็นอนัตตาไหม