อยากทำงานนอกบ้าน แต่ทางบ้านไม่ให้?

กระทู้คำถาม
สวัสดีค่ะ ขอปรึกษาหน่อยนะคะ ว่าเราคิดถูกหรือเปล่าที่ดื้ออยากทำงานไกลบ้าน?

คือเราเรียนจบปริญญาตรีแล้วนะคะ แต่มีความคิดอยากออกหาประสบการณ์ อยากหางานทำ แต่ด้วยพ่อแม่ที่บ้านไม่ให้ไป ทางบ้านเราค่อนข้างจะมีฐานะค่ะ อาจไม่ได้รวยมาก แต่ก็ไม่ได้ลำบาก เราเรียนมาก็ไม่ได้กู้นะคะ โตมากับความเคยชินอยากได้อะไรก็ขอแม่แล้วก็ได้มาทุกอย่างที่อยากได้ พอเรียนจบป.ตรี แม่ให้ไปเรียนต่อ ป.โท ไม่ก็ต่อครู แล้วค่อยสอบครูราชการ เพื่อง่ายต่อการทำงานแถวบ้านในอนาคต แต่ด้วยความที่เราเรียนมาตลอดจนจบป.ตรี แล้ว ไม่มีความรู้สึกว่าอยากเรียนต่อแล้ว เริ่มเบื่อกับการเรียนแล้วค่ะ เลยขออยากทำงาน แต่ก็ไม่ให้ไปอยู่ดี อยู่บ้านก็สบายนะ กับข้าวก็ไม่ต้องทำ อยู่บ้านกับพ่อแม่ จะตื่นตอนไหนก็ได้ อยากได้อะไรก็ขอ แต่เราคิดว่าสักวันพ่อกับแม่เราต้องจากอยู่ดี คนที่จะอยู่ต่อคือเรา เราเป็นคนที่ชอบพัฒนาตัวเองค่ะ ฟังจิตวิทยา พอดแคสต์ ฟังทักษะต่างๆ ชอบคิดการใหญ่ ฟังดูอาจตลกนะคะ อาจดูเพ้อแต่เราชอบฝันค่ะ ต่อนะคะ คิดว่าไม่ทำตอนนี้แล้วจะทำอีกตอนไหน สักวันนึงเราก็ต้องทำแล้วมันต่างกับตอนนี้ยังไง? ฝันอย่างเดียว ไม่ลงมือทำก็อยู่ที่เดิมแหละค่ะ!! เรียนจบอยู่บ้านวันๆมันก็เบื่อนะคะ เราเห็นเพื่อนเรียนจบรีบหางานทำแล้ว เราไม่มีชีวิตเป็นของตัวเองเลย มีความฝันที่สวนทางกับพ่อแม่อยากให้เป็น คำว่าราชการมันก็ดีนะคะ แต่เราไม่อยากเป็น เราอยากทำในสิ่งที่ฝันค่ะแต่มันสวนทางกับความต้องการของเขา ความสามารถมีไว้เพื่ออะไร?! คนเรามีสิทธิ์ฝันหรือเปล่า?! ร้องไห้มาหลายรอบมากค่ะ เราเข้าใจนะคะที่แม่อยากให้เรียนครูเพราะอะไร ท่านกลัวว่าหากวันนึงเขาไม่อยู่เราจะได้อยู่ต่อแบบไม่ได้ลำบาก แต่ๆๆ ฉันไม่อยากเป็นครู! สักพักพอเราย้ำว่าอยากทำงาน เขาก็ยอมนะคะ แต่ต้องแถวบ้านเท่านั้น แต่ทุกคนซัพพอร์ทค่ะ เห็นว่าเราอยากทำงาน ก็อยากช่วยหางานแถวบ้านให้ แต่เราค่ะ เราไม่เอา ไม่อยากทำแถวบ้าน!! เราไม่ได้เลือกนะ แต่ประเด็นของเราคือประสบการณ์ข้างนอก ไม่อยากวนอยู่แต่แถวบ้าน ชีวิตนี้ไม่เคยได้ออกไปไหนเลยค่ะ อยากออกข้างนอกไปอยู่คนเดียวดูบ้าง อยู่แบบนี้เราคงไม่โตสักที ไม่รู้สึกถึงความยากลำบาก สบายเกินไป สักวันจะทำร้ายเราได้ค่ะ!!เข้าใจว่าเป็นห่วง เราอาจอ่อนต่อโลก ข้างนอกจะยังไง อาจโดนปล้น โดนหลอก ตกเป็นเหยื่อ ข่มขื่น บลาๆ กันไว้ดีกว่าแก้ มันก็จริงค่ะ เราเข้าใจจุดประสงค์ของเขาค่ะที่ไม่ให้ แต่เราก็คิดและศึกษามาตลอดนะคะก่อนตัดสินใจจะออกจากบ้าน ดูข่าว ตามข่าวตลอด สักวันนึงก็ต้องทำงาน เด็กใหม่ก็ออกทุกปี เราก็ยิ่งอายุเยอะ ประสบการณ์ทำงานก็ไม่มี ถ้าหากไม่รีบทำตอนนี้ เราเบื่อกับการขอเงินแล้วนะคะ เราอยากมีเงินที่ได้จากความสามารถของตัวเองค่ะ  ยุติความคิดยุคเก่าๆได้แล้วมั้งนะคะเราคิดว่า ขอแม่ออกทำงานร้อยกว่ารอบ แต่คำตอบก็เหมือนเดิม ยิ่งนักไปกว่านั้น ลุงเราแหละค่ะ ค้านไม่ให้ไปเหมือนเราเป็นคนพิการเลยว่างั้น สักวั้นถ้าแม่เราไม่อยู่ เราจะพึ่งใครอะ ทุกคนคิดเหมือนกันมั้ย🥺โลกมันเปลี่ยนไปไกลมากแล้ว เราจะอยู่ที่เดิมก็ไม่ใช่ 
 
#สำหรับเขาเรายังเป็นเด็กอ๊องที่อ่อนต่อโลกตลอดไป
เราเป็นคนอ๊อง เอ๋อ ตลกจริงค่ะ แต่ภายใต้ความเอ๋อ เบื้องหลังเราคิดการใหญ่อยู่นะคะ ทุกคนเลยมองเราว่ายังไม่มีศักยภาพพอ เป็นคนซื่อบื้อคนนึง เราเป็นคนเรียนเก่งนะคะ เสียงจากคนรอบข้าง แต่ยังอ่อนต่อสังคมไปหน่อย!!!ฟังตอนนั้นเจ็บนะคะ น้ำตาไหลเลย~~ แต่เราเป็นคนชอบทำอะไรเงียบๆ ดูเหมือนไร้ปัญญา ฟังแล้วอาจขำเราได้เลยค่ะ แต่ไม่ว่ายังไงเราจะพิสูจน์ค่ะ เหมือนที่เคยพิสูจน์มาแล้ว ดื้อจนขีดสุดละ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ค่ะ!!!

#แต่กว่าจะได้นั้น คงลำบากเลยนะคะ รอเขา
เปิดใจนี่ สาหัสเลยค่ะ💔

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบค่ะ ฝากแสดงความคิดเห็นอย่างเป็นมิตรนะครับ💓

อยากทำงาน อยากประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อยๆเลยรีบอยากทำตามที่ตนอยากทำตั้งแต่ตอนนี้!!

รอจนหงอกขึ้นก่อนเลยใช่ไหม!!! จบ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่