สวัสดีค่ะ พอดีกำลังอยู่ในช่วงฝึกหัดสมาธิ ซึ่งเคยอ่านมาหลายๆกระทู้ ว่าการเห็นแสงสามารถเกิดขึ้นได้ผู้นั่งฝึกสมาธิ ให้เลิกสนใจมพอดีเรานั่งวันนี้ เห็นแสงสีเหลืองค่อยๆโผล่มาและลอยไปลอยมา ไม่ใช่ดวงกลม แต่ขยายเข้าขยายออก เราก็พยายามกำหนดลมหายใจเข้า พุทโธ พุทโธ ตั้งสมาธิที่ลมหายใจ นั้น บางทีก็เผลอมองตามว่ามันจะลอยไปลอยมาทำไม ในใจก็บอกกับตัวเอง ณ ขณะนั้น ว่าเพราะเราหลับตาสมาธินาน จึงทำให้เกิดแสงสีได้ หรือจิตปรุ
แต่งขึ้นมาเอง จึงพยายามมเพ่งจนมันสลายเป็นขาวๆ สะเก็ด ซักพักเหใือนหายไป พอนั่งไปซักพักโผล่มาอีกแล้ว คราวนี้เราเริ่มรำคาญค่ะ แบบในใจคือโพล่งออกมาเลยว่า มาอีกแล้วน่ารำคาญ T-T ก็เลยรู้สึกว่า ความสงบอยู่ตรงไหน คราวนี้ก็เลยออกจากสมาธิไป เลยอยากสอบถามว่าระหว่างเพ่งมองตามแสงที่เกืดขึ้น หรือ ควรเพ่งที่ลมหายใจเข้าพุทธโธ แล้วต้องนั่งต่อไปจนไม่เกืดแสงใช่ไหมคะ บางทีมันเหมือนหงัดหงิด ว่าแบบใจเราจะเป็นสมาธิเมื่อใดมแล้วผลลัพธ์ของการนั่งสมาธิจิตใจสงบคืออย่างไร เป็นอย่างไรประมาณนั้นเลยค่ะ แบบเราจะเข้าถึงความสงบที่เขาบอกจะต้องรู้สึกอย่างไร หรือเราเร่งร้อนไปรึเปล่า