ผมเริ่มทำสมาธิตั้งแต่ตอนอยู่ป.5ตอนบวชเณรช่วงปิดเทมอ ผมไปอ่านเจอหนังสือเกี่ยวกับพวกอภิญญา6อยากรู้ซิคับด้วยความเป็นเด็กจึงเริ่มทำสมาธิจาก5นาทีกลายเป็นชม.ทำอยู่นานหลายปีจนถึงทุกวันนี้16ปีแต่ทำแบบตอนมีโอกาศบวชช่วงปิดเทมอ จนวันนึงผมนั่งสมาธิลมหายใจมันถี่ขึ่นๆจนลมหายใจหายไปร่างกายก็หายด้วยเหมือนจิตลอยยุเหนือร่างขยับดิ้นยังไงก็ไม่เปนผลยังกะจิตออกจาก่ร่างมีแต่ความสงบจนสักพักจิตถอนออกมาลมหายใจเริ่มมีพอลืมตาน้ำตาไหลออกมาหลังจากนั้นมีแต่ความสุขเปนอาทิตย์ต่อมาได้ยินเสียงที่ไกลขึ้นเสียงชีพจรเสียงลมหายใจได้ยินชัดเจนตลอดเวลาและผมก็สึกแล้วช่วงปิดเทมอผมก็มาบวชใหม่ทำสมาธิใหม่คราวนี้เวลานอนภาวนาจิตชอบลอยออกจากร่างเหนร่างตัวเองแบบกายทิพย์ลอยไปบนอากาศ มียุวันนึงนอนภาวนาสักพักลมหายใจที่เพ่งดูจิตวิ่งลงผ่านหน้าอกผ่านท้องมาจบที่สดือแล้วร่างกายดับลงมองเหนบนเพดานเหมือนลืมตาเห็นมีตัวอะไรหน้าตาดำๆเกรียมๆมันๆตาขาวๆถลนๆจ้องมองเรายุสักพักจิตก็ถอนออกมาแล้วก็ทำสมาธิไปเริ่อยๆจนวันนึงนั่งยืนนอนอารมเปนสมาธิหมดจนมาคิดว่าเราจะทำสมาธิทำไมในเมื่อมันสงบไปหมดแบบนี่ หลายวันเข้าเสื่อมเห้อ ไม่รุ้จะเริ่มตรงไหนทำสมาธิเพื่ออะไร ใจจริงๆอยากบรรลุธรรมบ้าง มียุวันนึงทำสมาธิอานาปานสติจนลมหายใจละเอียดมากเหมือนกายเรานั่งยุในตัวเราอีกทีเหมือนยุในหน้าอกเปนลมลูกกลมๆเยนๆรุ้สึกอบอุ่นปลอดภัยมันคืออะไร อยากถามว่ามีใครปฎิบัติทำสมาธิทั้งๆที่มีครอบครัวมีภรรยาแล้วอยากบรรลุแบบผมมั้ยหาเพื่อนคุย ทุกวันนี้สู้กับกิเลศในใจไม่ไหวนั่งนานๆปวดขาก็เลิก อยากหาเพื่อนที่คุยแล้วมีกำลังใจ