คือเราเป็นคนที่อ่อนไหวมากๆแคร์คนอื่นแคร์คนในครอบครัวมาก
ปัจจุบันเราเรียนอยู่ ป ตรี เราพยายามเพื่อตัวเองมากเก้าขึ้นป ตรี เราตั้งใจกับตัวเองว่าจะทำให้แม่ลำบากน้อยที่สุดเริ่มเรียนเรากู้เรียนเพื่อที่จะไม่ให้แม่จ่ายค่าเทอมเราทำงาน part-time เพื่อใช้หาเงินค่าใช้จ่ายไปเรียนทุกวัน แต่เราย้ายไปอยู่บ้านแฟนซึ่งใกล้ที่ทำงานบ้านเราแม่จะลำเอียงรักพี่ชายมากกว่าพี่ชายเราไม่เอาอะไรเลยแม่ตามใจ แต่แม่ชอบดูถูกเราด่าเราว่าเราผิดทุกอย่างที่ไม่อยู่บ้านตัวเองไปอยู่บ้านคนอื่นเราทะเลาะเรื่องนี้กับแม่หลายรอบมากจนเราเคียดมากเคยอยากฆ่าตัวตายเพราะแม่ลำเอียงตามใจพี่ชาย อะไรๆๆก็เราผิดตลอดขนาดเราพยายามยืนให้ได้ด้วยตัวเองแม่ยังว่าเราอวดดีอวดเก่งจะไปรอดได้สักเท่าไหร่ เรารักแม่มากพี่ชายชอบทำแม่เสียใจเราชอบทะเลาะกับแม่เรื่องไม่อยู่บ้านเพราะมากอยากให้มาอยู่กับพี่ชายหาข้าวหาปลาให้พี่ชายกินแทนเขาเพราะเขาอยากกลับไปใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดแต่เราไม่ เราบอกเขาว่าเราอยากยืนให้ได้ด้วยตัวเอง อยากเอาตัวรอดให้ได้ด้วยตัวเองแต่มันดูเป็นคคำพูดที่ไม่ดีเท่าไผร่สำหรับเขาเขาก็ไม่เคยเข้าใจเราไม่เคยถามว่าทำงานไปเรียนไปมีเงินพอใช้ไหมไหวรึป่าวแต่เราพยายามกัดฟันสู้ถึงวันๆนึงแทบจะไม่เหลือเงินก็ตามไม่เคยยื่นมือขอแม่เลยสักนิด (แต่กลับเป็นแม่ที่คอยขอเราบอกไม่มีๆแต่มีเงินให้พี่ชายตลอดเวลาพี่ชายอยากกินอยากได้อะไร) แม่ลำเอียงชัดเจนเราผิดไหม ที่เรารักแม่มากพี่ชายทำแม่ร้องไห้ เราเสียใจมากอดเห็นแม่เสียใจไม่ได้เราคิดกับพี่ชายแบบไม่ใช่พี่แต่เป็นความเกียดความแค้นแทนเราอยากฆ่ามันสะจะได้ไม่ต้องทำแม่เสียใจซ้ำๆๆแบบนี้
ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราดิ่งมาก เคว้ง มาก ครอบครัวเรากลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดหมดแล้วรู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะเหลือแค่ตัวคนเดียวแล้วจริงๆหรอ ที่บอกว่าจะพยายามยืนให้ได้ด้วยตัวเองวันนี้ต้องเริ่มแล้วหรอ แต่เราก็คิดว่าไม่เพราะเรายังมีแฟนเราอยู่ข้างๆแต่บางทีเราก็รู้สึกว่าช่วงเวลาตอนนี้ที่เรารู้สึกเศร้าเราต้องการใครสักคนจริงๆที่อยู่ข้างๆและเข้าใจเรามากๆพร้อมที่จะช่วยให้เราดีขึ้น มันกลับรู้สึกว่าเขาเอาเรื่องไร้สาระมาทะเลาะกับเราเพื่อให้เราเศร้าและเพิ่มความเคียดมากขึ้นจากที่มันควรจะสบายใจและมีกำลังใจสู้ต่อเราท้อมากอยากอยู่คนเดียวมากแต่เรากลัวกลัวการอยู่คนเดียวทั้งที่ไม่มีครอบครัวและไม่มีใครหรือเราจะไม่อยากอยู่แล้วมันเศร้า เค้วง ไปหมดเราเคยเศร้ากับเรื่องครอบครัวนอนไม่หลับเป็นอาทิตย์ๆๆบวกมาเจอปัญหาทะเลาะกับแฟนแฟนงอนเรื่องเล็กๆน้อยๆไร้สาระจนทำให้เราเคียดกว่าเดิมเราคิดเรื่องที่ไม่ดีพยายามทำร้ายฆ่าตัวตายมาหลายครั้งเรารู้สึกว่า รอบกายทำไมมันทำให้เราเหนื่อยจังปีนี้จะเรียนจบ แล้วอีกเทอมสุดท้าย จะสู้ต่อไปดีไหมนะ ขอบคุณนะที่รับฟังเราระบายเราเหนื่อยมากเลยปัญหาชีวิตที่ยังมีอีกเยอะในครแบครัว
มีเรื่องอยากระบาย
ปัจจุบันเราเรียนอยู่ ป ตรี เราพยายามเพื่อตัวเองมากเก้าขึ้นป ตรี เราตั้งใจกับตัวเองว่าจะทำให้แม่ลำบากน้อยที่สุดเริ่มเรียนเรากู้เรียนเพื่อที่จะไม่ให้แม่จ่ายค่าเทอมเราทำงาน part-time เพื่อใช้หาเงินค่าใช้จ่ายไปเรียนทุกวัน แต่เราย้ายไปอยู่บ้านแฟนซึ่งใกล้ที่ทำงานบ้านเราแม่จะลำเอียงรักพี่ชายมากกว่าพี่ชายเราไม่เอาอะไรเลยแม่ตามใจ แต่แม่ชอบดูถูกเราด่าเราว่าเราผิดทุกอย่างที่ไม่อยู่บ้านตัวเองไปอยู่บ้านคนอื่นเราทะเลาะเรื่องนี้กับแม่หลายรอบมากจนเราเคียดมากเคยอยากฆ่าตัวตายเพราะแม่ลำเอียงตามใจพี่ชาย อะไรๆๆก็เราผิดตลอดขนาดเราพยายามยืนให้ได้ด้วยตัวเองแม่ยังว่าเราอวดดีอวดเก่งจะไปรอดได้สักเท่าไหร่ เรารักแม่มากพี่ชายชอบทำแม่เสียใจเราชอบทะเลาะกับแม่เรื่องไม่อยู่บ้านเพราะมากอยากให้มาอยู่กับพี่ชายหาข้าวหาปลาให้พี่ชายกินแทนเขาเพราะเขาอยากกลับไปใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดแต่เราไม่ เราบอกเขาว่าเราอยากยืนให้ได้ด้วยตัวเอง อยากเอาตัวรอดให้ได้ด้วยตัวเองแต่มันดูเป็นคคำพูดที่ไม่ดีเท่าไผร่สำหรับเขาเขาก็ไม่เคยเข้าใจเราไม่เคยถามว่าทำงานไปเรียนไปมีเงินพอใช้ไหมไหวรึป่าวแต่เราพยายามกัดฟันสู้ถึงวันๆนึงแทบจะไม่เหลือเงินก็ตามไม่เคยยื่นมือขอแม่เลยสักนิด (แต่กลับเป็นแม่ที่คอยขอเราบอกไม่มีๆแต่มีเงินให้พี่ชายตลอดเวลาพี่ชายอยากกินอยากได้อะไร) แม่ลำเอียงชัดเจนเราผิดไหม ที่เรารักแม่มากพี่ชายทำแม่ร้องไห้ เราเสียใจมากอดเห็นแม่เสียใจไม่ได้เราคิดกับพี่ชายแบบไม่ใช่พี่แต่เป็นความเกียดความแค้นแทนเราอยากฆ่ามันสะจะได้ไม่ต้องทำแม่เสียใจซ้ำๆๆแบบนี้
ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราดิ่งมาก เคว้ง มาก ครอบครัวเรากลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดหมดแล้วรู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะเหลือแค่ตัวคนเดียวแล้วจริงๆหรอ ที่บอกว่าจะพยายามยืนให้ได้ด้วยตัวเองวันนี้ต้องเริ่มแล้วหรอ แต่เราก็คิดว่าไม่เพราะเรายังมีแฟนเราอยู่ข้างๆแต่บางทีเราก็รู้สึกว่าช่วงเวลาตอนนี้ที่เรารู้สึกเศร้าเราต้องการใครสักคนจริงๆที่อยู่ข้างๆและเข้าใจเรามากๆพร้อมที่จะช่วยให้เราดีขึ้น มันกลับรู้สึกว่าเขาเอาเรื่องไร้สาระมาทะเลาะกับเราเพื่อให้เราเศร้าและเพิ่มความเคียดมากขึ้นจากที่มันควรจะสบายใจและมีกำลังใจสู้ต่อเราท้อมากอยากอยู่คนเดียวมากแต่เรากลัวกลัวการอยู่คนเดียวทั้งที่ไม่มีครอบครัวและไม่มีใครหรือเราจะไม่อยากอยู่แล้วมันเศร้า เค้วง ไปหมดเราเคยเศร้ากับเรื่องครอบครัวนอนไม่หลับเป็นอาทิตย์ๆๆบวกมาเจอปัญหาทะเลาะกับแฟนแฟนงอนเรื่องเล็กๆน้อยๆไร้สาระจนทำให้เราเคียดกว่าเดิมเราคิดเรื่องที่ไม่ดีพยายามทำร้ายฆ่าตัวตายมาหลายครั้งเรารู้สึกว่า รอบกายทำไมมันทำให้เราเหนื่อยจังปีนี้จะเรียนจบ แล้วอีกเทอมสุดท้าย จะสู้ต่อไปดีไหมนะ ขอบคุณนะที่รับฟังเราระบายเราเหนื่อยมากเลยปัญหาชีวิตที่ยังมีอีกเยอะในครแบครัว