เรื่องมีอยู่ว่าเราโดนเพื่อนแกล้งเอารองเท้าไปซ้อนแล้วมันก็ให้เราไปหาเองระหว่างหาเราโดนหนามตำเท้าคิดว่ามันจะอยู่เพราะเป็นห่วงแต่กลับขึ้นห้องเรียนไปก่อนแล้วพอเราหาเจอก็เดินผ่านครูคนนึงจะตอบไม่มีอะไรก็ไม่ได้เพราะเราร้องอยู่และคิดว่าเขาคงเข้าใจแต่เขากลับตอบมาว่าเพื่อนแกล้งเพราะรักเรื่องแค่นี้อย่าสำออยครูไม่ชอบคนอ่อนแอ สรุปคืออยากถามทุกคนว่าทำยังไงเราจึงไม่ร้องต่อหน้าคนอื่นไม่อยากให้ใครมองเราเป็นแบบนี้อยากเก็บไปร้องไห้ตอนอยู่คนเดียวค่ะ
อ่อนไหวทางอารมณ์ควรทำยังไงให้ตัวเองไม่เผลอร้องไห้บ่อยๆ