ตามหัวข้อเลยค่ะ เรารู้สึกลังเลที่จะเปลี่ยนงานเเต่กลัวมากๆ เพราะก็ไม่ค่อยได้เปลี่ยนงานเเละลองทำงานอย่างอื่นยกเว้นเป็นสาวโรงงานเลย ตั้งเเต่ทำงานมาก็เปลี่ยนโรงงานมาเเค่1ครั้ง โรงงานที่ทำอยู่เป็นโรงงานที่2 มีเหตุผลหลายๆอย่างที่ทำให้เรารู้สึกว่าอยากเปลี่ยนงาน ลองทำงานที่ไม่เคยทำดูบ้าง เเต่ก็แอบกลัวว่าตัวเองจะทำได้หรือเปล่า ส่วนตัวเป็นคนที่โลกส่วนตัวค่อนข้างสูงเลย ขี้อาย ไม่ค่อยกล้าทำงานที่พบเจอผู้คนเท่าไหร่ นั้นเป็นปัญหาหลักที่เราไม่ได้เปลี่ยนงานสักทีคือไม่ค่อยกล้าเเละกลัว เหตุผลที่เราอยากจะเปลี่ยนงานในครั้งนี้ คือเรารู้สึกว่าเราคงทนทำงานกับคนที่ไม่มีวุฒิภาวะไม่ได้ ไม่มีความเป็นผู้นำ ชอบโบ้ยความผิดมาที่ลูกน้อง เเต่เราก็ทำงานพลาดจริงอันนั้นยอมรับ เเต่ด้วยความที่เป็นหัวหน้าเราเข้าใจว่าเขาก็ไม่อยากโดนหัวหน้าที่ใหญ่กว่าว่า เเต่เขาก็ไม่ควรโยนความผิดให้ลูกน้องแบบนี้ ซึ่งตอนนี้เราก็โดนพักงานอยู่เป็นเวลา1อาทิตย์ เเละหักเงิน (คหสต.ความผิดไม่ได้ร้ายเเรงขนาดนั้น เเต่เรารู้สึกว่าลงโทษเราแบบนี้มันเกินไปมาก โดนพักงาน เราก็เสียงเงินรวมๆเกือบ3000-4000เพราะเราทำงานเป็นรายวัน) นั่นคือเหตุผลที่เรารู้สึกว่าเราจะทนทำงานกับคนแบบนี้ได้ยังไง เเต่เราก็ยังไม่กล้าที่จะเริ่มต้นใหม่ ไม่กล้าที่จะเข้าไปหางานในเมือง ลาดพร้าว สุขุมวิท อโศก เรายังไม่รู้ว่าที่ตรงนั้นเขาทำงานแบบไหน ใช้ชีวิตเป็นยังไง สังคมรอบข้าง มันยากที่จะก้าวผ่านความกลัว ทั้งที่ก็ทำงานในเมืองเเล้วนะ(รังสิต) เเต่ไม่เคยเข้ากรุงเทพสักที ไม่รู้ว่าไปยังไงขึ่นรถยังไง รถเมล์ก็ขึ้นไม่เป็น เเละที่สำคัญเรามักโดนเอาเปรียบอยู่บ่อยครั้ง เหมือนเป็นคนที่เชื่อใจคนง่ายมาก ใครทำดีกับเราเราก็ให้ใจเขาไปหมด ผลสุดท้ายโดนเขาหลอกอยู่ร่ำไป ตอนเเรกทำเป็นใจดีเข้าหาเราเข้ามาคุยกับเราเป็นเพื่อนเป็นพี่(ส่วนมากจะเป็นผู้หญิง) คุยกันแนะนำกันทุกเรื่องจนเราเชื่อใจเหมือนเขาเป็นพี่สาวจริงๆ เเต่สุดท้ายยืมเงินมั้งล่ะ เอาเปรียบบ้างล่ะ เรื่องเงินๆทองๆอยู่ร่ำไป นั่นคือสาเหตุหลักที่ทำให้เรากลัวมากๆเวลาที่จะตัดสินใจไปไหนสักที เพราะส่วนมากคนที่เราไว้ใจนั่นแหละ ร้ายกับเราที่สุด