การเห็นความเกิด ความดับ ของขันธ์ 5 เป็น อริยสัจข้อไหนครับ ใช่สัมมาทิฏฐิ หรือเปล่า
การกำหนดรู้ทุกข์ คือ อุปาทานขันธ์ 5 ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ส่งผลให้ เกิดการ ละสมุทัย คือ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา รวมไปถึง กามาสวะ ภวาสวะ อวิชชาสวะ ( รู้ทุกข์ ... ละสมุทัย ) เมื่อ ละสมุทัย ทุกข์ดับ ความดับทุกข์ คือ นิโรธ...ควรทำให้แจ้ง และ มรรค...ควรเจริญ
คำถามอยู่ตรงนี้ การเห็นความเกิด ความดับ ของขันธ์ 5 เป็น การเจริญมรรค ข้อไหนครับ ผมเดาว่า สัมมาทิฏฐิ ก็แล้วกัน สัมมาทิฏฐิ เกิดเพราะได้สดับ ศรัทธา แยบคาย เป็นเหตุให้ละ กามวิตก พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก...มีศีล ...มีความเพียร ฝึกสัมมาสติ ฝึกสัมมาสมาธิ ... รู้อริยสัจ 4
แต่ว่าพิจารณาดู พระพุทธเจ้าแสดง เรื่อง ธัมมจักกัปปวัตนสูตร คือ อริยสัจ 4 ก่อน และเกิดพระโสดาบันขึ้น แก่พระอัญญาโกณฑัญญะและเทวดาสิบแปดโกฏิ
ในธัมมจักกัปปวัตนสูตรก็ไม่ได้มีตรงไหนกล่าวถึง ความไม่เที่ยงของขันธ์ 5 ...กล่าวทีหลัง ในตอนที่ปัญจวัคคีย์ได้โสดาบันครบแล้ว พระพุทธเจ้าแสดง อนัตตลักขณสูตร ว่าด้วยควาไม่เที่ยง เป็นทุกข์เป็นอนัตตาของขันธ์ 5 ... จบ บรรลุอรหัตตผล ยกแก๊ง
คำถามจริงๆ ที่ทุกท่านใช้ตอบอยู่ตรงนี้
การเห็นอุปาทานขันธ์ 5 ไม่เที่ยง ... ทำให้ รู้อริยสัจ 4 ได้ยังไง ( พระอริยบุคคลเกิดเพราะรู้ว่านี่ทุกข์ นี่สมุทัย นี่นิโรธ นี่มรรค ) ดังนั้น การเห็นอุปาทานขันธ์ 5 ไม่เที่ยง เกี่ยวอะไรกับ การเห็นว่านี่ทุกข์ นี่สมุทัย นี่นิโรธ นี่มรรค จน บรรลุพระโสดาบันครับ หาก ธัมมจักกัปปวัตนสูตร ทำให้เกิด พระโสดาบัน เราควรสดับและสนทนาในเรื่อง อริยสัจ 4 ให้เข้าใจก่อนดีไหม ก่อนจะไปเรื่อง อนัตตลักขณสูตร ที่แสดงแก่ผู้บรรลุโสดาบันแล้ว
แต่...พระสารีบุตร ก็เคยแสดงไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=17&A=3721&Z=3764
ว่าธรรมที่ทำให้ ปุถุชน เป็นพระโสดาบัน คือ พิจารณาเห็น ขันธ์ 5 ไม่เที่ยง
และ ต่อไปๆ จน บรรลุ อรหัตตผล ก็ พิจารณาเห็น ขันธ์ 5 ไม่เที่ยง
ส่วนตัวเข้าใจว่าเป็น สัมมาทิฏฐิ และเป็น มรรค อยู่แล้ว หากเห็นว่ามันเที่ยงเพราะไม่ได้สดับ ไม่แยบคายในการเห็น
ก็จะเกิดตัณหา เกิดทุกข์ สืบไป ... การพิจารณาเห็น อุปาทานขันธ์ 5 โดยความไม่เที่ยง ทำให้ ละฉันทราคะ และอุปาทานในขันธ์ได้
ตัณหาดับ ทุกข์ดับ
การเห็นความเกิด ความดับ ของขันธ์ 5 กับ อริยสัจ 4
การกำหนดรู้ทุกข์ คือ อุปาทานขันธ์ 5 ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ส่งผลให้ เกิดการ ละสมุทัย คือ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา รวมไปถึง กามาสวะ ภวาสวะ อวิชชาสวะ ( รู้ทุกข์ ... ละสมุทัย ) เมื่อ ละสมุทัย ทุกข์ดับ ความดับทุกข์ คือ นิโรธ...ควรทำให้แจ้ง และ มรรค...ควรเจริญ
คำถามอยู่ตรงนี้ การเห็นความเกิด ความดับ ของขันธ์ 5 เป็น การเจริญมรรค ข้อไหนครับ ผมเดาว่า สัมมาทิฏฐิ ก็แล้วกัน สัมมาทิฏฐิ เกิดเพราะได้สดับ ศรัทธา แยบคาย เป็นเหตุให้ละ กามวิตก พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก...มีศีล ...มีความเพียร ฝึกสัมมาสติ ฝึกสัมมาสมาธิ ... รู้อริยสัจ 4
แต่ว่าพิจารณาดู พระพุทธเจ้าแสดง เรื่อง ธัมมจักกัปปวัตนสูตร คือ อริยสัจ 4 ก่อน และเกิดพระโสดาบันขึ้น แก่พระอัญญาโกณฑัญญะและเทวดาสิบแปดโกฏิ
ในธัมมจักกัปปวัตนสูตรก็ไม่ได้มีตรงไหนกล่าวถึง ความไม่เที่ยงของขันธ์ 5 ...กล่าวทีหลัง ในตอนที่ปัญจวัคคีย์ได้โสดาบันครบแล้ว พระพุทธเจ้าแสดง อนัตตลักขณสูตร ว่าด้วยควาไม่เที่ยง เป็นทุกข์เป็นอนัตตาของขันธ์ 5 ... จบ บรรลุอรหัตตผล ยกแก๊ง
คำถามจริงๆ ที่ทุกท่านใช้ตอบอยู่ตรงนี้
การเห็นอุปาทานขันธ์ 5 ไม่เที่ยง ... ทำให้ รู้อริยสัจ 4 ได้ยังไง ( พระอริยบุคคลเกิดเพราะรู้ว่านี่ทุกข์ นี่สมุทัย นี่นิโรธ นี่มรรค ) ดังนั้น การเห็นอุปาทานขันธ์ 5 ไม่เที่ยง เกี่ยวอะไรกับ การเห็นว่านี่ทุกข์ นี่สมุทัย นี่นิโรธ นี่มรรค จน บรรลุพระโสดาบันครับ หาก ธัมมจักกัปปวัตนสูตร ทำให้เกิด พระโสดาบัน เราควรสดับและสนทนาในเรื่อง อริยสัจ 4 ให้เข้าใจก่อนดีไหม ก่อนจะไปเรื่อง อนัตตลักขณสูตร ที่แสดงแก่ผู้บรรลุโสดาบันแล้ว
แต่...พระสารีบุตร ก็เคยแสดงไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ว่าธรรมที่ทำให้ ปุถุชน เป็นพระโสดาบัน คือ พิจารณาเห็น ขันธ์ 5 ไม่เที่ยง
และ ต่อไปๆ จน บรรลุ อรหัตตผล ก็ พิจารณาเห็น ขันธ์ 5 ไม่เที่ยง
ส่วนตัวเข้าใจว่าเป็น สัมมาทิฏฐิ และเป็น มรรค อยู่แล้ว หากเห็นว่ามันเที่ยงเพราะไม่ได้สดับ ไม่แยบคายในการเห็น
ก็จะเกิดตัณหา เกิดทุกข์ สืบไป ... การพิจารณาเห็น อุปาทานขันธ์ 5 โดยความไม่เที่ยง ทำให้ ละฉันทราคะ และอุปาทานในขันธ์ได้
ตัณหาดับ ทุกข์ดับ