สวัสดีค่ะ.  คือเรากับแฟน ความสัมพันธ์ค่อนข้างไปในทิศทางที่ไม่ค่อยไม่ดีเท่าไร คือเราติดใช้แฟน แฟนคงเบื่อ แต่นอกจากอาการเบื่อคือคำพูดที่ว่าเรา คือคนเราอยู่กันด้วยต้องช่วยกันทำไม หรือต้องผญ.ทำ100% เลิกงานมาเหนื่อยๆ ขอพักก่อน จนสุดท้ายไม่เคยได้ทำ พี่เขาแค่มีหน้าล้างจาน กับทิ้งขยะ ส่วนเรากวาดถูกห้องล้างห้องน้ำซักผ้า คือการที่เขาได้ล้างจานหรือการทิ้งขยะนั้น มันกลับกลายเป็นเรื่องที่เขามองว่าเราใช้งานเขา จนหลายๆครั้งเขาหลุดพูดไม่ดีกับเรา ทะเลาะมีปากเสียงกัน แต่ไม่เคยลงไม้ลงมือนะคะ แต่ทุกคำที่เขาพูดออกมาคือค่อนข้างหนักไปทางที่ไม่ดีเท่าไร
1.ทำไมชีวิตกูต้องมาเจอคน ๆแบบ?
2.ทำ อะไรบ้าง ใช้แต่กู
3.หาว่าประสาทแดกบ้าง พูดจาน่ารำคาญ ทำตัวน่าเบื่อ
4.ทำตัวเหมือนแม่เลย คือคำพูดนี้ทำให้เราช็อตมาก คือหน้าเราหงายไปเลย
เราเคยไปอยู่บ้านแฟนนะคะ พื้นฐานครอบครัวแฟนคือผช.ต้องเป็นใหญ่ มีเมียเมียต้องทำ
เราพยายามที่จะปรับเขา และปรับตัวเราเองเพื่อให้เราสองคนใช้ชีวิตไปด้วยกันได้ แต่สุดท้ายมาครวญคิดได้ว่า หรือจริงๆแล้ว เรามันแย่ตามที่ปากที่เขาพูดออกมาจริงๆ คือเราเคยบอกเขาในวันที่เราจับได้ว่าเขานอกใจว่า(( ถ้าวันไหนที่เธอรู้สึกว่าไม่ได้รักกันแล้วหรือไม่ชอบในสิ่งเป็นอยู่เราไปจากกันได้นะ))  เราพยายามที่พูดดีๆเพื่อให้เขาฟังเราบ้าง แต่เหมือนยิ่งพูด มันยิ่งดูแย่  เราจะเลิกเพราะเหตุผลแค่นี้ เราจะดูเป็นแม่ที่แย่ไหมคะ ว่าทำไมเราไม่ทนเพื่อลูก
เรามองผู้ชายคนอื่นทำได้นะคะ แต่พอกลับมามองคนของเราทำไมเขาถึงมีความคิดว่าทำไมเขาต้องทำ ทำทำไม ทำไมไม่ทำ เช่นห้องน้ำสกปรก เรารอดูว่าเขาจะล้างไหม เขาไม่ล้างเขาถามเรากลับว่าสกปรกตรงไหน กูก็รอดูทำเหมือนกัน เราไม่อยากอยู่กับคำพูดแบบนี้แล้ว มันบันทอนจิตใจเรามาก เราหวังว่าเขาจะเป็นคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจที่สุดซะอีก แต่กลับไม่เลย