เวลาเราอยู่กับครอบครัวแล้วเราไม่อยากคุยกับใครเรามักจะชอบจินตนาการคนที่รู้จักหรือคนที่เราอยากให้อยู่ด้วยตอนนั้นขึ้นมาแล้วก็ทำกิจกรรมด้วยกัน
เช่นอยู่ๆเราอยากเดินเล่นกับAเราก็เลยจินตนาการว่าAเดินอยู่กับเราเดินไปนู่นไปนี่นั่งรถกับเรานอนเป็นเพื่อนเราแต่เราก็รู้ว่าเรากำลังคิดอยู่เหมือนพยายามคิดว่าAอยู่ด้วยจะพูดส่งผ่านความคิดเราแต่เค้าจะไม่โต้ตอบแต่ก็ยังไม่เคยหลุดเล่นกับเค้าหรือแสดงอาการในที่สาธารณะเรารู้ตัวตลอดว่าเราคิดอยู่และก็สามารถออกจากจินตนาการความคิดนี่ได้ทุกเมื่อทุกครั้งที่ต้องการจะเลิกจินตนาการไปอ่านมาก็หาสาเหุตไม่ได้อยากรู้ว่าอันตรายมั้ยเพราะเราก็ชอบที่จะคิดและจินตนาการแบบนี้เพราะมันรู้สึกมีความสุขที่ได้อยู่กับคนที่เราอยากอยู่ด้วยแต่ก็กลัวว่าจะกลายเป็นโรคฝันกลางวันที่ไม่สามารถควบคุมได้อะค่ะ