ตอนนี้อายุ 18 ครับ ผมรู้สึกว่าตัวชอบเพ้อฝันอยู่บ่อยอะครับเป็นมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ เหมอนพอได้ดูหนังหรือการ์ตูนผมเองก็มักชอบ จินตนาการอยู่บ่อยครั้งจนเอามาต่อยอดความคิด เหมือนสร้างบทละครขึ้นมาใหม่จนกลายเป็นงานอดิเรกแล้วครับ รวมถึงการฟังเพลงซึ่งเมื่อผมใส่หูฟังเพลงในบ้านก็จะเดินไปเดินมา ยำ้คิดยำ้ทำตลอดเวลากว่าจะทำอะไรสำเร็จแต่ลอย่าง เวลาเรียนหนังสมาธิก็ไม่มีเพราะมันชอบเป็นแบบนี้ในหัวยิ่งนับวันผมรู้มันขัดขวางการบางสิ่งบางอย่างให้สำเร็จยากมากครับ เรื่องเรียนนี่สำคัญมาก ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้วผมจะพยายามชั่งใจแต่อีกสักแปปสติก็หลุดอีกแล้วกลัวปล่อยไว้นานจะกระทบกับอนาคตเป็นอย่างมาก ซึ่งพี่สาวผมก็เป็นแต่ผมค่อนข้างหนักกว่า เป็นมาแต่เด็กแล้วครับอยากหาย ทำให้ดูเหมือนคนเอ๋อด้วยครับ
ขอคำแนะนำด้วยครับ