ไม่รู้ว่าจะพิมยังไงดีแต่ รู้สึกว่าเวลาที่ได้อยู่กับตัวเองเวลาที่ได้ผ่อนคลายและเวลาที่คิดจินตนาการไปรี่อยๆมันมีความสุขกว่าชีวิจจริงไหมคะ สต. รู้สึกอยากจะอยู่นิ่งๆทั้งวันหรือไม่ก็เปิดเพลงแล้วจินตนาการหลายๆอย่างที่อยากจะให้เป็น ไม่รู้ว่าเป็นโรคฝันกลางสันรึป่าวเพราะ ทุกวันนี้เวลาจินตนาการมันเหมือนเราเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นๆจริงๆเลยค่ะ มันทำให้ไม่มีสติ ไม่มีสมาธิในการเรียนเท่าไหร่ แต่พอได้คิดแล้วก็มีความสุขนะคะ ความสุขแบบที่ไม่เคยมีมากก่อน หรือเขาจะเรียกว่า เบียว กันนะ  ( ใครที่อ่านแล้ว งง ก็ขอโทษด้วยนะคะ )