ทำไมใจผมลึกๆถึงอยากให้ขึ้น
ส่วนนึงเพราะผมไม่อยากเห็นเศรษฐกิจในครึ่งปีหลังแย่ไปกว่าตอนนี้แล้ว
เศรษฐกิจไทยตอนนี้เหมือนเขื่อนที่เปราะบางมาก อีกไม่เท่าไรเขื่อนจะพังแล้ว
แต่มีโอกาสจะ"ยื้อ"อยู่ ขอแค่ไม่เกิดอะไรที่แย่ไปกว่าตอนนี้มาซ้ำเติมอีกรอบ

มันจะแย่จนผมไม่อยากเห็น
ถึงภาพระยะยาวของเราจะยังดูไม่ดี เพราะติดที่ปัญหาที่หนักกว่าหนี้ครัวเรือน
(มากกว่า 10 ปีแล้วที่ผมบอกมาตลอดว่า ปัญหาหนี้ครัวเรือนคือปัญหาใหญ่สำหรับเรา)
นั้นคือเรื่องของคุณภาพคนที่จะเป็นตัวฉุดรั้งการเติบโตของประเทศไปอีกอย่างน้อย 5-10 ปีก็ตาม
ถ้าเรายังมองไม่เห็นปัญหานี้คือเรื่องใหญ่อยู่เหมือนเดิม 5-10 ปีข้างหน้า มันจะเป็นปัญหาที่ใหญ่กว่าหนี้ครัวเรือน
และเมื่อปัญหามันระเบิดขึ้นมา เราถึงจะเห็นว่า มันคือปัญหา
ก็คล้ายๆกับปัญหาหนี้ครัวเรือนที่ตอนนี้มีแต่พูดถึงในสังคม
ไทยเราเป็นงี้เสมอ คือ วัวหายล้อมคอก