เราไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงคือเราทำทุกอย่างเพื่อเขาคนเดียวอย่างเช่นเราชอบซื้อขนมมากินกับเขาแค่คนเดียวแต่คนอื่นเราไม่เคยแบ่งเลยเราเคยซื้อน้ำไห้เขากินด้วยแต่ไม่เคยทำกับคนอื่นเลย..
เวลาเขาขอเชื่อมเน็ตเราก็จะไห้เขาเลยแต่คนอื่นไม่เราปฏิเสธหมด
..แต่จะมีอยู่ช่วงหนึ่งคือมันก็มีเพื่อนอีกคนนั่งข้างเขาแหละเราคิดว่าเขาเรียกเราเราก็ตอบไปว่าหืม เค้าก็บอกประมาณว่า ไม่ได้เรียกเราเรียกอีกคนแล้วแบบเขาก็คุยกันอยางสนุกสนานแล้วอยู่ๆเราก็เจ็บแปล็บหัวใจจนเราร้องไห้แล้วก็ย้ายที่ไปนั้งข้างเพื่อนผู้ชายเพื่อไม่ไห้เขาเห็นเราร้องไห้ พอพักเที่ยงมาเขากลับเย็นชาใส่แบบสีหน้าเขานิ่งไปเลยคือต่างคนต่างเดิน
แต่เรากลับอยากขอโทษเขาเรารู้สึกว่าเราผิดเรารู้สึกอยากทำทุกอย่างเพื่อเขา..เราสับสนกับตัวเองมากบางทีคิดไปเราก็จะร้องไห้แต่พอเขายิ้มแย้มแล้วก็ปล่อยทุกอย่างเลยอยากไห้เขามีความสุขแต่กลับไม่นึกถึงตอนที่เขาทำกับเรา..เรากลัวว่าเขาจะโกรธเรากลัวว่าเขาจะไม่รับเราเป็นเพื่อนคือแบบเราสับสนและกลัวเวลาที่เขาไม่คุยกับเรามาก..🙂ตอนที่เขาหยิ่งเราเราก็กลัวว่าเราทำผิดกับเขารึๆปล่าว..
..ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะอาจจะมีงงไปบ้างก็ขออภัยค่ะเราไม่รู้จริงๆว่าเรารู้สึกยังกับเขา..
เราไม่แน่ใจเรื่องความรู้สึกของตัวเองค่ะ
เวลาเขาขอเชื่อมเน็ตเราก็จะไห้เขาเลยแต่คนอื่นไม่เราปฏิเสธหมด
..แต่จะมีอยู่ช่วงหนึ่งคือมันก็มีเพื่อนอีกคนนั่งข้างเขาแหละเราคิดว่าเขาเรียกเราเราก็ตอบไปว่าหืม เค้าก็บอกประมาณว่า ไม่ได้เรียกเราเรียกอีกคนแล้วแบบเขาก็คุยกันอยางสนุกสนานแล้วอยู่ๆเราก็เจ็บแปล็บหัวใจจนเราร้องไห้แล้วก็ย้ายที่ไปนั้งข้างเพื่อนผู้ชายเพื่อไม่ไห้เขาเห็นเราร้องไห้ พอพักเที่ยงมาเขากลับเย็นชาใส่แบบสีหน้าเขานิ่งไปเลยคือต่างคนต่างเดิน
แต่เรากลับอยากขอโทษเขาเรารู้สึกว่าเราผิดเรารู้สึกอยากทำทุกอย่างเพื่อเขา..เราสับสนกับตัวเองมากบางทีคิดไปเราก็จะร้องไห้แต่พอเขายิ้มแย้มแล้วก็ปล่อยทุกอย่างเลยอยากไห้เขามีความสุขแต่กลับไม่นึกถึงตอนที่เขาทำกับเรา..เรากลัวว่าเขาจะโกรธเรากลัวว่าเขาจะไม่รับเราเป็นเพื่อนคือแบบเราสับสนและกลัวเวลาที่เขาไม่คุยกับเรามาก..🙂ตอนที่เขาหยิ่งเราเราก็กลัวว่าเราทำผิดกับเขารึๆปล่าว..
..ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะอาจจะมีงงไปบ้างก็ขออภัยค่ะเราไม่รู้จริงๆว่าเรารู้สึกยังกับเขา..