เราอยู่กับแฟนมาจะ6ปี เเฟนเป็นคนทำงานหาเงินเราพึ่งเรียนจบ เราเป็นคนสายตาสั้นมาก ใส่คอนเเทคเลนส์ตลอด ขับรับไม่แข็ง ขี้ตกใจง่ายมาก ปวดตา ปวดหัวบ่อย ปวดจนบางทีต้องนั่งนวดเผื่อบรรเทา รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้สักอย่างเลยค่ะ
 งานก็ไม่ได้ทำ เคยลองสมัครหลายที่แล้วแต่ก็ทำไม่ได้เป็นคนกลัวคน กลัวการเข้าสังคม กลัวคนแปลกหน้า เราถามกับตัวเองทุกวันทำไมเกิดมาแล้วเป็นแบบนี้ทำไมทำงานอะไรไม่ได้สักอย่าง ร้องไห้กับตัวเองบ่อยมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น  เราก็อยากทำงานนะไม่ใช่ไม่อยาก แต่เราทำไม่ได้ เราพยายามอดทนพยามสู้พอ กลับมาบ้านก็ร้องไห้หนักมาก  เราเหนื่อยกับตัวเองมากจริงๆ มีบางครั้งก็คิดอยากจะตายไห้รู้แล้วรู้รอดไป (คิดบ่อยมากๆเหมือนกัน แต่ได้แต่คิดไม่กล้าทำ) เกิดมาแล้วทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง เป็นภาระให้กับคนอื่น
ภายนอกคนอื่นเห็นเรามีความสุขยิ้มแย้มสนุกสนานแต่ข้างในเราบอบช้ำร้องไห้เสียใจตลอดเวลา ไม่เคยมีใครเห็นด้านในของเราว่าเราเป็นยังไง มีแต่คนเห็นภายนอกที่เรายิ้มแย้มได้ตลอด แต่พออยู่คนเดียวสิร้องไห้วันละหลายรอบ คิดไม่อยากอยู่วันละหลายรอบ มีแต่แฟนที่คอยปลอบเรา คอยไห้กำลังใจเรา เราไม่ทำงานเขาก็ไม่ว่า เขาไม่เคยขอไห้เราไปหางานทำ เขาเข้าใจเราว่าเราเป็นแบบนี้ แล้วตอนนี้แฟนก็จับได้ใบแดงไปพฤศจิกายนนี้ทำไห้เราเครียดคิดมากเข้าไปอีก มันวนอยู่ในหัวเราตลอดเวลาว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ เขาไม่อยู่แล้วเราจะทำยังไง จะอยู่คนเดียวยังไง จะทำงานอะไร  เราเครียดมากๆๆๆๆ เราควรทำยังไงดีคะ