สวัดดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม มันเลยแปลกๆหน่อยนะครับ
เข้าเรื่องเลยนะครับ ตอนนี้ผมมีปัญหาในครอบครัวครับ คือปัญหานี้มันเริ่มเกิดขึ้นตั้งแต่ผมได้8ขวบหรือตอนผม ป.4 พ่อแม่ผมได้แยกทางกันครับ เพราะก่อนหน้านั้นตั้งแต่ผมจำความได้ผมก็มักจะเห็นภาพที่พ่อตบตีหรือมีเรื่องกับแม่อยู่บ่อยครั้ง และหลายครั้งผมในวัยเด็กก็มักเข้าไปห้ามและเรื่องก็จบลง. ผมจำได้ว่ามันเป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้งมากครับ. แล้วพอถึงจุดๆหนึงแม่ผมก็ทนไม่ไหว ได้ทำเรื่องขออย่าร้างและได้เลิกรากันไปตั้งแต่ตอนนั้น หลังจากอย่าร้างกัน แม่ได้พาผมไปไช้ชีวิตกับคุณยายครับ เพราะแม่ที่ไม่มีสามีเลยไม่มีรายได้ ท่านได้ออกจากบ้านไปหาทำงานเพื่อหาเงินมาส่งผมเรียนครับ หลังจากนั้นผมก็ได้ไช้ชีวิตอยู่กับคุณยายมาถึงปัจจุบันครับ. ระหว่างที่พ่อไม่อยู่บอกเลยครับว่าชีวิตแม่และผมลำบากมากครับ แต่ก็ยังดีที่มีคุณยายที่คอยช่วยบ้างเล็กๆน้อยๆครับ การไช้ชีวิตอยู่กับยายบอกเลยครับว่าเหงามาก และอาจจะทำไห้ผมมีปมหรืออะไรบางอย่างครับ เพราะบ้านของยายเหมือนบ้านที่อยู่นอกเมืองครับ ห่างไกลจากหมู่บ้านพอสมควรและข้างๆบ้านก็มีแต่ป่าครับ เลยทำไห้ผมในตอนเด็กไม่มีเพื่อนข้างบ้านเลยชักคน เลยทำไห้มีปัญหาเข้าสังคมและนิสัยอะไรบางอย่างเล็กน้อย เลยทำไห้ผมในตอนเด็กทะเลาะกับแม่อยู่บางครั้งและ ไม่ได้สนิทอะไรกันชักเท่าไหร่ จะสนิทกับยายมากกว่า และในตอนนี้แม่ก็ไม่ค่อยถูกกับยายและญาติๆเท่าไหร่ เพราะนิสัยของท่านด้วยที่เป็นคนอารมณ์ร้อน และในตอนนี้มีคนเข้ามาในครอบครัวอีกคือพ่อเลี้ยงที่ไม่ค่อยถูกกับผมชักเท่าไหร่ เพราะเค้าเป็นคนที่ไม่มีมารยาทชักเท่าไหร่ เลยทำไห้ผมมีปากเสียงกันอยู่บ่อยครั้งทางแม่ก็ดูไม่ค่อยจะเข้าข้างผมชักเท่าไหร่ แอนเอียงไปฝั่งพ่อเลี้ยงมากกว่า ตอนนี้มันก็เริ่มหนักขึ้นหนักขึ้นทุกวัน และเหมือนจะเข้ากันไม่ได้อย่างแน่นอน ผมเลยตัดสินใจคุยกับแม่ว่า ถ้าผมเรียนจบ ม.ปลาย ผมจะไปหาทำงานและไช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวผมเอง และอนาคตเป็นไปได้ผมก็จะแยกอยู่กับแม่ จะไปไช้ชีวิตอยู่ที่ไทยคนเดียวถึงจะรำบากแต่ผมก็จะพยายาม (ผมเป็นคนลาว) และหลังจากคุยกับแม่เสร็จ ท่านก็ไม่ได้โวยวายหรือโมโหที่ผมพูดแบบนั้นและท่านก็บอก จะทำอาไรก็ทำไปอยู่ที่ไหนก็อยู่ ถ้ามีเงินก็ฝากไห้แม่ไช้ด้วยล่ะเพราะแม่จน.. หลังจากพูดจบ ผมก็เก็บมาคิดว่า สิ่งที่ผมทำมันถูกต้องรึป่าว ควรแยกกันอยู่มั้ย ใจหนึงผมก็รักและเป็นห่วง ใจนึงก็คิดว่าอยู่ด้วยกัน ทุกอย่างก็จะเป็นเหมือนเดิม ลำบากใจทะเลาะกับแม่/พ่อเลี้ยงอีก... อนาคตจะเป็นยังไงขึ้นกับการตัดสินใจครั้งนี้ของผม เครียดมากครับ ทำไมผมถึงไม่มีพ่อไว้คอยสั่งสอนลูกเหมือนคนอื่นบ้าง