เหนื่อยกับการใช้ชีวิตเเล้วค่ะ

กระทู้สนทนา

^{ตอนนี้เราก็รู้สึกอยากตรอมใจค่ะ มันเเบบว่า มันเหนื่อยเหลือเกิน ไม่มีอะไรให้เสีย ไม่มีอะไรให้คิดถึง ไม่มีคนที่รักไม่มีคนที่รักเรา โรรตเหนื่อยเลยค่ะ🥲 เราพยายามบอกกับตัวเองว่าเราพึ่งอายุ15 ยังมีอนาคตอีกไกล แต่มันเหนื่อยสุดๆเลยค่ะ เหนื่อยตั้งเเต่เล็กจนโต เวลาป่วยแม่ก็ไม่เคยสนหรือถาม แถมยังด่าอีก เวลาป่วยก็ไม่พาไปหาหมอ เวลาเรากำลังซึมเศร้าก็ไม่เคยสนใจเเถมมาซ้ำเติมทำให้เราเป็นหนักกว่าเดิมอีก ตอนที่เราป็นซึมเศร้าเเม่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ จนตอนนี้ จากเมื่อก่อนที่เป็นเด็กร่าเริง มีทุกอย่างดี ตอนนี้ก็เป็นอินโทเวิร์ทที่เเม่มองว่าเรามันก็แค่ขี้เกียจ เล่นทรศ.ไปวันๆ ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าเราอยากตายตั้งเเต่ป.5 เพราะปัญหาต่างๆที่เข้ามา พ่อแม่ก็เลิกกัน โดนแม่ด่าทุกอย่าง โดนตวาดใส่ ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจเเม่ก็วีนใส่ เรามีคนที่เรายังรู้สึกว่าตายไม่ได้ก็จริง แต่เค้าเป็นแค่ศิลปินที่อยู่ห่างไกลนัก แต่ก็เป็นกำลังใจชั้นดีเลย ในขณะที่คนรอบข้างต่างก็บั่นทอนเราไปเรื่อยๆ}
^{เราเเค่อยากมีชีวิตที่ดีๆบ้าง เราไม่มีห่วงเรื่อยอนาคต เพราะเราไม่มีความสามารถ หน้าตาก็ไม่ดี นิสัยก็ไม่ดี}
^{เลยคิดว่าถ้าตายไปก็คงดีกว่า แม่จะได้รู้สึกสักทีว่าที่ผ่านมา ที่ไม่เคยดูลูกเลย เเล้วที่เราต้องเจอมา15ปีมันรู้สึกยังไง}
^{มะนเหนื่อยมากๆเลยค่ะสำหรับเรา เหนื่อยจนไม่อยากทำอะไร ไม่อยากมีชีวิตต่อ แต่ก็กลัวความตาย รู้สึกไม่มีใครเห็นค่าเราเลย ก็คงอย่างที่เค้าบอก คนเราต่างก็ไม่เห็นค่าในสิ่งที่มีอยู่ เพราะคิดว่ามันจะอยู่กับเรา เเละจะเห็นค่ามันก็ต่อเมื่อไม่มีมันเเล้ว}
^{เราไม่รู้หรอกว่าคนอื่นจะเหนื่อยกว่าเราขนาดไหน แต่อย่าเอาเรื่องของคุณมาตัดสินเรา}
^{เรายังไม่ตายเร็วๆนี้หรอก แค่คิดว่าตายไปคงดีซะกว่า}
^{ในเมื่อไม่มีอะไรให้ห่วง}