คือเราอายุ14ค่ะจะเข้า15แล้ว คือหนูอยากจะระบายปัญหาครอบครัวลงในกระทู้ค่ะ คือหนูเครียดมากๆท้อมากๆเลยค่ะ พ่อแม่หนูเวลาหนูจะทำอะไรไม่ค่อยดั่งใจพวกเค้าก็จะด่าหนูอย่างเช่น แม่หนูมาถามหนูว่าเฟสมันเป็นอะไรอยู่ๆมันก็เด้งออกพอหนูดูให้หนูก็ถามว่าแม่ไปกดโดนอะไรทำไมมันออก เขาบอกไม่รู้ ละพอทีนี้หนูจะทำให้หนูถอนหายใจแรงไปหน่อยเขาเลยด่าหนูเลยค่ะด่าสารพัด จำได้แค่พ่อแม่ใช้นิดหน่อยก็มาฮึดฮัดใส่ สันดานชั่ว กูเลี้ยงมาจนโตใช้นิดใช้หน่อยไม่ได้ ละก็บลาๆๆสารพัดเลยค่ะ มีหลายเรื่องเลยค่ะที่หนูโดนด่า และก็มาเรื่องพี่น้องค่ะ หนูมีพี่น้อง2คนหนูเป็นคนเล็กค่ะคนโตเป็นสาวสองคนกลางเป็นผู้ชายส่วนหนูคนเล็กเป็นผู้หญิงค่ะ ตอนสมัยหนูอนุบาลจนถึงประถม ตอนป.1 พี่น้องของหนูค่อนข้างรักกันดีค่ะแต่พอมาถึงช่วงหนูขึ้นประถม พี่ึคนโตหนูดูเหมือนเค้าจะเริ่มมีปัญหากับพี่คนกลางค่ะ เพราะว่าพี่คนกลางเป็นนักกีฬาค่ะเล่นฟุตบอลพ่อแม่เลยค่อนข้างจะสนับสนุนพี่คนกลาง แต่หนูก็งงว่าทำไมพี่คนโตถึงเริ่มเกลียดพี่คนกลางทั้งที่เมื่อก่อนก็รักกันดีมาก ไม่คิดว่าจะมาเกลียดกันได้ลงคอ จนวันหนึ่งพี่คนโตทะเลาะกับพี่คนกลาง หนูก็ลืมไปแล้วแหละว่าทะเลาะกันเรื่องอะไรแต่จำได้ว่าตอนนั้นทะเลาะกันหนักมาก แต่พ่อแม่ดูจะเข้าข้างพี่คนกลางมากกว่าหนูรู้สึกว่าเขาลำเอียงรักลูกคนกลางมากกว่าลูกคนเล็กกับคนโต หนูก็นึกในใจว่าพ่อแม่ชอบลูกชายหรือเปล่าเพราะคนโตก็เป็นผช.แต่เป็นสาวสองส่วนหนูเป็นผญ. แต่ที่หนูเสียใจที่สุดเลยนะคะคือหนูจะเข้าอายุ15แล้วหนูยังไม่มีบัตรปชช.เลยค่ะ และหนูก็ถามพ่อกับแม่แล้วว่าจะพาหนูไปทำเมื่อไหร่เขาก็บอกว่าเดี๋ยวดูก่อนหนูถามอย่างงี่ตั้งแต่หนูอยู่ป.5ละค่ะแต่พอมาถึงม.3เขาก็ตอบเหมือนเดิมละพอหนูตื้อเค้าไปเรื่อยๆเขาก็บอกหนูจะมีบัตรปชช.ไปทำไมใช้ตอนนี้มันสำคัญตรงไหน คือพอพูดออกมาหนูเสียใจมาก เพราะเวลาที่โรงเรียนให้ลงทะเบียนและก็ตรวจสุขภาพเลือกตั้งสภานักเรียนและก็ทำบัตรนักเรียนมันต้องใช้บัตรปชช. หมดเลยค่ะ ละคือเวลาจะทำบัตรนักเรียนหรือลงทะเบียนอะไรคือหนูจะไม่รู้เลขประจำตัวประชาชนของตัวเองเลยค่ะ และหนูก็อายที่เพื่อนๆมีบัตรประชาชนกันหมดยกเว้นหนู เพื่อนก็ล้อหนูกันว่าเป็นคนต่างด้าวหรือเปล่าแอบลักลอบเข้าประเทศหรอบางคนก็เรียกว่าพม่าบ้าง หนูก็อดทนตลอดค่ะ และก็แปลกใจทำไมพี่ๆถึงได้ทำตั้งแต่อายุ10ปี แต่ยกเว้นหนู พ่อแม่และพี่ก็จะว่าหนูบ่อยๆว่างานการไม่ช่วยทำชอบมาขอนู้นขอนี้ หนูลืมบอกไปอีกอย่างพี่ทั้ง2คนหนูไม่ได้เรียนแล้วค่ะเหลือแต่หนูที่เรียนพี่ทั้ง2คนก็เลยทำงานและแม่ก็จะบอกบ่อยๆว่าพี่เขาก็ทำงานช่วยส่งให้หนูเรียนอย่าไปเถียงหรืออย่าไปว่าอะไรเขาให้นึกถึงบุญคุณที่เขาส่งให้เรียน แต่บางครั้งหนูก็ไม่อยากนึกถึงบุญคุณพี่เขานะแต่เขาส่งหนูเรียนก็ต้องขอบคุณพี่แหละแต่ พี่คนกลางจะชอบด่าหนูตลอดว่าเป็นภาระ ส่วนคนโตไม่ค่อยด่าว่าอะไรหนูหรอกค่ะเพราะพี่คนโตก็โดนพ่อกับแม่ทำเขาเอาไว้เยอะ แต่คนกลางพ่อแม่จะยกย่องเชิดชูมากๆ พี่คนโตเขาจะทำงานช่วยพ่อแม่ค่ะถ้าพี่เขาพักทำงานสัก5นาทีขึ้นมาแม่จะด่าแล้วค่ะแค่ลุกแม่ก็จ้องจะด่าแล้วแต่พ่อจะไม่ค่อยพูดอะไร แต่พอวันนึงพี่คนโตเถียงแม่จนแม่โมโหตบพี่เขาพ่อก็จะไปหยิบสายเข็มขัดมาละค่ะ แน่นอนค่ะเข้าไปตีพี่คนโตแทนแม่ ตอนนั้นภาพติดตาหนูเลยค่ะขณะที่แม่กำลังตบไปที่หัวพี่อยู่ พ่อก็เดินเข้ามาและถือเข็มขัดเอาไว้และเข้าไปฟาดที่หน้าของพี่อย่างจังและก็ลากพี่ออกมาจากครัวและมาที่ห้องนั่งเล่นตอนนั้นพ่อก็ว่าจะหยุดตีละค่ะแต่พี่คนโตเถียงพ่อเลยเข้าไปจิกหัวพี่จนพี่ล้ม ละก็ตบไปที่หัวรัวๆละก็พูดว่าสอนไม่จำหรอหนูจำได้ทุกอย่างที่เขาทำพี่คนโตและก็ทำหนูแต่พี่คนโตจะโดนทำร้ายร่างกายมากกว่าค่ะแต่หนูก็โดนแต่ไม่ได้หนักเหมือนพี่คนโต ถ้าหนูโดนตีก็จะเป็นเรื่องที่หนูไปตัดผมผิดระเบียบและโดนหักคะแนนจากปกครองและครูก็ได้โทรไปหาแม่ พอกลับมาถึงบ้านแม่ถือเข็มขัดและก็เดินมากระชากแขนหนูละก็ตีไปที่ขาไม่ยั้งจนขาหนูมันช้ำมันเป็นรอยสีม่วงๆอ่ะค่ะละพอตีเสร็จแม่ก็พูดกูบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าตัด ก็ตัด นี้สอนไม่จำจริงๆ ละแม่ก็ขึ้นชั้น2ของบ้านไป พ่อก็พูดขึ้นมาว่าแม่ขึ้นไปร้องไห้แม่ก็ไม่อยากตีหนูหรอกนะแต่ตีจนช้ำเนี่ยนะไม่อยากตี และพ่อรู้หรอว่าแม่ขึ้นไปร้องไห้จริงเขาอาจจะไม่ได้ร้องไห้ด้วยซ้ำ หนูไม่เคยเข้าใจความรักของพ่อแม่เลยจริงๆ เพราะดูเหมือนพวกเขาจะใส่ใจคนกลางมากกว่า และหนูก็คิดว่าตัวเองน่าจะไม่สำคัญในชีวิตพวกท่านเพราะหนูไม่มีบัตรปชช.เลยจะ15แล้วยังไม่มี และก็จะโดนด่าบ่อยๆว่าเป็นภาระไร้ประโยชน์ในครอบครัว แต่หนูก็เรียนให้กับครอบครัวนะเพราะว่าก็เหลือหนูคนเดียวด้วยที่เรียน และหนูก็สอบไม่เคยตกไปอยู่อันดับที่4เลยบางเทอมหนูก็ได้ที่1บ้างที่2-4บ้างไม่เคยตกไป4 ละเกรดหนูก็จะ3.60ขึ้นไปค่ะ พอคนในครอบครัวพูดว่าหนูเป็นภาระไร้ประโยชน์คือหนูไม่มีกำลังใจอยากเรียนเลย รู้สึกเรียนเก่งแล้วได้อะไรขึ้นมาได้โดนคนในครอบครัวด่าแบบนี้หรอพูดให้เสียความรู้สึกแบบนี้หรอ ด่าจนหนูไม่อยากจะเรียนเลยค่ะ ค่าเทอมก็ค้างไว้ยังไม่จ่ายเลยด้วยไม่กล้าไปทวงแม่ว่ายังไม่ได้จ่ายเลย กลัวโดนด่า เพราะพูดถึงเรื่องจ่ายทีไรแม่ด่าตลอดเลยค่ะแต่พี่คนกลางเหมือนจะด่านะคะแต่ก็ให้ แต่หนูไม่เคยได้ค่ะได้โดนด่าแทนละคำเดิมๆงานการไม่เคยช่วยทำมาขอนู้นนี้นั่น คือหนูก็ช่วยนะคะถึงจะเป็นงานบ้านงานเบาๆก็เถอะ แต่ในใจก็ขอแม่พี่ว่าอย่าด่าหนูว่าเป็นภาระหรือไร้ประโยชน์เลย หนูสับสนว่าหนูเป็นลูกที่พ่อแม่ตั้งใจให้เกิดมาหรือเปล่าและสับสนว่าจะมีชีวิตไปทำไมถ้าหนูจะเป็นภาระพวกเขาขนาดนี้



เยอะหน่อยนะคะเพราะเก็บกดมานานค่ะอยากปลดปล่อยความรู้สึกมันออกมาค่ะ😅