15 อยู่กับโลกแห่งความจริงไม่ใช่โลกแห่งความฝัน 
       จากหัวข้อนี้ทำให้ผู้เขียนนึกถึง เพลง : Live and Learn. ของ ศิลปิน : กมลา สุขโกศล

วันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบางครั้งคนเราไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ 
ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน 
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป 

มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน 
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน 
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด 
สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว 
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป

มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน 
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน 
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด 
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน 
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด 
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน 
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด 
อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด

      ที่คนโสดที่เลิกกับแฟนเป็นทุกข์ ก็เพราะว่าไม่เรียนรู้ความเป็นจริง ว่าถ้าเรามีความสุขเพราะมีแฟนได้ เราก็สามารถมีความทุกข์เพราะเลิกกับแฟนได้เช่นกัน 

     ถ้าพิจารณาจากในเนื้อเพลงที่เขากล่าวว่า ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน 
เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป 
มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน

    ถ้าเรายอมรับความจริงว่า แฟนไม่ใช่วัตถุสิ่งของถาวร ที่จะให้ความสุขเราตามที่ใจเราต้องการได้ตลอดไป เขามีสิทธิ์ที่จะจากเราไปเมื่อไหร่ก็ได้ เราก็จะมีความสุขค่ะ

   หรือคนโสดบางคนที่ชอบบ่นเหลือเกินว่าทำไมไม่มีแฟนสักที บางทีอาจเพราะเราอยู่แต่กับสิ่งที่เราใฝ่ฝันมากกว่า อยู่ในโลกเเห่งความเป็นจริง. บางคนคิดแต่จะมีแฟนที่เหมือนเป็นเจ้าชาย เจ้าหญิงในความฝัน ต้องทั้งหล่อสวย รวย นิสัยดี ต้องเอาใจเราทุกอย่างห้ามมีข้อเสึย 
     ทั้งที่ตัวเองก็หน้าตาธรรมดา เก่งก็ไม่เก่ง รวยก็ไม่รวย ไม่มีอะไรโดดเด่นในสังคม ถ้าสเปกเยอะแต่ไม่มองตัวเองขนาดนี้ ขอบอกว่า เสียเวลาอย่าไปหาเลยเธอเพราะเจ้าชายเจ้าหญิงที่เธอต้องการอยากจะเจอไม่เคยมีอยู่ในโลกใบนี้

     บางคนมีคนที่จิตใจดีมาให้ความรักด้วยความจริงใจ แต่ก็เอาแต่ปิดใจตัวเอง ไม่คิดจะรับเขาไว้พิจารณา หรือบางคนแฟนก็รัก ไม่เคยสร้างปัญหาอะไรให้ก็ยังไม่พอใจ  
     กลับคิดว่าฉันต้องมองหาคนที่เลิศกว่านี้ ไปเรื่อยๆไม่เคยคิดที่จะหยุด มองคนที่เขาอาจไม่ดีพร้อมแต่อาจคู่ควรกับเราก็ได้ เลยต้องโสดแบบนี้ตลอดไป 

     ทำให้ผู้เขียนนึกถึงนิทานเรืองสุนัขกับเงา สุนัขตัวหนึ่งลักเนื้อจากตลาดคาบวิ่งข้ามสะพานมา ขณะอยู่บนสะพานมันเหลือบเห็นเงาของตัวเองในน้ำ แต่เข้าใจว่าเป็นสุนัขอีกตัวหนึ่ง ซึ่งคาบเนื้อชิ้นใหญ่กว่า  
    มันอ้าปากหมายจะงับแย่งชิ้นเนื้อจากสุนัขที่มองเห็นในน้ำ เนื้อในปากของมันจึงตกน้ำจมหายไปสุนัขโง่ตัวนี้ต้องสูญเสียทั้งเนื้อของตนและเนื้อที่ตนคิดว่าเป็นของจริง

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ผู้มีความโลภและโง่เขลา นอกจากจะพลาดหวังในสิ่งที่ตนต้องการ ยังอาจสูญเสียสิ่งที่ตนมีอยู่แล้วอีกด้วย

      ผู้เขียนจึงคิดว่า เราควรมีคติในใจแบบในเพลงที่บอกว่า  
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด

    ทำไมเราจะต้องแสวงหาคนที่ดีกว่า เมื่อเรามีความสุขดีอยู่กับคนที่มาจีบเราแล้ว ถ้าสายตาคุณไม่เคยหยุดนิ่ง สอดส่องหาคนที่ดีกว่าตลอดเวลา คุณคงจะต้องเสียเวลามองหาคนใหม่ตลอดไป 
    เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนใหม่นั้นดีกว่า คนนี้จริงๆ  หรือคนมาจีบเราคนใหม่สร้างภาพ ถ้าปล่อยให้คนดีหลุดมือไป เราอาจต้องเสียใจ ในเรื่องความไม่รู้จักพอของเราในภายหลัง