สวัสดีค่ะ ฉันชื่อมิน อายุ 24 ทำงานเป็น นักวิชาการและคีย์ข้อมูลใน รพ.แห่งหนึ่งค่ะ
   ฉันถูกกดดันค่ะ ไม่ว่าจะคนรอบข้างหรือครอบครัว รวมถึงความกดดันรุนแรงของแม่ฉันเอง

ฉันถูกนินทาโดยพี่เขยของฉันเองค่ะ ฉันโดนข่มเหงโดยพี่เขยตั้งแต่ประถม มัธยม จนปัจจุบัน แยกบ้านกันอยู่แล้ว เขายังคงแสดงความเกลียดชังต่อฉันค่ะ

3-4วันมานี้ ไม่ว่าจะคนรอบข้าง พี่สาว หรือหลานๆ จะไม่คุยกับฉันหรือคุยน้อยลงค่ะ (พี่เขยทำงานที่เดียวกับพวกเราค่ะ) ฉันมองคุณค่าตัวเองน้อยลง เพราะคนรอบข้างและแม่ที่คอยเสียดสีและใช้คำพูดด่าถากถางแทบทุกวันทำให้คิดแบบนั้น

ฉันสิ้นหวังแล้วค่ะ
ฉันเหนื่อยมากๆและท้อมากๆแล้วค่ะ ฉันรู้สึกเหงามากๆ และไม่มีใครคอยรับฟังเรื่องพวกนี้จากฉันเลย ว่าการถูกกดดันในครอบครัวบ่อยๆและการถูกคนรอบข้างปฏิบัติเปลี่ยนไปมันแย่จริงๆ

ทุกคนเคยคิดเล่นๆว่าอยากจากโลกนี้ไปไหมคะ?
แน่นอนค่ะ ฉันเครียดมากและทำงานเริ่มไม่สนุกแล้ว ไม่เอ็นจอยกับการทำอะไรเลย สังเกตตัวเองได้ชัด และใช่ค่ะ....ฉันคิดมา2วันแล้วว่าฉันอยากจากโลกนี้ไป และกำลังหาวิธีที่ทรมานตัวเองน้อยที่สุดอยู่ แต่นั่นได้แค่คิดค่ะ ฉันกำลังพยายามที่จะไม่คิดแบบนั้น

คนรอบข้างที่ได้เจอบอกแววตาและอารมณ์ฉันเปลี่ยนไปค่ะ.....ช่วงนี้ฉันนอนเยอะและพยายามกินยานอนหลับเพื่อให้ตัวเองหลับแบบไม่เครียด แต่มันก็ยังไปหลอนถึงในฝัน

ฉันอยากรู้ว่าตอนนี้สิ่งที่เป็นอยู่คืออะไร
มีวิธีกำจัดอาการแย่ๆแบบนี้ไหม
ขอกำลังใจแทนการซ้ำเติมนะคะ


ฉันหวังว่าบทความแย่ๆนี้จะไม่ใช่บทความสุดท้ายของฉัน