ในชีวิตหนูผิดหวังมาตลอดไม่เคยสมหวังเลยสักครั้งเหนื่อยสุดๆฝืนยิ้มมาตลอดหนูไม่ไหวแล้วอยู่กับครอบครัวก็กดดันสุดๆอยู่กับเพื่อนก็ไม่อยากระบายให้ฟังไม่มีใครที่หนูสามารถระบายให้เลยพอระบายให้ใครฟังก็กลัวว่าเขาจะคิดมากไม่อยากระบายให้แม่ฟังว่ารู้สึกแย่มาตลอดพูดตรงๆว่าอยากจบชีวิตตัวเองในตอนนี้แต่รู้ว่ายังไม่พร้อมไม่อยากทำให้คนที่รู้จักหนูหรือครอบครัวเสียใจหรือผิดหวังทุกๆวันนี้หนูเหนื่อยสุดๆเครียดมากๆเครียดจนอยากร้องไห้แต่ทําไม่ได้แอบคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวแต่ก็คงไม่ใช่หรอกอยากไปหาหมอดูว่าเป็นจริงๆมั้ยแต่ก็ไม่อยากให้ครอบครัวพาไปกลัวจะทะเลาะกันอีกหนูอยากให้คนบางคนเข้าใจหนูทุกวันนี้หนูมีคนที่หนูรู้จักเยอะแยะมากมายแต่หนูกลับรู้สึกว่าหนูอยู่คนเดียวหนูอยากให้ทุกคนรู้สุดดีเวลาอยู่กลับหนูแต่ทุกครั้งที่พวกเขาอยู่กับหนูพวกเขาก็จะมีแต่เสียใจ ผิดหวัง รำคาญ ไม่อยากคุยด้วย หนูอยากให้เขารู้สึกดีเวลาอยู่กับหนูจังแต่หนูกลับทำไม่ได้ถ้าเป็นไปได้หนูยอมให้ทุกคนรู้สึกดีเวลาอยู่กับหนูแต่หนูกลับรู้สึกแย่ถ้าเป็นแบบนั้นได้หนูก็ยอมแต่ก็นะมันคงเป็นไปไม่ได้ความสุขสักครั้งหนูยังไม่เคยทำให้ใครมีความสุขเลยเหนื่อยสุดๆทำอะไรก็ผิดไปหมดเหนื่อยแบบอยากยอมแพ้แล้วอยากให้คนบางคนเข้าใจความรู้สึกหนูจังแต่มันคงไม่มีใครเข้าใจหนูเลย
สู้จนอยากยอมแพ้