นั่งรถเมล์ทุกวันเหมือนได้บำเพ็ญตบะ ฝึกความอดทน

กระทู้สนทนา
ขอเล่าสู่กันฟัง

นั่งรถเมล์ทุกวันนี้ก็เหมือนได้ฝึกความอดทน

นอกจากจะเจอปัญหาคลาสสิค รถช้า ขับกระชาก รถไม่จอดป้ายแล้ว

วันนี้ยังเจอปัญหามารยาทในรถโดยสารสาธารณะของผู้โดยสารด้วยกันเอง

ช่วงสายๆวันนี้นั่งรถแอร์ รถไม่แน่น ไม่มีคนยืน

เคสแรกเจอวัยรุ่นผู้หญิงใส่ชุดนักศึกษานั่งตัดเล็บอยู่แถวที่นั่งหลังจากเรา หันไปมองเพราะได้ยินเสียงกรรไกรตัดเล็บ มองอยู่ 2-3 รอบถึงเลิก ไม่รู้ว่าตัดเสร็จแล้วหรือเพิ่งรู้สึกตัว

เคสต่อมา ผู้หญิงอายุน่าจะ 60 กว่า 2 คน คุยกันเสียงดัง เสียงแหลมๆตลอดเวลา จนคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆต้องลุกหนีไปนั่งให้ไกลกว่าเดิม

นี่ก็หนีเหมือนกัน แต่เหมือนหนีเสือปะจระเข้ เพราะไปเจอผู้ชายวัยเดียวกัน เปิดสปีคเกอร์โฟนด่าคู่สนทนา บ่นโวยวายเรื่องระบบลงทะเบียนอะไรสักอย่าง

2 เคสหลังเรื่องคุยเสียงดัง การส่งสายตามองหรือการลุกหนีของคนอื่นไม่สามารถทำอะไรคนต้นเหตุได้

เรื่องแบบนี้คนนั่งรถสาธารณะก็คงเจอไม่ต่างกัน เพี้ยนเบลอเพี้ยนเบลอเพี้ยนเบลอ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่