ใครที่ออกมาคัดค้านนโยบายสิบพัน..

ก็ถูกด้อยค่าว่าเป็นแค่เสียงเดียวบ้าง
เป็นคนที่อยู่บนหอคอยงาช้างย้าง
เป็นคนที่ไม่เข้าใจ ไม่เห็นใจคนจนบ้าง

แม้แต่ปปช.ก็ยังถูกด้อยค่าว่าเป็นจินตนาการที่สร้างขึ้นมา

ใครหรือองค์กรไหนที่คัดค้านนโยบายนี้
จะถูกรุมกระหน่ำออกสื่อแบบแท็คทีม
ทั้งๆที่ควรจะเป็นการปรึกษาหารือกันภายใน

ยิ่งการที่ผู้นำประเทศออกมาบีบ กนง.
ยิ่งเป็นการทำลายความเชื่อมั่นของนานาประเทศ
ให้ชะงัก ชะลอการค้า การลงทุนไม่มาก ก็น้อย

ถ้า กนง.มีมติลดดอกเบี้ยในการประชุมครั้งล่าสุด
ก็คงมีคนที่ได้ประโยชน์ส่วนหนึ่งที่ดีใจ
แต่ภาพรวมของประเทศ คงเสียหายหนัก
เพราะต่างชาติคงไม่เชื่อใจประเทศ
ที่มีผู้นำแทรกแซงธนาคารชาติของประเทศตนเอง

แม้ว่ารัฐบาลจะรู้ว่ามีข้อเสนอแนะให้ระวังประเด็นต่างๆ
ของนโยบายสิบพันอยู่แล้ว และยังมีการให้สัมภาษณ์
จากหลากหลายบุคคลในรัฐบาล ที่แสดงถึงความไม่ยี่หระ
ที่จะเดินหน้าต่อไป

แต่ก็ยังมีมติสั่งตั้งอนุกรรมการพิจารณา ข้อคิดเห็นนั้นอีก..

การกระตุ้นเศรษฐกิจ ที่รัฐบาลพร่ำบอกมาตลอดว่า
ต้องทำทันที เพราะเร่งด่วน
ต้องใข้เงินจำนวนมาก จึงจะกระตุ้นได้ผล

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ อาการยื้อเวลาๆ และยื้อเวลา

และหากเปลี่ยนแผนเป็นปรับเป็นงบประมาณปกติสามปี
ก็ไม่ได้กระตุ้นด้วยเงินจำนวนมาก
แล้วจะได้ผลตามที่รัฐบาลบอกหรือ

สงสัยว่า..จะยื้อไปทำไม?

หรือจะรอตัวเลขเศรษฐกิจเดือน ก.พ.ออกมาก่อน
ซึ่งเป็นที่คาดเดาได้ว่าตัวเลขไม่ดี
เพราะแม้แต่สิงคโปร์ ญี่ปุ่น ก็ยังแย่
แล้วเอาตัวเลขมาอ้างความจำเป็นในการกู้ต่อไป

หรือรอหน่วยงานเศรษฐกิจที่รัฐบาลเพิ่งแต่งตั้ง
คนที่เห็นด้วยกับนโยบายนี้เข้าไป
ให้ทำความเห็นเสนอมาใหม่
จะได้เอาความเห็นนั้นมาช่วยสนับสนุน

เรื่องง่ายๆ..แต่ทำให้ยากทำไม?