แฟนที่คบหากันมาประมาณ3ปีแล้วตลอดเวลาที่คบกันช่วงแรกๆเขาปกติดีช่วยเหลือเราทุกอย่าง แต่หลังๆพอเราตัดสินใจมาทำงานตจว แล้วลองใช้ชีวิตร่วมกันเขาเปลี่ยนจากเดิมคือ เป็นคนอารมณ์ร้อนชอบโมโหตวาดหรือขึ้นเสียงใส่เวลาที่อ้างว่าเหนื่อยงานและคิดมากเรื่องครอบครัว เราก็ทำงานเหนื่อยเหมือนกัน พยามใช้คำพูดที่ให้กำลังใจคนทำงานต้องการคำพูดที่เอาใจใส่กันเวลาที่ต่างคนต่างทำงานมาเหนื่อย แต่กลายเป็นว่า มาใช้คำพูดที่บั่นทอนจิตใจกันในแต่ละวัน ยอมรับว่าเขาช่วยเหลือเรามาตลอดแต่เราต้องเป็นฝ่ายยอมตลอดเลยหรอเราพูดเราออกความคิดเห็นอะไรไม่ได้กลายเป็นว่าเขาต้องข่มเราเอาชนะ ไม่ยอมรับฟัง คิดว่าตัวเองเก่งเลยข่มเราได้ตลอดงั้นหรอ ตอนนี้เราอยู่กับเขาไม่มีความสุขเลย เราคิดมาตลอดว่าออกมาอยู่คนเดียวคงจะดี ตอนนี้เงินเดือนเราน้อยกว่าเขาหลายเท่าต้องใช้จ่ายช่วยเขาซื้อของกินของใช้เท่าที่เราไหวแต่ไม่พอใช้กลายเป็นเดือนชนเดือน ต้องเป็นภาระเขาอีก เขาเคยบ่นถ้าอยู่คนเดียวคงไม่มีค่าใช้จ่ายขนาดนี้ ได้ยินคำพูดแต่ละคำเราเหนื่อยใจมากอยากออกมาจากจุดนั้นเพราะคำพูดดูถูกและทำร้ายจิตใจเรามาก
เราผิดไหมถ้าเราจะเดินออกมาจากจุดนั้น เราจะเป็นคนเห็นแก่ตัวมั้ย.. เราไม่อยากอยู่เป็นภาระเขาอีก