เราอายุใกล้จะ27ปีแล้ว เป็นคนโสดไม่เคยแต่งงานมีลูกและ เป็นคนไม่มีคนคุยเลย ใครทักมาก็ไม่คุยเลยถ้าไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย เป็นคนอยู่คนเดียวได้เก่งไม่เหงา และชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองมากๆค่ะ  ถ้าเราชอบใครก็ชอบเลยไม่สเปคตายตัว แต่ขอเป็นคนขยัน ไม่ติดสังคม ไม่ติดดื่ม รึสูบบุหรี่   จนเราทำงานได้เจอพี่คนหนึ่ง อายุ42 เราคุยกันทุกวันจนชอบพี่เค้าค่ะ พี่เค้าเคยมีครอบครัวแล้ว มีลู 3 คนแล้ว คนโตอายุ20 ทำงานหาเงินเองได้แล้ว 2 คนน้อง เรียนอยู่ม.3 ม.5 ประม่ณนี้ค่ะ แต่ลูกๆอยู่กับแม่เค้านะคะ  แต่ประเด็นคือชอบพี่เค้าไปแล้ว พี่เค้าขยันมาก ไม่ดื่มเลย ไม่สูบบุหรี่ ออกกำลังกาย รักสุขภาพ ไม่ติดเพื่อน  เราชอบแบบนี้มากๆ คุยด้วยแล้วก็ถูกคอ เหมือนคุยกันได้อย่างสบายใจ  มีอะไรที่คล้ายๆกัน คุยกันจะ2 เดือนแล้ว  แต่นิสัยเราถ้าเราเริ่มรักใคร จะชอบกังวลว่าจะเข้ากันได้ไหม พ่อกับแม่จะรับได้ไหม เพื่อนๆ พี่ๆที่รู้จักจะตกใจไหม ว่าเรามีสิทธิ์เลือกทำไมถึงเลือกคนที่มีภาระ มีลูก   และอีกอย่างที่ไม่ชอบเลยคือชอบคิดว่าจะเข้ากันได้จริงไหม เดี๋ยวคงเลิกกัน ชอบคิดอะไรไปก่อนที่ยังไม่เกิด  เอาไปคิดจนเครียด ไม่รู้แบบนี้เรียกว่าเป็นโรคกลัวความรักไหม 
ทุกคนคิดว่าเราจะหาคนดีกว่านี้ได้ไหม รึแบบคนไม่มีลูกติด รึทำตามความรู้สึกไปเลยคะ คนไม่ภาระเราก็ไม่ได้ชอบ ไม่ได้ชอบแค่คุยยังทำไม่ได้เลย  คนที่ชอบก็ดันมีลูกติด แต่เราไม่ใช่รับไม่ได้นะคะ แต่แอบคิดมากนิดหน่อยค่ะ และที่สำคัญยังไม่ได้บอกพ่อกับแม่ กลัวเค้าจะรับไม่ได้ เพราะแม่อายุ50 ปี ห่างจากเค้า 8 ปีเองค่ะ