เมื่อวานนี้เราได้บอกเลิกแฟนเก่าของเราไป เหตุผลคือ เค้าเปลี่ยนไปแบบเห็นได้ชัดเราคุยแล้วเค้าใช้คำพูดว่าก่อนหน้าที่เราจะเป็นแฟนกันเค้าก็ทำแบบนี้แต่ตลอดมาที่เราเป็นแฟนกันมันไม่ใช่แบบนั้นอ่ะค่ะเค้าเปลี่ยนไปซัก2เดือนแล้วเราพยายามคุยหลายรอบมากๆเค้าทำงานเกี่ยวกับเกมส่วนเรามีเรียนช่วงเช้าแทบทุกวันเวลาไม่ค่อยตรงกันแต่มันไม่เคยเป็นอุปสรรคเลยค่ะ จน2เดือนหลังมานี้ เค้าให้เวลากับเพื่อนเค้าในเกมมากกว่าการที่เราจะได้คุยกัน(เราอยู่ต่างประเทศนะคะ)จนวันก่อนเราทะเลาะกันเป็นเรื่องที่เค้าไม่พอใจเกี่ยวกับเราแต่เราไม่เข้าใจขอให้เค้าอธิบาย ตอนนั้นเค้าคงไม่รู้ว่าจะพูดยังไงเลนเถียงกันอยู่พักนึง จนเรากับเค้าเงียบทั้งคู่ ปล่อยเวลาผ่านไป1วันเต็มๆ เค้าทักมาอีกรอบและอธิบายให้เราเข้าใจถึงจุดนี้ควรจะแฮปปี้แล้วแต่เเป็นราไม่พอใจที่เค้าทิ้งเวลาไว้เหมือนปล่อยให้เราเสียใจทั้งๆที่เค้าสามารถอธิยายให้เราได้ตั้งแต่วันที่ทะเลาะกัน ก่อนหน้านี้เค้าทำให้เราต้องนอนร้องไห้อยู่3วันเพราะเราต้องการให้เค้าแบ่งเวลาจากเพื่อนเพื่อมาคุยกับเรามากขึ้น แต่ก็เหมือนเดิมค่ะ เราตัดสินใจเลิก ทุกรอบที่เราตัดสินใจแบบนี้เค้าไม่เคยยอม แต่รอบนี้ไม่เหมือนทุกรอบ เค้ายอมและลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรา สิ่งนี้คือสิ่งที่เรากลัวที่สุดว่ามันจะมาถึงก่อนหน้านี้เราลองคิดๆดูแล้วก็รู้ว่าคงคบกันไปอีกได้ไม่นาน แต่พอถึงเวลาจริงๆเหมือนเราโยนโลกทั้งใบของเราทิ้ง เค้าช่วยรับฟังเราทุกปัญหา อยู่ในทุกก้าวที่เราเดิน เค้าเสามารถป็นทั้งเพื่อนทั้งพ่อและแฟนให้เราได้จริงๆเลยค่ะ หลังจากเลิกกันเราให้เค้าส่งของเราที่อยู่บ้านเค้ามาให้เรา แต่ตอนคบกันอยู่เราเคยสัญญากันว่าถ้าเลิกกันเราคงตัดกันไม่ขาดและตอนนั้นเค้าบอกว่าเราต้องอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนะถึงจะไม่ใช่สถานะเดิมแล้ว และเพราะคำพูดพวกนี้แหละค่ะทำให้เค้าตอบเรามาว่าถ้าเรากลับไปที่ไทยเค้าจะเอามาให้เราเองที่สนามบิน เหมือนตอนที่เค้ามาส่งเรามาที่ต่างประเทศที่สนามบิน ตอนที่เค้าตอบมาแบบนี้จากที่เราไม่มีน้ำตาเลย เราร้องไห้แบบเขื่อนแตกเลยค่ะ สิ่งที่กลัวตอนนี้คือ กลัวเวลาจะผ่านไปเร็วจนเราสองคนลืมเวลาดีๆที่เคยมีด้วยกันไป กลัวว่าถ้าเรากลับไปต้องไปรับของจากคนที่ก่อนหน้านี้รักเรามากแต่ตอนนั้นอาจจะไม่เหลือความรักแล้ว แค่นึกถึงช่วงเวลาแบบนั้นก็เสียใจมากๆแล้วค่ะ ปกติเวลาอกหักทุกคนเยียวยาตัวเองกันยังไงบ้างคะ หรือมีใครเจอปัญหาแบบเราอยู่มั้ย เราไม่อยากลืมเลยแต่เราก็ต้องไปต่อเองจริงๆ