เราเคยถามหัวหน้าว่าทำไมชอบแซะ ชอบแซว ชอบใช้เราจังแบบถามว่า ลาไปไหนคะ ลาเยอะกว่าทุกคนในแผนกล่ะ เรื่องงานขอตั้งใจทำกว่านี้หน่อยน๊า... อย่าถนัดแต่ของฟรี  ทำหน้าดีๆหน่อยเวลาทำงาน  อะไรประมาณนี้ค

ต้องเราก่อนว่าเราเองเป็นคนพูดไม่เก่งเราก็พยายามแล้วนะแต่มันรู้ไม่เป็นตัวจองตัวเองเลย กลุ่มเรามีกันอยู่9คนและพอถึงเวลามีงานที่ต้องจับคู่เราก้มักจะเป็นเศษเสมอและมีเหตุการณ์นึงทำให้เรารู้สึกว่าเรา "

สวัสดี ปีนี้อายุครบสามสิบแล้ว เพื่อนสนิทไม่มี เป็นลูกคนเดียว ขอเข้ามาเล่าระบายความรู้สึกสักหน่อย กลัวเก็บไว้คนเดียวแล้วเป็นโรคประสาท เรามีนิสัยเงียบ ๆ ไม่ค่อยพูดมาตั้งแต่เด็ก หลังจากตาตายฐานะทางบ้านเ

ตอนนี้เราสับสนใจตัวเองมากว่าควรทำยังไงปกติเราจะเป็นคนหน้าเหวี่ยงบางครั้งเผบอพูดอะไรแบบไม่น่าฟังออกไปเราก็พยายามจะปรับตัวที่พูดไม่่คิดออกไปบางครั้งเราก็ขี้โม้สำหรับเพื่อนสองคนนี้พูด พอมาพักหลังๆเขาเริ่

ผมไม่รู้เลยนะว่าใครเป็นเหมือนผมไหมคือเป็นคนหลายอารมณ์มากๆชอบหงุดหงิดนู้นนี้บางครั้งคือแบบว่าเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ขี้งอล น้อยใจเก่งโกรธง่ายหายเร็ว เกลียดใครก็คือเกลียดๆจริงแค้นฝั่งหุ่นจำเก่ง เข้ากับคนง่า

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้คบก้ำกึางระหว่างระบายและขอคำปรึกษา เริ่มต้นเราเติบโตจากการส่งเสียงเลี้ยวดูของย่าค่ะ พ่อไม่เคยมีส่วนช่วยเลี้ยงดูแม้แต่อย่างน้อย ค่ากินค่าอยู่ค่าเรียนล้วนป็นย่าที่ส่งเสียเราและน้อง ก่

พ่อชอบดื่มเหล้า ดื่มบ่อยดื่มเก่ง ไม่เคยเคารพ พ่อตาแม่ยาย ของแม่เลย อะไรนิดหน่อยที่แม่ทำให้ไม่พอใจ ก็ขึ้นเสียงโวยวายใส่ พูดจาหยาบคาย แม้แต่ลูกตัวเองก็ไม่เคยพูดเพราะพูดกับคุณตาคุณยายก็ไม่มีความเคารพยำเก

ทุกคนคะ คือเราไม่รู้ว่าต้องจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีเราเติบโตมาโดยที่พ่อแม่แยกทางกันค่ะคือด้วยความที่ พ่อเรานอกใจแม่บ่อยครั้ง แม่ก็เลยขอหย่าค่ะ ก่อนที่จะหย่าแม่ตามพ่อเราตั้งแต่เราเด็กจนเราโตจะเ