สวัสดีทุกคนเรากลับมาเจอกันอีกเช่นเคยนะคะ วันนี้จะเป็นเรื่องผีที่แม่เจอค่ะและเป็นสาเหตุที่แม่เราเลิกเล่นหวย

ต้องย้อนกลับไปเมื่อ15ปี++ค่ะแม่จำไม่ได้ว่ามันคือปีอะไร  แม่เป็นตำรวจค่ะน่าจะสายตรวจมั้งแม่เล่าตอนนั้นมีพระเจ้าอาวาสใช้เข็มขัดรัดประคดผูกคอตาย ด้วยความตำรวจอ่ะต้องเก็บพยานหลักฐานไปรวมถึงรัดประคดด้วย ด้วยความที่มีความเชื่อว่าของคนตายโหงถ้าเอาไปทำของแล้วมันจะม่อภินิหารแล้วยิ่งเป็นพระคือยิ่งสุด แม่เลยให้ยายเอารัดประคดไปทำของที่อยุทธยาแต่ไม่ถูกหวยค่ะ แม่เลยเอามาทำเองโดยให้พระที่บรรพตทำให้นัดเจอกันที่หล่มเก่า แล้วแม่ก็หวังดีอยากให้คนอื่นๆได้โชคเลยไปบอกทวดว่าไปทำหวยกันมั้ยทวดก็โอเคเเล้วก็ไปกระจายข่าวให้ญาติๆคนอื่นต่อและบ้านเราค่อนข้างบ้าหวยนั่นและสรุปรวบรวมคนได้สองกระบะกับแม่และเพื่อนแม่อีกสี่คนเป็นสามกระบะ แม่เอาเพื่อนที่ทำงานไปด้วยค่ะแม่กลัวผีที่บอกไปคือติดต่อกับพระที่บรรพตไว้แม่กลัวว่าจะถูกหลอกเลยให้พวกตำรวจเพื่อนแม่เช็คพวกทะเบียนรถและพระก่อนว่าปลอมมั้ย(สมัยก่อนทำได้เลยถ้ามีสายอยู่)พอแม่รู้ว่าไม่หลอกแม่ก็พาทุกคนตีรถไปหล่มเก่าทันที ด้วยความที่คนรู้เรื่องนี้อยู่รถแม่ทั้งหมดแม่ก็กำชับว่าอย่าบอกใครนะแล้วเอารัดประคดไว้อีกคันคือคันทวดค่ะ ระหว่างทางไปแม่ไม่เจอแต่ทวดเจอ คนที่อยู่รถทวดบอกเป็นเสียงเดียวกันว่ามีพระนั่งอยู่ท้ายกระบะจีวรนี่ปิวสะบัดเป็นมิสยูเวียดนามผ้ามีชีวิตมากตอนนั้นทวดเริ่มสงสัยแล้วว่ามันแปลกๆแต่ไม่ได้คิดอะไร พอไปถึงหล่มเก่าทุกคนก็แวะกินข้าวส่วนแม่กับลุงชาติ(เพื่อนแม่)ไปดูสถานที่ปรากฎว่ามันเป็นบ้านร้างแต่สะอาดมากแล้วก็เป็นบ้านเดี่ยวๆค่ะไม่มีบ้านอื่นล้อมรอบโครงสร้างบ้านแข็งแรงไม่ผุเลยทราบว่าเป็นบ้านของอาจารย์ทำของคนนึงตายไปหลายปีไม่มีใครมาสืบทอด พอถึงเวลาทุกคนก็มารวมตัวกันที่บ้านก็เจอพระที่มาทำพิธีกับกลุ่มคนอีกกลุ่มซึ่งมีรัดประคดอีกเส้น พอเริ่มทำพิธีจากบรรยากาศเงียบๆบ้านก็สั่นเสียงมโหรีก็มาฟีลคอนเสิร์ตค่ายYG แม่บอกมันดังมากทั้งที่บริเวณนั้นไม่มีใครเลย5555 แต่พอจังหวะพระเอามือลูบที่รัดประคดก็มีเลือดออกมาเป็นตัวเลขแน่นอนว่ามือสัมผัสผ้าไม่โดนค่ะมีผ้าขาวบางวางไว้อีกชั้นมันขึ้นเป็นเลข768มั้งแม่ก็เอาไปตีหวยกับญาติๆแบบตรงและสลับมันเปผ้นหวยใต้ดินอ่ะแต่เจ๊งค่ะ หมดกันไปเป็นหมื่นเจ๊งแบบราบคาบ ส่วนรัดประคดอันนั้นแม่กลัวผีเจ้าอาวาสตามมาเอาคืนเลยเอาไปทำพิธีปล่อยดวงวิญญาณทำบุญกรวดน้ำให้เลยค่ะ แล้วปีต่อมาหวยที่แม่ตีไปกลายเป็นรางวัลที่หนึ่งส่วนแม่ก็เลิกเล่นหวยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เอาจริงๆนะเราไม่ควรเอาของคนที่ตายโหงมาทำของนะคะมันเหมือนเป็นการทรมาณเค้าแค่นี้เค้าก็เจ็บปวดมาพอแล้วปล่อยเค้าไปเถอะอย่าทำร้ายเค้าเลย และเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเราไม่ควรโลภมาก และเรื่องนี้เกิดก่อนเราเกิดนะเราไม่ได้แต่งเพราะคนที่อยู่ในเหตุการณ์ยังมีชีวิตอยู่เกือบทุกคนขาดแค่ทวดกับลุงอีกคนที่เป็นญาติ ไว้มีเรื่องอะไรใหม่ๆเราจะมาพิมพ์ลงในนี้และพบกันใหม่