สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรามีลูกด้วยกัน 1 คน ลูกก็ 6เดือนแล้ว คือเขาอะไม่ทำงานนะคะ ออกงานมาเพราะบอกเหตุผลว่า เจ้านายเอาเปรียบ เราก็เลย อืมไม่เป็นไร ก็ให้เงินเราไปก่อน ระหว่างหางานทำ จนตอนนี้ 5 เดือนแล้วก็ยังไม่ยอมทำงานเลยค่ะ แล้วเขาก็มีมอไซต์ที่ต้องผ่อนจ่าย บ้านเราก็ต้องจ่ายให้ระหว่างที่ไม่ได้ทำงาน เพราะเงินไม่มี ส่วนทางบ้านแม่กับพ่อเขาเงียบกริบ รู้ว่าลูกตัวเองไม่ยอมทำงานแต่ก็ไม่ยอมว่าอะไร รู้ว่าครอยครัวเราต้องจ่ายทุกอย่างให่ยันค่ารถ ก็ไม่เอ่ยปากช่วยสักคำ บ้านเราออกให้ทุกอย่าง ค่ากิน ค่ารถ ของใช้ ทุกอย่าง ระหว่างรองานทำ แต่เขาไม่กระตือรือร้นอะไรสักอย่าง หลังมีลูก เขาก็เริ่มออกไปข้างนอก กลับเข้าบ้านก็เช้าอีกวัน กลับมา ก็หลับ เราให้ช่วยดูลูกก็หลับ แต่หลับแบบน่าโมโหมากคือ นั่งหลับกลางอากาศ ทุกครั้ง มันทำให้เราโมโหเขามาก เขาเริ่มทำนิสัยแบบนี้ติดกันเรื่อยๆ พอตื่นก็จะดูดบุหรี่เป็นชั่วโมง จนเรากล่อมลูกหลับแล้ว เราให้ดูลูกเราปวดท้องมาก ก็ยังหลับไม่สนใจ อุ้มลูกนั่งตัก แตาตัวเองหลับ จนลูกตกหัวกระแทกพื้น เรารีบขึ้นมาลูกร้องไห้ เราก็เริ่มเก็บสะสมความรู้สึกไปเรื่อยๆ จนเราเริ่มหมดรักกับคนๆนี้แล้ว เพราะเขาไม่เคยอยู่บ้านตอนกลางคืนสักครั้ง เราก็ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว เขาสัญญาว่าจะเลิกติดเพื่อน แล้วอยู่ช่วยดูลูก แต่สัญญาครั้งที่100 ก็ทำไม่ได้สักครั้ง เราอดทนมาก อดทนมาตลอด แล้วทางบ้านแม่เขา จะทักหาเราแทบทุกวันว่า เงินไม่พอใช้ ขอยืมเงินก่อนได้มั้ย แต่ทั้งๆที่ทำงานกัน 3คน ยังไม่พอกินหรอ ต้นเดือนหมด แล้วอีกสิ่งนึงที่ทำให้ครอบครัวเราก็ไม่ชอบบ้านแม่เขาเพราะ มาขอยืมเงินแม่เรา 40000 แต่รอบก่อนยืม 2000 ยังไม่คืนสักบาท จนเราทนไม่ไหวแล้วกับนิสัย ตัวเองก็ยังทำงานไม่ได้ต้องเลี้ยงลูก ส่วนแฟนก็ไม่หางานไม่กระตือรือร้นเที่ยวเล่นไปวันๆ เราเลยเอ่ยปากพูดไปว่า เอาแบบนี้นะ ต่างคนต่างอยู่ เหนื่อยแล้ว เขาก็ประชดประชัน ด่าเราแล้วขับรถออกไผ ณ ตอนนั้น เราก็คิดว่าคงจะไม่กลับมาอีก แต่เขาก็ยังขับรถกลับมาที่บ้าน เราไล่เขาทุกวิถีทาง แต่ก็ยังกลับมาบ้านเราอีก เราเหนื่อยที่สุดเลย เรายอมเลี้ยงลูกคนเดียวดีกว่า ถ้าไม่มีคนแบบนี้ แต่เราไล่เขา เขายังกลับมาได้อีก😭
เกลียดพ่อของลูกมาก ทำยังไงดี