ที่บ้านเราเปิดร้านวัสดุในหมู่บ้านเล็ก ไม่ได้มีระบบอะไรในร้าน ช่วงนี้ไม่มีผู้ชายคุมอยู่เพราะพ่อเพิ่งเสีย เราเป็นลูก ที่เพิ่งเรียนจบแล้วมาช่วยที่บ้าน ปัญหาหลักของร้านเราอยู่ที่ การเลี้ยงลูกน้องเลยค่ะ แม่เราก็บอกว่าตั้งนานแล้วที่แม่เปิดร้าน ลูกน้องบางคนทำงานดีแต่มาสาย แล้วต้องการขึ้นเงินรายวันแพงๆ(จนมาเถียงกับแม่เราเอง) จนออก  ลูกน้องบางคนมาตรงทำงานตรงเวลา แต่ขี้เกียจ โกดัง ขยะก็ไม่ช่วยกวาด ทั้งๆที่ตัวเองต้องเฝ้าจัดโกดังและส่งของ แต่มันจะมีช่งที่ขายไม่ได้เลย แม่เห็นอยู่เฉยๆ พอให้ไปทำอย่างอื่นก่อนก็บ่นสารพัด ส่วนบางคนสั่งได้ ขยัน แต่ชอบขโมย และบางคนขยัน คิดได้ แต่ไม่ฟังใครเลย พอแม่จะสอน เค้าก็เถียง แม่บอกให้ทำอย่างนี่ก็บอกว่าทำไม่ได้ ลูกน้องในร้านเราเปลี่ยนคนตลอด จนบางทีก็อายหน่อยๆที่เวลาลูกค้ามาก็บอกว่าลูกน้องเปลี่ยนอีกแล้วอ๋อ ซึ่งลูกน้องที่บอกทั้งหมด แม่เราไม่ได้ไล่ใครออกสักคน แม่อดทนไม่อยากไล่สุดท้ายพวกเค้าก็มาขอออกเอง เราเคยปรึกษารุ่นพี่ที่รู้จัก บางคนก็บอกว่าแม่เค้าคุยดีกับลูกน้อง บางคนก็บอกว่าต้องเคร่งกับลูกน้อง แต่ร้านเราไม่ได้เคร่งเปะๆขนาดนั่นแล้วแม่ก็คุยดี ไม่ใช่ดูดูตลอดเวลา แม่จะดุในสถานการณ์ที่เค้าทำผิดจิงๆ แม่เรายังก็เครียดท้อเหมือนเดิมกับลูกน้องจนบางครั้งก็อยากหยุดร้านไว้ เราที่มาอยู่ร้านได้ปีนึง คือคิดไม่ออกเลยทำไมลูกน้องถึงไม่ค่อยให้เกียรติแม่เราเลย ถ้าถามว่าแม่เราใจร้ายหรอก็ไม่หนิ จากที่เราเคยเป็นลูกน้องคนอื่น คือมันหนักอ่ะ เราสงสัยจริงๆค่ะ ว่าควรทำยังไงดี