สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากระบาย คืองานที่เราทำอยู่ตอนนี้ เราเจอเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งที่รู้สึกว่าเขา 'ไม่ปกติ'
ขอใช้นามสมมุติเพื่อนร่วมงานคนนี้ว่า 'เจ' แล้วกันนะคะ

เริ่มจากที่ช่วงนี้เราจำเป็นต้องเข้ากะกับเจค่อนข้างบ่อย เพราะทางฝ่าย hr จัดตารางงานมาแบบที่เราเลือกไม่ได้ มีวันหนึ่งที่เราต้องทำงานกะเดียวกับเจ
ลักษณะงานเรา จะมีพนักงาน 2 คนในแต่ละกะ และจะแบ่งงานกันทำ คนหนึ่งรับผิดชอบในส่วนนี้ อีกคนรับผิดชอบอีกส่วน เรื่องของเรื่องคือวันนั้นเราถูกมอบหมายให้รับผิดชอบงานส่วนแรก และเจ รับผิดชอบในงานส่วนที่ 2 ปรากฎว่าตอนจะเลิกงาน เราเคลียร์งานส่วนของเราจนเสร็จ แต่เรากลับพบว่า เจ ไม่ได้ทำในส่วนงานของตัวเองที่ต้องรับผิดชอบ และเขาหนีกลับบ้านไปแล้ว นั่นทำให้เราต้องมานั่งเคลียร์งานในส่วนของ เจ ให้เสร็จ เพราะมันคืองานในกะของเรา จนทำให้เรากลับบ้านช้าไป 1 ชั่วโมงครึ่ง!!
พอทักไปถาม เจ เขาก็ตอบเพียงว่า 'ลืม' 

นั่นคือกรณีแรก แต่เรายังไม่อยากจะไปติดใจอะไรอะไร เพราะคิดแง่ดีว่า เจ คงลืมจริงๆ

แต่แล้วมีเพื่อนร่วมงานมาเล่าให้เราฟังว่า เจ ไปบอกกับหัวหน้าเราว่า เราทำยอดหาย(เป็นส่วนงานที่เราต้องรับผิดชอบ) เจ บอกกับหัวหน้าว่าเราจะให้ เจ ไปช่วยหายอด ทั้งที่ยอดหาย เราเป็นคนทำ ซึ่งนั่นทำให้หัวหน้ามองเราในแง่ร้าย และบอกกับ เจ ว่าถ้าเราหายอดไม่เจอ ให้เราหาเองให้เจอ ไม่ต้องช่วย 
แต่ เจ กลับไม่พูดเรื่องที่ตัวเองไม่ทำในส่วนของตัวเองแล้วหนีกลับบ้านก่อน จนเราต้องไปทำเอง 

กรณีต่อมา อีกวันหนึ่งที่ต้องเข้ากะด้วยกัน เจ ถูกมอบหมายให้รับผิดชอบในส่วนของเรื่องยอดบ้าง ช่วงก่อนที่จะพักไปกินข้าว เจ ทำยอดหาย แต่ไม่อยู่เคลียร์ให้เสร็จ แล้วรีบออกไปกินข้าวทันที ซึ่งน้องฝึกงานที่นั่งอยู่กับเราก็เห็นและเป็นพยานให้ได้ว่ายอดหายตั้งแต่ก่อน เจ จะออกไป 
เราก็หวังดี ช่วยหายอดให้ เจ เพราะจะได้กลับบ้านตรงเวลา แต่ไม่เจอยอดนั้น เมื่อ เจ กลับมาจากพักเบรค  เจ ไม่พอใจ ใส่อารมณ์ แล้วถามกดดันเราว่า

'ใครเป็นคนทำ'

'ยอดผมครบนะตอนออกไป' (ทั้งที่ก่อนออกไปเจไม่ได้เช็คยอดเลยด้วยซ้ำ เป็นเราที่เช็คแล้วเห็นกับน้องฝึกงานว่ายอดไม่ตรง

'ก็แค่ยอมรับมาว่าพี่ทำยอดหาย ผมไม่ได้อะไร' 

ง่ายๆ คือพยายามจะโบ้ยให้เราเป็นคนผิดให้ได้ 

ตอนนั้นเราพยายามกดอารมณ์และใจเย็นสุดๆ และพูดไปว่า
'ยอดหายตั้งแต่ก่อน เจ จะออกไปนะ'
ซึ่งน้องฝึกงานก็ช่วยยืนยัน ทีนี้พี่หัวหน้าเลยให้ช่วยกันนั่งหายอด ระหว่างที่นั่งหายอดด้วยกัน เจ สบถด่าตลอดเวลา และท่าทางร้อนรนอยู่ไม่สุขเหมือนคนจะคลั่ง แถมยังด่าน้องฝึกงานคนที่ช่วยเป็นพยานให้เราด้วยคำหยาบคายและรุนแรง (อิเด็กกระแDะ , อิเด็กกะre) 
ตอนนั้นเราตกใจมากว่าทำไม เจ ถึงมีท่าทางและคำพูดแบบนั้น แถม เจ ยังขู่เราบอกว่า 'ผมจะทิ้งให้พี่นั่งหายอดคนเดียว'
ตอนนั้นเราโกรธมากกก จนแทบจะร้องไห้ และยิ่งไปกว่านั้น เจ ยังเอาแต่ไปพูดกับหัวหน้าว่า 'ผมทำยอดตรงแล้ว ผมไม่เกี่ยว'

และยังมีอีกหลายพฤติกรรม เช่น เจ ชอบหายไปบ่อยๆ ระหว่างเวลางาน 20นาทีบ้าง ครึ่งชม.บ้าง ตลอดทั้งวัน อ้างว่าขอไปเบรค
ป้าแม่บ้านมาบอกว่าเห็น เจ ชอบแอบออกไปดูดบุหรี่ ดูดอะไรอย่างอื่นบ่อยๆ บ้างก็ไปนั่งอยู่กับแฟน ซึ่งเราไม่เคยพูด เพราะเราไม่อยากถูกมองว่าขี้ฟ้อง
แต่หัวหน้าก็ไม่เคยเห็นพฤติกรรม แถมยังเอาแต่บอกให้เราช่วย เจ (ทั้งที่งานในส่วนที่เราต้องรับผิดชอบก็เหนื่อยพอแล้ว)
บางวัน เจ ก็ไปนั่งร้องไห้กับหัวหน้า บีบน้ำตาว่าตัวเองมีปัญหาที่บ้านบ้างล่ะ ทะเลาะกับแฟนบ้างล่ะ ซึ่งเรางงว่า การที่มีปัญหาที่บ้านมันคือเรื่องส่วนตัว
ไม่ควรจะทำให้มันมากระทบกับเรื่องงานหรือกระทบเพื่อนร่วมงานคนอื่นไหม??

เราเป็นคนปรับตัวได้กับเพื่อนร่วมงานทุกรูปแบบ จะขี้นินทา จะพูดมาก นิสัยส่วนตัวอะไรเราไม่เคยยุ่ง
ขอแค่เวลาทำงาน รู้หน้าที่ตัวเอง รับผิดชอบในส่วนของตัวเอง และไม่เอาเปรียบเราเป็นพอ แต่มาเจอแบบนี้เราไม่มีความสุขกับการทำงานกับ เจ เลย 

เราควรรับมือกับเพื่อนร่วมงานแบบนี้ยังไงดี??