สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมขอบอกกับทุกคนว่าผมเป็นเกย์นะครับ คือว่าผมมีคนคนนึงเราก็รู้จักกันมานานพอสมควร แต่เราเพิ่งได้เจอกันครั้งแรกเมื่อวันศุกร์ที่22ธันวาคม2566ที่ผ่านมา เขาบินจากต่างประเทศมาหาผม แล้วไปเที่ยวด้วยกัน วันที่ผมเห็นเขาผมก็ตกหลุมรักเขาทันทีเลย ถึงแม้ว่าผมก็รู้ว่าเขาก็เป็นเหมือนผม แล้วเราก็ไม่ได้ปิดบังอะไรกัน คืนวันศุกร์เขามารอผมเลิกงานเพื่อเราจะไปเดินเล่นแถวพารากอนด้วยกัน ผมก็พาเขาไป เดินไปเดินมาเขาก็กอดคอจับมือผม ทำให้ผมใจเต้นสุดๆ แต่ก็ไม่กล้าคิดไปเองว่าสิ่งที่เขาคืออะไรกันแน่ พอถึงพารากอนเราก็ไปกินข้าวกัน แล้วเขาก็เอาของขวัญออกจากกระเป๋าเขามาให้เรา เรารู้สึกแบบตกใจมาก เพราะว่าไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้เรามาก่อนเลย เขาคือคนแรกที่ทำ พอกินข้าวเสร็จเราก็เดินเล่นห้างไปเรื่อยๆ จนใกล้ดึกผมเลยบอกเขาว่าเขาเดินทางมาทั้งคืนและทั้งวันให้เขารีบกลับไปพักผ่อน เดี๋ยววันพรุ่งนี้จะพาไปเที่ยวที่อื่นๆ เขาก็บอกว่าเดินเล่นอีกนิด เขาอยากไปเซ็นทรัลเวิลด์ เราก็เดินไป พอเดืนไปเดินมาเขาก็จับมือเราข้ามถนน หัวใจตอนนั้นคือใจเต้นสุดๆ หลังจากเดินเที่ยวห้างเสร็จเราก็แยกย้ายกลับที่พักของใครของมัน ( เรารักนวลสงวนตัวนะ55555 เขาชวนไปนอนกับเขาแต่ไม่ไป55555 ) พอวันรุ่งขึ้นเราก็ไปเที่ยวซาฟารีเวิล์ดด้วยกัน สิ่งที่น่าเจ็บใจที่สุดในการเที่ยวครั้งนี้คือ พี่แท็กซี่หลอกพวกเรา เขาพูดจาน่าเชื่อถือมาก คารมณ์ดีสุดๆ จนเราไม่เชื่อสนิทไปเลย เขาแนะนำให้ซื้อตั๋วแบบนี้ๆนะเพราะว่าคุ้มสุดๆ พอไปถึงเขาก็บริการดีมากพาไปส่งถึงหน้าเคาน์เตอร์ ค่าเข้าต่างชาติเหมารวมทั้งหมด 1600 คนไทยเหมารวม 850 แพงมากกกก แต่เราก็มีความสุขเพราะเราได้มาเที่ยวกับคนที่เราชอบ5555 สรุปเลยละกันกลัวเดี๋ยวตัวอักษรไม่พอ5555 สุดสัปดาห์ที่ผ่านมามันเป็นความทรงจำดีมากๆสำหรับเรามาก แต่สิ่งที่เรารู้สึกละอายใจมากคือ เขาเลี้ยงข้าวเราทุกๆมื้อเลย เราอยากเลี้ยงคืนเขามากๆ แต่เนื่องด้วยเราเพิ่งเริ่มทำงาน ยังไม่มีเงินเลย เรามีอยู่ในบัญชีเกลือแค่3พัน😂 แต่เราก็ไม่ให้เขาจ่ายทุกอย่างนะ 3พันที่เราเหลือคือเราจ่ายค่าBTSเกือบหมด😂 ถ้าถามว่า3พันแล้วเลี้ยงเขาสักมื้อไม่ได้หรือไง จริงๆได้ครับถ้าเขากินอาหารเหมือนที่ผมกินตามร้านอาหารตามสั่ง แต่แต่ละมื้อที่เรากินคือ2เกือบๆ3พัน😂 เพราะว่าเรากินกันที่ห้าง ผมเลยจนปัญญาเลี้ยงข้าวเขาคืน เราก็บอกเขานะว่ากินร้านธรรมดาได้ไหม เขาก็บอกว่าแค่นี้เอง เป็นเรื่องธรรมดามาก ใช่มันเป็นเรื่องธรรมดาเขา แต่ไม่ใช่เรา เพราะว่าเกรงใจสุดๆ เราเลยลดการสั่งอาหารโดยเป็นอาหารที่ถูกที่สุด😅 แต่ที่ถูกที่สุดก็ปาเกือบๆ4ร้อย🥹 เราไม่รู้ว่าเขาจะคิดยังไงที่ได้มาเจอกับเราในครั้งนี้ แต่เรารู้สึกดีและมีความสุขมากๆ เมื่อวานผมทำงานเขาก็มานั่งรอผมเพื่อที่จะไปเที่ยวห้างกินข้าว รอขึ้นเครื่อง เขารอผมนานมาก ตั้งแต่เที่ยงจนถึง18:00 อดทนสุดๆ😂 เลิกงานและกินข้าวเสร็จ ผมก็ส่งเขาขึ้นBTSไปสุวรรณภูมิ แล้วหลังจากส่งเขาเสร็จแล้วเขาขึ้นเครื่องถึงบ้านเขา เขาก็เงียบหายไปเลยยยย😂 จนเรารู้สึกว่า ทำไมเรามันเฮงซวยจังวะ เราทำให้เขาหายไปจากเราไปได้ไงวะ 🥲🥲 ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านจบนะครับ เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ❤️