เราเป็นนักศึกษา ส่วนแฟนเราอยู่ในวัยทำงานมันมีปัญหาตรงที่ เวลาจะไปไหนมาไหนด้วยเราจะต้องออกให้แฟนซะส่วนใหญ่ ยกตัวอย่างเช่นทริปที่กำลังจะถึงตอนแรกเรานักไปเที่ยวกับเพื่อนก่อนเปิดเทอมมหาลัยว่าจะสวนสนุกกัน ก็จ่ายเงินหารเงินรวมกับเพื่อนแล้วนัดวันตกลงวันเวลากันเรียบร้อย แล้วเราก็มาบอกแฟนว่าก่อนเปิดเทอมมหาลัยหนูจะไปสวนสนุกกับเพื่อนนะ แล้วแฟนก็ตัดพ้อเชิงว่าเราไปไม่เคยไปไหนมาไหนกับแฟนเลย ทั้งๆที่ตอนที่พี่เขาว่างเราขอให้เขาพาไปเซนทรัลเดินตลาดพี่เขาก็ไม่ค่อยอยากจะพาไปถึงพาไปก็ไม่เคยช่วยออกค่าอาหารเลยแต่กินฉ่ำ เลยไม่เข้าใจว่าไม่เที่ยวด้วยกันตรงไหน เราเลยตัดสินว่าจะไปสวนสนุกกับพี่เขาก่อนจะไปกับเพื่อน แต่ปัญหามันอยู่ตรงเงินเดือนเขายังไม่ออกเขาเลยขอให้เราเลี้ยงเขาอีกแล้ว ซึ่งช่วงพักหลังพี่เขาพูดบ่อยมากว่าถ้าพี่ไม่เงินหนูจะรักพี่ไหม เลี้ยงพี่ก่อนนะ ไว้มีแล้วจะเลี้ยงกลับ บางครั้งก็ชอบพูดว่าลงทุนเลี้ยงพี่ตอนนี้ในอนาคตจะสบายนะ ตอนแรกๆฟังก็ไม่คิดอะไรหรอก จนเราเริ่มเลี้ยงบ่อยขึ้น โม้เมนหาร2กับพี่เขาถือว่าพบได้ยากมาก ตอนมหาลัยเปิดเทอม เรามีเงินเก็บอยู่6000บาท พอปิดเทอมมหาลัยยังไม่ 3 อาทิตย์เลย เงินเราเหลืออยู่แค่ พันกว่าบาท เพราะทุกช่วงวันอาทิตย์ พี่เขามารับพาไปกินนั้นนี่ที่เราเคยบอกว่าอยากกินแต่ให้เราจ่ายในอาหารนั้นทั้งหมด ทั้งๆที่บางครั้งคือเราไม่ได้อยากกินและพี่เขาก็กินเร็วจนเรากินตามแทบไม่ทันเลย จนสุดท้ายก็ไม่อิ่มละอาหารก็แพงเกินแต่ละร้าน เดินตลาดซื้อของมากินก็กินไม่เคยทันเขาเลยอะ จนมันทำให้เราแบบว่าไม่อยากไปไหนมาไหนกับเขาเพราะเรื่องเงินๆ เรารู้สึกว่าอย่างน้อยควรช่วยๆกันหารบ้างไม่ใช่ให้เราจ่ายอยู่คนเดียว และในทุกๆมื้อพี่เขาบอกจะโอนคืนให้แต่เอาจริงๆพี่เขาไม่เคยโอนคืนเลย พอทวงก็บอกไม่มีละก็เงียบปล่อยเบลอ เราเลยอยากรู้ว่าการที่เราไม่อยากไปไหนมาไหนกับแฟนเพราะเรื่องเงินมันดนูเห็นแก่ตัวไปไหน เอาจริงๆหนูสามารถเลี้ยงได้ แต่มันไม่ใช่ทุกมื้อ เพราะหนูเป็นนักศึกษายังไม่มีเงินเป็นของตัวเอง และเงินที่ได้มาก็มาจากพ่อแม่ของหนู ละหนูก็แยกเก็บอีกที หนูแค่รู้สึกว่าอยากให้หารกันบ้าง หรือ ผลัดกันจ่ายก็ได้ แต่เคยคุยแล้วก็ด้วยที่คำว่าเขาไม่มีเงิน