เราอยู่ครอบครัวใหญ่ ซึ่งมีหลายคนประมาณว่า 6 คนขึ้นไป เวลาเราปรึกษากับใคร แม้กระทั่งพ่อแม่แท้ๆของตัวเองเหมือนเขาจะรับฟังนะแต่เค้าก็ตอบเราว่าเราเอาใจยาก ทำตัวมีชีวิตยาก เช่น "เรามีสิ่งของที่มีคุณค่าทางจิตใจมากแต่มันไม่ได้มีราคาสำหรับคนอื่นแต่มันมัคุณค่าสำหรับเรา แล้วมันหายเราก็ตามหาถามคนที่อยู่บ้าน ณ ตอนนั้นว่ามันหายไปไหน ทำไมมันถึงหาย เราวางไว้อย่างดีแล้ว แต่พวกเค้ากลับตอบเราว่า "ไม่รู้สงสัย(ลูกสาวของเขาจะเอาไป) แล้วจะให้ทำยังไง! ของแค่ไม่กี่บาท ทำไมต้องหวงไม่ให้ลูกสาวเขาด้วย" แต่เราก็ไม่ได้อะไรมากแค่อยากรู้ว่ามันไปอยู่ไหนถ้าจะเอาไปทำไมไม่ขอก่อน ประมาณนี้
แค่เราถามว่ามันหายไปไหนพวกเขาก็พร้อมตะโกนมาว่าเราแบบทุกคน"
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันมีมาหลายๆครั้งก่อนหน้านี้แล้ว ทุกครั้งที่เราพยายามจะบอกปัญหาของเรา เราจะโดนน้ำเสียที่เราไม่โอเค และคำพูดที่ทำร้ายจิตใจตลอด จนบางครั้งแอบคิดว่าเราเป็นลูกที่เขาเก็บมาเลี้ยงหรือเปล่า เราคิดอะไรพวกเขาทุกคนจะมีความคิดที่สวนทางกับเราทุกครั้ง จนมีการกระทบกระทั่งอยู่บ่อยๆ
*****สิ่งที่เราเสียใจที่สุดคือทำไมพวกเขาทุกคนต้องตะลอกใส่ในเมื่อเรายังอธิบายไม่หมด(เหมือนตัดบท) ใช้คำพูดที่ไม่ดีกับเรา ไม่ต้องพูดเพราะก็ได้ ขอแค่เหตุผลก็พอ*******
วิธีจัดการกับความรู้สึกของตัวเองเมื่อทุกคนในครอบครัวไม่รับฟังปัญหาของเราเลย?
แค่เราถามว่ามันหายไปไหนพวกเขาก็พร้อมตะโกนมาว่าเราแบบทุกคน"
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันมีมาหลายๆครั้งก่อนหน้านี้แล้ว ทุกครั้งที่เราพยายามจะบอกปัญหาของเรา เราจะโดนน้ำเสียที่เราไม่โอเค และคำพูดที่ทำร้ายจิตใจตลอด จนบางครั้งแอบคิดว่าเราเป็นลูกที่เขาเก็บมาเลี้ยงหรือเปล่า เราคิดอะไรพวกเขาทุกคนจะมีความคิดที่สวนทางกับเราทุกครั้ง จนมีการกระทบกระทั่งอยู่บ่อยๆ
*****สิ่งที่เราเสียใจที่สุดคือทำไมพวกเขาทุกคนต้องตะลอกใส่ในเมื่อเรายังอธิบายไม่หมด(เหมือนตัดบท) ใช้คำพูดที่ไม่ดีกับเรา ไม่ต้องพูดเพราะก็ได้ ขอแค่เหตุผลก็พอ*******