ช่วงปลายปี 63 สถานการณ์โควิต 19 กำลังระบาด ช่วงวิกฤติของชีวิต ได้มีโอกาสบวช แล้วได้ศึกษาธรรมปฏิบัติกับพระอาจารย์ เป็นเวลาสองพรรษา  เกิดความรู้สึกได้พบความสุขที่แสวงหามาตลอดชีวิต ได้คำตอบของชีวิตที่ถามมาตลอด "เราเกิดมาเพื่ออะไร" มีใจในการเป็นสมณะ แต่ช่วงปลายปีนี้ (66) ด้วยกรรมเก่าส่งผล หนี้สินที่เคยสร้างไว้ก่อนบวช ได้ตามมาทำให้ทุกข์ใจเสมอ คิดแล้วก็ทุกข์ เป็นพระปัจจัยย่อมไม่มีมาก ถ้าลาสิกขาไปก็ไม่คุ้มเสียที่บวชมา ....

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เกิดขึ้นชั่วคราว ทุกชั่วคราว สุดท้ายก็ดับไป