สวัสดีค่ะ
เราอายุช่วงประมาณวัยกลางๆ แต่งงานแล้ว คบกับแฟนและแต่งงานกัน รวมระยะเวลาที่คบกันมาทั้งหมด 6ปี+ ยังไม่มีลูก
ขอเล่าแบบสั้นๆ พอยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่เกิดขึ้นนะคะ
ตลอดระยะเวลาที่คบและแต่งงานกันเค้าดูแลเราดีมาก และเราเชื่อว่าเราเองก็ไมได้บกพร่องในหน้าที่
หรือไม่แน่ใจเหมือนกันว่าอีกฝ่ายคาดหวังในตัวเราแค่ไหน
เราสองคนรักกันมาก นานๆทีถึงจะทะเลาะกัน แต่ทะเลาะทีก็จะเป็นการทะเลาะที่ใช้อารมณ์ และใช้คำพูดที่กระทบต่อความรู้สึกเช่นกัน (ไม่มีคำหยาบคาย)
ขอยกตัวอย่างการทะเลาะกันมาเล่าที่ตรงนี้เพื่อปรึกษาทุกคนว่าเราคิดมากไปเองไหม
เช่น เวลาทะเลาะกันถ้าต้นเหตุคือเริ่มจากเรา จะเป็นเรื่องที่พูดไม่ดีกับเขาก่อน
เริ่มจากที่เค้าพูดแซวเล่นกับเรา แต่เราหงุดหงิดโดยไม่รู้ตัว เพราะเรารู้สึกว่าบางเรื่องเค้าพูดเล่นจนเรารู้สึกไม่ดีจริงๆ แต่เจตนาของเค้าคือเค้าบอกว่าไม่ได้มีอะไร แต่สำหรับเราการพูดเล่นบ่อยๆบางทีความรู้สึกมันก็ไปด้วยเช่นกัน ทำให้กลายเป็นว่าเราสองคนทะเลาะกัน และเค้าไม่โอเคที่เราไปหงุดหงิดกับเค้า เราขอโทษเค้า และเค้าบอกว่าเราเป็นแบบนี้ เค้าไม่ชอบ เราแตะต้องไม่ได้ ซึ่งเราไม่ได้รู้สึกว่าเราแตะต้องไม่ได้ แต่เราไม่ได้โอเคกับคำพูดบางคำของเค้า มันเป็นอารมณ์ชั่ววูบที่เกิด ณ ตอนนั้น คือเรารู้สึกไม่ดี มันก็เกิดอาการหงุดหงิดและทะเลาะกันเพราะอารมณ์
ส่วนเค้าก็มักจะพูดถึงว่าเค้าไม่เคยเอาเปรียบเรา ตามใจเราทุกอย่าง (แต่เราไม่เคยขออะไรจากเค้า เป็นการตกลงทุกครั้งที่คนสองคนต้องโอเค) ในการตามใจคือมักจะเป็นเรื่องการกิน การเที่ยว ไปไหนเค้ามักจะให้เราเลือก แต่ไม่ใช่ว่าเราจะต้องเอาอย่างใจ ก็จะถามเค้าด้วยเสมอ เค้ามักจะพูดในทำนองว่าทำไมเค้าต้องมาโดนเราหงุดหงิดใส่ ทั้งๆที่ดูแลดี?
เราเลยเกิดคำถามว่า แล้วเราดูแลเค้าไม่ดีบ้างเหรอ? เราไม่มีความดีบ้างเหรอ เรื่องทะเลาะก็ส่วนทะเลาะกัน ไม่ได้ว่าเค้าเรื่องอื่นสักคำ
ทะเลาะกันเรื่องนี้ บางครั้งมันควบคุมไม่ได้ เรารู้สึกว่าเวลาทะเลาะกันเค้ามักพูดในเชิงเรื่องเงินๆทอง
ถึงแม้ว่าเราไม่ได้ช่วยเค้าออกทุกอย่าง เพราะเค้าบอกจะดูแล และเค้าดูแลตั้งแต่วันแรกดีเสมอมา แต่เราก็มักจะเลี้ยงเค้ากลับทุกครั้งที่มีโอกาสเสมอ และชดเชยการดูแลเรื่องงานในบ้าน บางอย่างทดแทน เราคิดเสมอว่าบางอย่างเราไม่ได้ซัพพอร์ตตรงนั้น เราก็มาซัพพอร์ตตรงที่เราสามารถทำได้
การที่เราไม่ได้ออกเงินเท่าๆกันกับเค้า ทำให้เค้ามองไม่เห็นถึงบางสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เราทำให้บ้างเลยใช่มั้ย งานบ้านที่เราทำ สิ่งต่างๆที่เราทำ ทำด้วยความเต็มใจและไม่เคยพูดย้อนกลับไปว่าเธอดูแลส่วนนี้ ฉันก็ทำส่วนนี้ที่เธอไม่ได้ทำ เพราะเราไม่อยากทะเลาะ ยิ่งพูดยิ่งต่อความ ไม่จบไม่สิ้น
แต่เรารู้สึกน้อยใจจนมีความคิดอยากจะเลิก แต่ก็รู้สึกว่าเรื่องมันแค่นี้เอง เลยจัดการความรู้สึกของตัวเองด้วยคำว่าช่างมัน เราไม่เคยพูดความรู้สึกนี้กับเค้าไปตรงๆ เพราะเราไม่แน่ใจว่าความคิดของเรามันถูกหรือผิดอย่างไร ร้องไห้อยู่คนเดียว คิดมากอยู่คนเดียว ความรู้สึกมันหน่วงๆ ผูกพันและรักมาก ไม่อยากเลิก แต่คิดทุกครั้งเวลาทะเลาะกัน ถ้าคนสองคนไม่เข้าใจกันจริงๆ สะสมไปเรื่อยๆ สักวันยังไงมันก็ต้องจบอยู่หรือเปล่าคะ
ขอความเห็นจากความรู้สึกของคนที่แต่งงานแล้วค่ะ
เราอายุช่วงประมาณวัยกลางๆ แต่งงานแล้ว คบกับแฟนและแต่งงานกัน รวมระยะเวลาที่คบกันมาทั้งหมด 6ปี+ ยังไม่มีลูก
ขอเล่าแบบสั้นๆ พอยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่เกิดขึ้นนะคะ
ตลอดระยะเวลาที่คบและแต่งงานกันเค้าดูแลเราดีมาก และเราเชื่อว่าเราเองก็ไมได้บกพร่องในหน้าที่
หรือไม่แน่ใจเหมือนกันว่าอีกฝ่ายคาดหวังในตัวเราแค่ไหน
เราสองคนรักกันมาก นานๆทีถึงจะทะเลาะกัน แต่ทะเลาะทีก็จะเป็นการทะเลาะที่ใช้อารมณ์ และใช้คำพูดที่กระทบต่อความรู้สึกเช่นกัน (ไม่มีคำหยาบคาย)
ขอยกตัวอย่างการทะเลาะกันมาเล่าที่ตรงนี้เพื่อปรึกษาทุกคนว่าเราคิดมากไปเองไหม
เช่น เวลาทะเลาะกันถ้าต้นเหตุคือเริ่มจากเรา จะเป็นเรื่องที่พูดไม่ดีกับเขาก่อน
เริ่มจากที่เค้าพูดแซวเล่นกับเรา แต่เราหงุดหงิดโดยไม่รู้ตัว เพราะเรารู้สึกว่าบางเรื่องเค้าพูดเล่นจนเรารู้สึกไม่ดีจริงๆ แต่เจตนาของเค้าคือเค้าบอกว่าไม่ได้มีอะไร แต่สำหรับเราการพูดเล่นบ่อยๆบางทีความรู้สึกมันก็ไปด้วยเช่นกัน ทำให้กลายเป็นว่าเราสองคนทะเลาะกัน และเค้าไม่โอเคที่เราไปหงุดหงิดกับเค้า เราขอโทษเค้า และเค้าบอกว่าเราเป็นแบบนี้ เค้าไม่ชอบ เราแตะต้องไม่ได้ ซึ่งเราไม่ได้รู้สึกว่าเราแตะต้องไม่ได้ แต่เราไม่ได้โอเคกับคำพูดบางคำของเค้า มันเป็นอารมณ์ชั่ววูบที่เกิด ณ ตอนนั้น คือเรารู้สึกไม่ดี มันก็เกิดอาการหงุดหงิดและทะเลาะกันเพราะอารมณ์
ส่วนเค้าก็มักจะพูดถึงว่าเค้าไม่เคยเอาเปรียบเรา ตามใจเราทุกอย่าง (แต่เราไม่เคยขออะไรจากเค้า เป็นการตกลงทุกครั้งที่คนสองคนต้องโอเค) ในการตามใจคือมักจะเป็นเรื่องการกิน การเที่ยว ไปไหนเค้ามักจะให้เราเลือก แต่ไม่ใช่ว่าเราจะต้องเอาอย่างใจ ก็จะถามเค้าด้วยเสมอ เค้ามักจะพูดในทำนองว่าทำไมเค้าต้องมาโดนเราหงุดหงิดใส่ ทั้งๆที่ดูแลดี?
เราเลยเกิดคำถามว่า แล้วเราดูแลเค้าไม่ดีบ้างเหรอ? เราไม่มีความดีบ้างเหรอ เรื่องทะเลาะก็ส่วนทะเลาะกัน ไม่ได้ว่าเค้าเรื่องอื่นสักคำ
ทะเลาะกันเรื่องนี้ บางครั้งมันควบคุมไม่ได้ เรารู้สึกว่าเวลาทะเลาะกันเค้ามักพูดในเชิงเรื่องเงินๆทอง
ถึงแม้ว่าเราไม่ได้ช่วยเค้าออกทุกอย่าง เพราะเค้าบอกจะดูแล และเค้าดูแลตั้งแต่วันแรกดีเสมอมา แต่เราก็มักจะเลี้ยงเค้ากลับทุกครั้งที่มีโอกาสเสมอ และชดเชยการดูแลเรื่องงานในบ้าน บางอย่างทดแทน เราคิดเสมอว่าบางอย่างเราไม่ได้ซัพพอร์ตตรงนั้น เราก็มาซัพพอร์ตตรงที่เราสามารถทำได้
การที่เราไม่ได้ออกเงินเท่าๆกันกับเค้า ทำให้เค้ามองไม่เห็นถึงบางสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เราทำให้บ้างเลยใช่มั้ย งานบ้านที่เราทำ สิ่งต่างๆที่เราทำ ทำด้วยความเต็มใจและไม่เคยพูดย้อนกลับไปว่าเธอดูแลส่วนนี้ ฉันก็ทำส่วนนี้ที่เธอไม่ได้ทำ เพราะเราไม่อยากทะเลาะ ยิ่งพูดยิ่งต่อความ ไม่จบไม่สิ้น
แต่เรารู้สึกน้อยใจจนมีความคิดอยากจะเลิก แต่ก็รู้สึกว่าเรื่องมันแค่นี้เอง เลยจัดการความรู้สึกของตัวเองด้วยคำว่าช่างมัน เราไม่เคยพูดความรู้สึกนี้กับเค้าไปตรงๆ เพราะเราไม่แน่ใจว่าความคิดของเรามันถูกหรือผิดอย่างไร ร้องไห้อยู่คนเดียว คิดมากอยู่คนเดียว ความรู้สึกมันหน่วงๆ ผูกพันและรักมาก ไม่อยากเลิก แต่คิดทุกครั้งเวลาทะเลาะกัน ถ้าคนสองคนไม่เข้าใจกันจริงๆ สะสมไปเรื่อยๆ สักวันยังไงมันก็ต้องจบอยู่หรือเปล่าคะ