ที่ถามคือเราอยากรู้ว่าเราอาจจะเป็นก็ได้หรือหลอนเอง ใครคิดว่าเราหลอนก็บอกมาที เรื่องมันเริ่มมาจากเกือบ3ปีที่แล้วจำได้ดีเลยคือ ตอนป6 วันนึงเราก็ใช้ชีวิตธรรมดาแต่พ่อเราสั่งนู้สั่งนี้หลายอย่างและพูดขู่เสียงดังตลอดเราก็โมโหแต่เผลอเอาน้ำที่ถือมาว่างไปบนโต๊ะแรงๆน้ำก็กระเด็นออกมาเราไม่ได้ตั้งใจทำ แต่มันทำให้พ่อเราโกรธมากทั้งที่มันเป็นแค่น้ำ พ่อเราก็ผลักเราล้มไปบนพื้นและใช้ไม้แขวนเสื้อตีหลายรอบไม่ได้มีแม่มาห้ามเพราะแม่เราแยกกันไปตั้งแต่ป2แล้ว และพ่อไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนทำให้เรารู้สึกแย่เพราะเหมือนเราโดนคนที่เรารักและไว้ใจที่สุดทำร้ายเพราะเรื่องเล็กๆน้อยๆ จนถึงตอนนี้เราก็ใช้ชีวิตแบบระวังทุกอย่างกลัวจะโดนทำร้ายเพราะเผลอพูดอะไรตามใจนิดหน่อยก็เหมือนจะโดนได้ตลอดเวลากับเลยทุกคนในบ้าน เรากลัวคนทุกคนและไม่กล้าเข้าสังคม
และวันที่เริ่มมีอาการคือหลังจากจบป6แล้วกำลังจะขึ้นม1 และ1วันก่อนจะเข้าโรงเรียน มีเสียงบอกในหัวว่าให้เราทำอย่างงี้ๆ คือจะให้เอามีดไปแทงคน เราหยิบมีดมาแล้วไปตรงประตูข้างบ้านตั้งแต่เที่ยงคืนครึ่ง แต่ดีแล้วที่ไม่มีคนมาเพราะถ้ามีคนเดินผ่านเราอาจจะทำร้ายเขาก็ได้ จนตี3จะตี4ละ ก็เลยกลับไปนอน มันยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นในวันนั้น
หลังจากจบม1กำลังเรียนม2 แต่เรารู้สึกว่าเรียนไม่ไหวช่วงนั้นขาดเรียนบ่อยคนที่บ้านก็ว่าสารพัดอีกเราเหนื่อยทั้งที่บ้านกับที่โรงเรียน เราเลยหยุดไม่ไปอีกเลย พ่อเราก็เริ่มไม่สนใจแล้วแต่คือไม่สนอะไรจริงๆในช่วงที่เราหยุดเราเป็นซึมเศร้าด้วยอยากจะตายๆไปรู้สึกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ยากมากแต่ก็ผ่านมาได้ และถึงมาช่วงนี้แต่ก็ยังไม่หายซึมเศร้า เราค่อนข้างเครียดหลายเรื่องและเรายังหยุดเรียนอยู่ แต่ที่ตัวเองแปลกก็คือ เรายังหยิบมีดมาแล้วนั่งรอคนเดินผ่านทางข้างบ้านอยู่เหมือนเดิมและก็กลับไปนอน ทางนั้นเป็นทางมืดไม่มีไฟและไม่ค่อยมีคนด้วย ไปรออยู่หลายๆรอบมาบางครั้งมีคนเดินผ่านเรากำลังจะออกไปละ แต่อยู่ดีๆเราก็กลัว เลยไม่ได้ออกไปและเป็นอีกวันที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนผ่านมาอีกไม่กี่วันกลางดึกของวันนั้นเราได้ไปขโมยมีดมาแล้วเหมือนกับว่าเราเดินเข้าไปทางมืดๆข้างบ้านตอนดึกๆและพกมีดไปด้วย ตอนนั้นเราไม่รู้ตัว ปกติเราเป็นคนกลัวผีและไม่กล้าออกจากบ้านแม้แต่ตอนเช้า และตอนที่เราเดินเข้าไปในทางนั้นแล้วเราไม่เจอใคร และเรารู้ตัวได้อีกทีคือตี5แล้วเรากำลังนั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน แล้วมีเสียงคนบอกว่า ไปแล้วไม่เจอคน ช่วงนั้นเราจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่ตอนนี้เราจำได้แล้ว เราคิดว่าถ้าเราเจอคนในวันนั้น มันจะเกิดอะไรขึ้น ผ่านมาอีก6วัน มีเสียงบอกมาอีกว่าให้ไปบอกลาแมวตัวเราที่รัก เราคิดว่ามันจะตายเราก็ไปกอดๆมันอยู่แปบนึง ผ่านมาเป็นตอนกลางดึก เหมือนกับเราตื่นมาแล้วอุ้มแมวไปกับคัตเตอร์ที่ซื้อมา บอกเลยว่าตอนนั้นเราไม่รู้ตัวเองเลยเราควบคุมไม่ได้ เราพยายามบีบคอแมวตัวนั้นพยายามเอาสายชาร์จรัดคอแต่มันดิ้นยังไม่ตายสุดท้ายเราเอามีดคัตเตอร์ จับคอมันแล้วกดแรงไปที่คอมันเป็นแผลรอยมีด แต่จากนั้นเรารู้ตัวได้ก่อนแมวเลยรอดตายเราตกใจมาก เลยได้ตั้งกระทู้อันแรก รู้สึกผิดจริงๆและรู้สึกว่าไม่เป็นตัวเองเลยเราเป็นคนรักแมวมากๆ แต่ที่มันเกิดขึ้นมันเกิดขึ้นกับแมว ถ้าซักวันมันเป็นคนขึ้นมามันจะยิ่งแย่ไปอีก เราก็อดนอนตอนเช้าไปนอนตอนกลางคืน
และใน3ปีเกือบ4ปีที่เป็นมาเราคิดว่าตัวเองไม่ได้มีแค่2คน ช่วงนี้เราค่อนข้างลืมบ่อย คนแรกเขาเป็นเด็กอายุ12 ชอบมาตอนเราเบื่อหรือเวลาที่ต้องออกจากบ้าน เข้ากับคนได้กับอยู่นิ่งๆไม่ได้ เหมือนเราเป็นเด็กอีกครั้งแล้วก็พูดคุยกับคนได้แบบไม่กลัวและก็ชอบเล่นของเล่นเด็ก คนที่สองอายุ14เท่าเรา เขาก็เงียบๆแต่จะมาตอนเราเศร้ามากๆ เลยทำให้เราไม่ดิ่งไปมากกว่าเดิม เราเลยชอบลืมว่าหลังจากเศร้าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง 2คนนี้เรายังพอรู้ตัวเองบางในครั้ง และคนที่สามไม่รู้อายุแต่เป็นผู้ใหญ่และเป็นผู้ชายชอบใช้กำลังเราเชื่อว่าเป็นตอนที่เรากำลังจะเฉือดคอแมวและตอนพกมีดออกไปเดินนอกบ้านตอนกลางคืน เขากล้าทำทุกอย่างจริงๆทั้งที่เรากลัวทุกอย่าง และหลังจากทุกอย่างเกิดขึ้น เราพยายามจะไม่ใช้ชีวิตตอนกลางคืนอีก พยายามนอนไวที่สุดแต่ก็หลับๆตื่นๆอยู่ทุกวันเหนื่อยมากๆ เรากลัวตอนกลางคืนไปเลย แต่เรารู้ว่า เด็กอายุ12คนนั้นมาหลังจากที่พ่อใช้ไม้แขวนเสื้อฟาดเราในวันนั้น วันนั้นเป็นวันที่แย่ที่สุดเลย
ทุกคนคิดว่าเราโกหกหรือบ้ารึป่าวถือซะว่ามาอ่านเล่นๆก็ได้เพราะเราก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องจริงเหมือนกันมันเกิดขึ้นตอนกลางคืนคิดว่าเราอาจจะฝันทั้งหมดก็ได้เราเป็นบ้าประสาทแดกแล้วแน่ๆ
โรคหลายอัตลักษณ์มีจริงไหม
และวันที่เริ่มมีอาการคือหลังจากจบป6แล้วกำลังจะขึ้นม1 และ1วันก่อนจะเข้าโรงเรียน มีเสียงบอกในหัวว่าให้เราทำอย่างงี้ๆ คือจะให้เอามีดไปแทงคน เราหยิบมีดมาแล้วไปตรงประตูข้างบ้านตั้งแต่เที่ยงคืนครึ่ง แต่ดีแล้วที่ไม่มีคนมาเพราะถ้ามีคนเดินผ่านเราอาจจะทำร้ายเขาก็ได้ จนตี3จะตี4ละ ก็เลยกลับไปนอน มันยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นในวันนั้น
หลังจากจบม1กำลังเรียนม2 แต่เรารู้สึกว่าเรียนไม่ไหวช่วงนั้นขาดเรียนบ่อยคนที่บ้านก็ว่าสารพัดอีกเราเหนื่อยทั้งที่บ้านกับที่โรงเรียน เราเลยหยุดไม่ไปอีกเลย พ่อเราก็เริ่มไม่สนใจแล้วแต่คือไม่สนอะไรจริงๆในช่วงที่เราหยุดเราเป็นซึมเศร้าด้วยอยากจะตายๆไปรู้สึกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ยากมากแต่ก็ผ่านมาได้ และถึงมาช่วงนี้แต่ก็ยังไม่หายซึมเศร้า เราค่อนข้างเครียดหลายเรื่องและเรายังหยุดเรียนอยู่ แต่ที่ตัวเองแปลกก็คือ เรายังหยิบมีดมาแล้วนั่งรอคนเดินผ่านทางข้างบ้านอยู่เหมือนเดิมและก็กลับไปนอน ทางนั้นเป็นทางมืดไม่มีไฟและไม่ค่อยมีคนด้วย ไปรออยู่หลายๆรอบมาบางครั้งมีคนเดินผ่านเรากำลังจะออกไปละ แต่อยู่ดีๆเราก็กลัว เลยไม่ได้ออกไปและเป็นอีกวันที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนผ่านมาอีกไม่กี่วันกลางดึกของวันนั้นเราได้ไปขโมยมีดมาแล้วเหมือนกับว่าเราเดินเข้าไปทางมืดๆข้างบ้านตอนดึกๆและพกมีดไปด้วย ตอนนั้นเราไม่รู้ตัว ปกติเราเป็นคนกลัวผีและไม่กล้าออกจากบ้านแม้แต่ตอนเช้า และตอนที่เราเดินเข้าไปในทางนั้นแล้วเราไม่เจอใคร และเรารู้ตัวได้อีกทีคือตี5แล้วเรากำลังนั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน แล้วมีเสียงคนบอกว่า ไปแล้วไม่เจอคน ช่วงนั้นเราจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่ตอนนี้เราจำได้แล้ว เราคิดว่าถ้าเราเจอคนในวันนั้น มันจะเกิดอะไรขึ้น ผ่านมาอีก6วัน มีเสียงบอกมาอีกว่าให้ไปบอกลาแมวตัวเราที่รัก เราคิดว่ามันจะตายเราก็ไปกอดๆมันอยู่แปบนึง ผ่านมาเป็นตอนกลางดึก เหมือนกับเราตื่นมาแล้วอุ้มแมวไปกับคัตเตอร์ที่ซื้อมา บอกเลยว่าตอนนั้นเราไม่รู้ตัวเองเลยเราควบคุมไม่ได้ เราพยายามบีบคอแมวตัวนั้นพยายามเอาสายชาร์จรัดคอแต่มันดิ้นยังไม่ตายสุดท้ายเราเอามีดคัตเตอร์ จับคอมันแล้วกดแรงไปที่คอมันเป็นแผลรอยมีด แต่จากนั้นเรารู้ตัวได้ก่อนแมวเลยรอดตายเราตกใจมาก เลยได้ตั้งกระทู้อันแรก รู้สึกผิดจริงๆและรู้สึกว่าไม่เป็นตัวเองเลยเราเป็นคนรักแมวมากๆ แต่ที่มันเกิดขึ้นมันเกิดขึ้นกับแมว ถ้าซักวันมันเป็นคนขึ้นมามันจะยิ่งแย่ไปอีก เราก็อดนอนตอนเช้าไปนอนตอนกลางคืน
และใน3ปีเกือบ4ปีที่เป็นมาเราคิดว่าตัวเองไม่ได้มีแค่2คน ช่วงนี้เราค่อนข้างลืมบ่อย คนแรกเขาเป็นเด็กอายุ12 ชอบมาตอนเราเบื่อหรือเวลาที่ต้องออกจากบ้าน เข้ากับคนได้กับอยู่นิ่งๆไม่ได้ เหมือนเราเป็นเด็กอีกครั้งแล้วก็พูดคุยกับคนได้แบบไม่กลัวและก็ชอบเล่นของเล่นเด็ก คนที่สองอายุ14เท่าเรา เขาก็เงียบๆแต่จะมาตอนเราเศร้ามากๆ เลยทำให้เราไม่ดิ่งไปมากกว่าเดิม เราเลยชอบลืมว่าหลังจากเศร้าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง 2คนนี้เรายังพอรู้ตัวเองบางในครั้ง และคนที่สามไม่รู้อายุแต่เป็นผู้ใหญ่และเป็นผู้ชายชอบใช้กำลังเราเชื่อว่าเป็นตอนที่เรากำลังจะเฉือดคอแมวและตอนพกมีดออกไปเดินนอกบ้านตอนกลางคืน เขากล้าทำทุกอย่างจริงๆทั้งที่เรากลัวทุกอย่าง และหลังจากทุกอย่างเกิดขึ้น เราพยายามจะไม่ใช้ชีวิตตอนกลางคืนอีก พยายามนอนไวที่สุดแต่ก็หลับๆตื่นๆอยู่ทุกวันเหนื่อยมากๆ เรากลัวตอนกลางคืนไปเลย แต่เรารู้ว่า เด็กอายุ12คนนั้นมาหลังจากที่พ่อใช้ไม้แขวนเสื้อฟาดเราในวันนั้น วันนั้นเป็นวันที่แย่ที่สุดเลย
ทุกคนคิดว่าเราโกหกหรือบ้ารึป่าวถือซะว่ามาอ่านเล่นๆก็ได้เพราะเราก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องจริงเหมือนกันมันเกิดขึ้นตอนกลางคืนคิดว่าเราอาจจะฝันทั้งหมดก็ได้เราเป็นบ้าประสาทแดกแล้วแน่ๆ