https://ppantip.com/topic/42314719
https://ppantip.com/topic/42314842
https://ppantip.com/topic/42315005

วันที่ 25 ตุลาคม 2566

เพิ่มแผนที่อุทยานแบบเต็ม  ให้นะคะเผื่อจะได้วางแผนการสำรวจคิดว่า 4 วันไม่พอสำหรับคนที่ชื่นชอบแนวนี้



  วันนี้ตื่นมาแบบจะลุกก็โอยจะนอนก็โอย  แต่ลองยืนลองทำไรดู    เอะไหวนิ  แต่ที่แย่กว่าอาการป้าคือฝนตก  และดูท่าว่าจะตกทั้งวันด้วยเอาละหวาทำไงดีละ......เวลาก็ไม่มีแล้ว...เหมือนว่าต้องไปต่อยังไงก็ต้องไปต่อ  ขั้นแรกหารองเท้าแตะก่อนไม่งั้นพังแน่ ๆ แฉะทั้งวันไม่ไหว  ลุงถามป้าซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าแกไหวไหม    ยืนยันไหว  เพราะยังไงก็ต้องไปต่อก็ตามนั้น  ถ้าไม่หนักมากมายก็เอาเส้นทางทัวร์แล้วกันถ้าไม่ไหวก็กลับที่พักแค่นั้นเองวันนี้............มองในทางบวกคือ ...ก็สวยไปอีกแบบ ดูด้วยตา  มันอลังการงานสร้างมากมาย ช่วงเช้าว่าบรรยากาศไม่สวยแล้วนา...อดทนรอเมฆรอหมอกเบาบาง  ...ที่ไหนได้บ่ายมาแย่กว่าเดิมกลับเถอะ  แค่ไหนก็แค่นั้นวันนี้  วันนี้ประเมินว่าแค่ได้มาแล้วกัน

วันที่ 26 ตุลาคม 2566

 
วันแรกเราเริ่มด้วยยอดเขา  วันที่สองเราเริ่มด้วยเส้นทางทัวร์ทั่วไปบริเวณกลางเขา    
วันนี้เราจะเดินตามที่ลุงเคยอยู่บนยอดเขาแล้วถามว่าข้างล่างจะเป็นอย่างไร   วันนี้มองขึ้นยอดเขาแล้วกัน




ขอบอกว่าทางเดินง่ายกว่าทุกวัน รถเข็นเด็กหรือคนพิการเดินได้ตลอดเส้นทาง  เขาทำเส้นทางได้น่ารักมาก  ไม่มีขึ้นบันไดลงบันไดเลย  แต่ก็ไกลนะ ร่วม ๆ 7 กิโลเมตรนะ  ระหว่างทางก็เจอเพื่อนร่วมทางน่ารักมากมาย  ทักทายกัน อีกไกลไหม  สุดทางไปออกไหน บางคนก็ไม่รู้ไม่แน่ใจก็เดินกลับทางเดิม  บางคนอย่างพวกเราก็ไปต่อทั้งๆ ที่ไม่รู้จุดหมาย อาศัยว่าในเมื่อมีคนสวนมามันก็น่าจะมีทางไปได้  เพื่อนร่วมทางส่วนใหญ่ไม่เดินกลับทางเดิม  แสดงว่าไม่น่าจะมีปัญหา ไปต่อได้  และแล้วก็เจอฝรั่ง  จะบอกว่าฝรั่งเดินเยอะแฮะเส้นนี้  เขาบอกว่าไปได้เขาเดินมาจากทางออกและพักที่นั่น  สวยละทีนี้เดินยาว ๆ แล้วกัน  ทางออกทางนี้ถ้าจะกลับเข้าอุทยานและใช้บนิการรถฟรีของอุทยานไปลงอู๋หลิงหยวนต้องเดินขึ้นเขานะคะ  แต่เราไม่  ยอมจ่ายเงินเพิ่มคนละ 12 หยวนเพื่อไปอู๋หลิงหยวน โดยออกอีกประตูหนึ่ง  วันนี้ความจริงน่าจะเบา ๆ  แต่ก็กลับค่ำ เหมือนกับทุก ๆวันแหละ  แต่ป้าแอบชอบเส้นทางนี้นะ  ไม่ค่อยมีทัวร์ไปจนสุดเส้นทาง  อย่างเก่งก็เข้าประตูมาแล้วขึ้นรถบัสอุทยานไปตามเส้นทาง  ไม่มีเวลาที่จะเดินยาว ๆ แบบพวกไปเอง
กลับมาที่พักเพื่อจะจองไปเทียนเมินซาน  เกือบเป็นเรื่อง  เพราะความรู้สึกช้าไปนิ๊ดดดดดดขอน้องที่โรงแรมจองให้พูดกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างแต่น้องเขาก็มีความพยายามที่จะช่วยเหลือแบบสุดๆ  สุดท้ายน้องเขาก็โทรหาไกด์ที่เขารู้จักและให้คุยกับลุงด้วยภาษาอังกฤษที่สื่อกันรู้เรื่อง  ได้ความว่า....เต็มถึงวันเสาร์สำหรับรูท A  ที่เราต้องการ (รายละเอียดแต่ละรูท  หาดูได้ตามรีวิวนะคะ)  เอ่อออออไปไม่เป็นแป๊ปปปปปปปปปปป.....ไกด์เขาก็แนะนำว่า  รูท B ว่างบ่ายวันที่ 28  (รูท B คือสวนกับชาวบ้านเขาแหละ)  คือเราไม่มีเวลาแล้วด้วยจะกลับวันที่ 29 ถ้าไม่ได้ไปนี่คือเสียความตั้งใจมากๆ  เอาหวะเป็นไงเป็นกันไปแก้ไขเอาหน้างานแล้วกันขอให้ได้ไปก่อนแล้วกันเราถามไกด์เขาว่า..เราต้องเข้าตอนบ่ายเท่านั้นหรือ  เขาบอกไม่ต้องเช้า ๆ แหละ ไปเลยเอาพาสสปอร์ตไปสแกนเลย โล่งอก  คืนนี้หลับฝันดีได้

วันที่ 27  ตุลาคม  2566

วันนี้ไม่มีอะไรในหัวที่เป็นแผนการท่องเที่ยวเลย  กะจะเตร่ ๆ แถวๆนี้  ชั่งใจว่าจะไปสะพานกระจกหรือไม่ ไปหรือไม่ดี  มาแล้วต้องไปสิเก็บให้ครบ ๆ แล้วกัน จะได้ไม่ต้องจ่ายตังมาอีกคราวหน้า ฮ่า ๆๆๆ คราวหน้าก็ไปที่อื่น ๆ อีกแยะ  กว่าจะออกได้ก็สายละ เดินแตร่ ๆ มาท่ารถบัส  แล้วก็ชี้รูปว่าเราจะไปนี่  เขาก็พาไปขึ้นรถ 12 หยวน  (อยากจะบอกว่าเราขึ้นรถผิด  จริงๆ แล้วมันมีรถบัสไม่มินินะ  ไปได้ถึงลาดจอดรถเลย   แต่เราขึ้นรถที่มันเป็นทางผ่านเลยต้องเดินไกลนิดหนึ่ง เท่านั้นเอง  คนน้อยอาจจะยังเช้าทัวร์ยังมาไม่ถึง ก็จะมีรถฟรีพาขึ้นไป  เราซื้อตั๋วเฉพาะเดินสะพานและเดินแถวๆนั้นขึ้นลงลิฟ เท่านั้นเอง  ไม่ได้ซื้อคอมโบ้  เพราะคิดว่าไม่ไหวอยู่แล้วเก็บแรงไว้พรุ่งนี้ดีกว่า  สำหรับป้าเดินบนสะพาน 1 รอบแล้วก็มานั่งดูเขาโดดบันจี้จั๊มรัวๆ ไป  ส่วนลุงเขาก็ไปเดินเตร่ของเขา  โดยเราได้นัดกันว่าเจอกันตรงหัวสะพานแล้วกันถ้าหาไม่เจอก็เดินมาหาป้าตรงโดดบันจี้จั๊มแหละ  เอาจริงที่นี่กิจกรรมเยอะนะ  ฝรั่งชอบมากแบบนี้  วันนี้กลับเช้ากว่าทุกทุกวัน  เก็บแรงที่เหลืออันน้อยนิ๊ดไว้เพื่อพรุ่งนี้