จจ.ครับ ผมมีเรื่องที่น่าน้อยใจกับครอบครัวของผม ผมมีพี่ชายกับน้องชายสองคนครับรวมผมเป็นสาม ผมเป็นลูกคนกลาง ครอบครัวของผมไม่ได้ร่ำรวยเเต่ก็ไม่ได้ถึงลำบากไม่มีกิน ผมจบ ม.6 เเละอยากเรียนต่อมากเเต่ผมกลับไม่ได้เรียนต่อมหาลัยเพราะว่ายายไม่ให้เรียนต่อ เเต่พอหันไปมองพี่ชายของผมกลับได้เรียนต่อมหาลัยยายผมลงทุนกับพี่ผมไปเยอะมากๆช่วงนั้นเสียเงินไปเป็นเเสนๆเพื่อจะส่งพี่ชายผมเรียนต่อเเต่ผลสุดท้ายก็เรียนไม่จบเพราะว่าขี้เกียจเรียนเเละน้องชายของผมเองก็พอจบ ม.3 ยายก็ส่งไปเรียนช่างกลสรุปเรียนไม่จบเเต่ยายก็ยังพยายามที่จะผลักดันต่อไปเขาส่งน้องผมมาเรียนต่อ ม.4 เเต่สรุปก็เรียนไม่จบต้องออกกลางคันเพราะว่าขี้เกียจเรียน เขาก็ยังพยายามส่งอีกครั้งเลยส่งให้ไปเรียนต่อที่ รร.ช่างอีกโรงเรียนนึง ก็ยังเหมือนเดิมครับเรียนไม่จบ ทำไมเขาถึงต้องมองข้ามผมไปตลอดผมพูดกับครอบครัวของผมเสมอว่าผมอยากจะเรียนต่อเเต่เขาก็บอกว่าเข็ดตั้งเเต่พี่ของผมกลัวผมจะไม่เอาอ่าวเหมือนพี่ผม ผมโครตจะเสียใจเลยทำไมต้องเอาพี่มาตัดสินชีวิตของผมเเละที่เสียใจที่สุดคือเขาส่งน้องผมเรียนต่อได้ตั้งหลายที่หมดเงินไปเป็นหมื่นๆทำไมเขาไม่เอาเงินตรงนั้นมาลงทุนให้ผม ตอนนี้ผมกำลังเก็บเงินส่งตัวเองเรียนอยู่ครับผมจะไม่ง้อใครเเล้วผมอยากมีอนาคตผมอยากทำให้ครอบครัวสบายเเต่ครอบครัวกลับไม่เคยสนใจผมเลย