ความคิดของเด็กขี้เกียจ

กระทู้สนทนา
เราเป็นคนขี้เกียจ ที่พยายามขยันเรื่องงานบ้าน
ในทุกๆเช้า เราจะตื่นเวลาไม่เกิน7โมง เก็บที่นอน กวาดบ้าน ทำกับข้าวกินล้างจาน ถ้ามีผ้าเราก็จะซักทั้งของเราทั้งของน้อง แม่ และยาย แม่กับยายก็ยังว่าเราเป็นคนขี้เกียจ เขาบอกอยู่ที่ไหนก็มีคนเกียจ เราก็รู้นะที่เขาพูด เพราะเขารัก แต่เวลาพูดแรงๆ เราก็น้อยใจ ทั้งๆที่เราก็พยายามทำอยู่ ไม่ใช่ไม่ทำ แต่ก็ยังไม่ได้ดั่งใจสักที ชอบพูดว่า เดี๋ยวโต จะรู้สึก
เราคิดว่า เรารู้นะว่าโตไปจะรำบาก จะนุ่นจะนี่ แต่ก็น้อยใจอยู่ดี พยายามทำแล้วแท้ๆ ความรู้สึกก็อยากโตไปมีชีวิตตัวเองอยู่ดีนั่นแหละ ถึงรู้ว่าจะรำบากก็เถอะ ยังดีกว่า แบมือขอตังเขาใช้อยู่แล้วต้องโดนบ่นทั้งๆ ที่พยายามทำดีที่สุดแล้ว

#หากผู้ใหญ่ท่านใดให้ข้อคิดบอกสอนหนู หนูรู้อยู่แล้วว่า ยังเด็ก ยังขอเงินเขาใช้ เขาเลี้ยงหนูมา ก็รำบาก จะถูกจะผิด เราก็ต้องฟังเขา ไม่มีสิทธิ์เถียงใดๆทั้งนั้น

แต่ที่พูดที่คิด แค่อยากระบาย ไม่มีใครรับฟังความคิดของเด็กในชีวิตจริง ล้วนแต่เห็นในมุมมองของผู้ใหญ่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่