คือเรามีพี่ชายแท้ๆอยู่คนหนื่องค่ะสมัยตอนพ่อเรายังอยู่เขายังเรียนอยู่เนอะจำได้ว่าตอนนั้นเขายังนิสัยดีอยู่มากๆรักน้องขยันทั้งชีวิตของเราคือเราอยู่กับพ่อมาตั้งแต่เกอดมีแค่พ่อกับพี่สาวที่ยอมเสียสละลาออกจากโรงเรียนหาเช้ากินค่ำเพื่อเลี้ยงเราพอหลังจากนั้นไม่นานพ่อเราก็เสียจากนั้นพี่ชายก็ได้มาเป็นหัวหน้าครอบครัวของครอบครัวเราตอนแรกที่พ่อเพิ่งเสียคือพี่น้องเราต้องได้แยกกันอยู่ค่ะก็คิดถึงกันบ้างเนอะเราก็กระจายกันอยู่กับญาติๆเกือบ1ปีเต็มค่ะพวกญาติก็ช่วยกันออกเงินรวมถึงเงินเก็บของพวกเราทุกคนด้วยแล้วก็ส้างบ้านหลังใหม่ให้พวกเราอยู่พอส้างบ้านเสร็จช่วงนั้นก็คือช่วยที่ปิดเทอมพอดีเราก็เลยกับมาบ้านเพราะเราย้ายไปอยู่กับญาติที่ต่างจังหวัดช่วงที่กับมาถึงบ้านช่วงแรกเราก็กลับมาอยู่ที่บ้านเลยแล้วก็เข้าเรียนที่บ้านเกิดตัวเองเลยจากที่พ่อเสียได้เกือบสองปีเต็มจากนั้นพี่ชายเราก็ตามภาษาวัยรุ่นเนอะดื่มลงดื่มเหล้าสูบยาไปคบเพื่อนที่ขี้เมาพี่เราก็เริ่มเปลี่ยนไปพี่ชายเราก็กลายเป็นคนขี้เกียจด้วยความเคยชินเพราะไม่มีใครที่จะมาสั่งสอนแล้วเหมือนตอนพ่อเรายังอยู่พี่ชายเราก็เริ่มกลายเป็นคนที่อารม์ร้อนทุ้บตีทำลายเข้าของเหมือนพวกโรคจิตเลยค่ะสิ่งที่หน้ากลัวที่สุดคือมักจะทุ้บตีเราเป็นบางครั้งด่าทอเราทั้งที่สิ่งที่พูดออกมาจากปากตัวเองเข้าตัวเองหมดพี่ชายของเราไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอนกิน ขนาดการกินยังต้องให้เราทำให้กินอีกทั้งที่เรายังเรียนอยู่ก็ยังดีที่เรามีพี่สาวที่คอยทำงานส่งเงินมาให้พี่สาวเราบอกให้พี่ชายออกไปหางานทำมันก็ไม่ไปทำได้แค่แบมือขอเงินพี่สาวเราเราก็รักพี่ชายตัวเองนะแต่สิ่งที่เค้าทำกับเรามันเกินไปมากลายร้ายร่างกายของเราเหมือนกับหมูหมาจนเรากลายเป็นเด็กมีปมในใจเราเป็นเด็กที่ร่าเริงมากเวลาอยู่กับเพื่อนพี่สาวพอเวลากลับบ้านเท่านั้นแหละเรากลัวอยู่ด้วยความระแวงว่ากุจะตายวันไหนเราเพิ่งอายุ15เองปีนี้เราที่เป็นเด็กกำพร้าอยู่กับพี่ด้วยกัน3คนบางช่วงก็ขาดแคลนอาหารบ้างแต่ก็ยังมีพี่สาวที่ค่อยช่วยพวกเราพี่ชายเราไม่ทำอะไรเลยจริงๆสิ่งที่เขาทำได้อย่างเดียวคือกิน ชีวิตของเราที่เหลือตอนนี้เราเองก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกันค่ะถึงจะโดนทำร้ายมากแค่ไหนก็ไม่มีใครช่วยเราได้พี่ๆของเราก็ช่วยเราไม่ได้เหมือนกันจะส่งตำรวจก็พี่ชายเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะตอนนี้เราย้ายห้องมาอยู่กับพี่สาวแล้วค่ะแต่ก็ยังอยู่บ้านเดียวกันอยู่ดีเวลาที่มันเมามาเรากลัวมากเลยค่ะเราไม่รู้เหมือนกันว่าชาติที่แล้วเป็นศัตรูกันหรือเปล่าถึงทำกับเราได้ขนาดนี้ถึง ตอนนี้กลายเป็นเด็กที่มีปมในใจหลายเรื่องมากที่เขาทำกับเราสำหรับใครที่มีพี่ชายที่แสนจะอบอุ่นและรักเรามากๆคุณโชคดีมากๆเลยค่ะพี่ชายสำหรับเราตอนนี้คือไม่จำเป็นก็ได้ค่ะมีพี่ชายเหมือนพี่ปีศาจที่จ้องจะฆ่าเราได้ทุกเมื่อ