สวัสดีครับ
แฟนเคยถูกเลี้ยงด้วยญาติๆป้าๆ   (พ่อเขาเอาเงินให้ญาติเลี้ยง   พ่อแม่เขาเลิกกัน)
เขาเคยบอกว่า ด้วยความที่มีปมในวัยเด็ก  เลยอยากเลี้ยงลูกเอง ต้องออกจากงานมาเลี้ยง  แต่ก็จะพยายามหารายได้ทางอื่นแทนด้วย

แต่ตัวเราคัดค้าน มีแนวคิดเป็นห่วง  บอกเขาว่า อย่าไว้วางใจใคร (แม้แต่สามี) หรืออนาคตตัวเอง เพราะวันดีคืนดีเลิกกันได้  จะทะเลาะกัน หรือเหตุปัจจัยอะไรก็ไม่รู้  ผู้หญิงต้องยืนด้วยตัวเองได้
ลูกเดี๋ยวตอนเย็นเรากลับมาก็เจอเขาแล้ว 10 ชม.ที่ไม่ได้เจอเขา  ตอนกลางวันเด็กๆ มันหลับเยอะ ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี  สู้จ้างคน   ในขณะที่เรามีรายได้ไว้เยอะเพื่อลูกดีกว่า   ตกกลางคืนมา เราก็ไม่ต้องจ้าง  ก็เลี้ยงกันเองถ้าร้องและตื่น

ให้ทำงานประจำไป  แล้วก็ยกเคสคนใกล้ตัวมา  ว่าเห็นไหม พอเขาเลิกกับสามีไป  ชีวิตผู้หญิงดูเคว้ง  เสียศูนย์เลย  เพราะไม่มีรายได้เข้ามาหล่อเลี้ยงชีวิต
ลูกก็ถูกพ่อเอาไป   จะกลับเข้าไปทำงาน ก็ไม่ได้เพราะอายุเกินกว่าที่เขาจะรับแล้ว

หลังจากพูดไปกลายเป็นทะเลาะกัน จนจะขอทบทวนความสัมพันธ์ แยกทาง
เพราะเขาบอกว่าไม่มั่นใจในตัวเราที่พูดออกมาแบบนี้  ซึ่งตอนเราพูดเราไม่ได้คิดอะไรมากมาย ว่าเขาจะคิดมาก

เขาอยากให้เราเป็น family man ทุ่มกำลังเพื่อครอบครัว คนที่รัก และลูก
พร้อมกับยกตัวอย่าง คนรอบตัวที่เขารู้จักว่า ผู้ชายที่เป็น family man ต้องเป็นแบบนี้นะ

ซึ่งเราก็ไม่ได้บังคับนะ ว่าเขาต้องทำงานตลอด ก็แค่บอกเป็นทางเลือก ว่าถ้าจะออกจากงาน ก็ต้องหาอะไรทำ เช่นธุรกิจส่วนตัว ถ้าเวิร์คอยู่ตัวก็ออกมาเลี้ยงลูกได้

ปล. เพิ่มเติม ตอนนี้ยังไม่ได้มีลูกด้วยกัน  แต่ว่าคุยถึงอนาคตครับ
ซึ่งแฟน บอกว่า เพราะผมมีครอบครัวอบอุ่มมาตลอด สบายมาตลอด 
เหมือนกับ เขาคิดไปเองว่า   ผมมีความคิดว่าแฟนจะมาเกาะกิน เอาเปรียบ     แล้วก็บอกว่าไม่ต้องกลัวเขาก็ดูแลตัวเองได้ ไม่ได้คิดจะมาเอาเปรียบ

จะบอกว่าผมไม่ได้คิดแบบนั้นกับเขา แต่เขาคิดลบไปแล้ว