เพื่อนๆได้ทานเจกันรึเปล่าคะ
กินเจชิวลัก (กินเจวันที่หก) เสร็จจากไหว้เจ้าสะเดาะเคราะห์ที่วัด "เหล่งเหน่ยหยี่" หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "วัดมังกรกมลาวาส"
"นัน..เดี๋ยวมาม้าจะไปซื้อผงยีสต์ที่ร้าน "เอี๊ยะเซ้งกงษี" มาม่าบอกแม่นันขณะเดินออกมาปากซอย
"ร้านอะไรนะมาม้า" แม่นันถามย้ำเพราะฟังไม่ค่อยถนัด
"เอี๊ยะเซ้งกงษี ชอบของโบราณไม่ใช่เหรอ มา ..ตามมาม้ามา.. เดี๋ยวก็รู้เอง" แม่นันเดินตามอย่างว่าง่าย
มาม้าเดินดุ่ยดุ่ยเข้าร้าน.. สิ่งแรกที่แม่นันสัมผัสได้คือความเก่าของตัวบ้าน..เก่าตั้งแต่ประตูบ้าน ไม้บานเฟี้ยม..โต๊ะ ตู้ชั้นวางของสูงติดผนังบ้าน รูปภาพเก่าๆ.. แม่นันคุยกับมาม้าแต่สายตากวาดไปทั่วร้านขายของโชวห่วยแห่งนี้เลยค่ะ คำว่า "โชวห่วย" คือร้านขายของชำ ขายสินค้าหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นแป้ง ถั่ว น้ำตาล น้ำมัน เกลือ ฯลฯ เรียกว่าอยากได้อะไรมาร้านนี้จบในที่เดียวค่ะ ของครบมาก แม่นันอยากได้แป้งทำฮะเก๋า (แป้งตั้งหมิ่น) ก็หาซื้อได้ที่ร้านนี้ค่ะ
มาม้ากับอาเจ็กเจ้าของร้านรู้จักกันมานาน (มาม้าเด็กเยาวราชค่ะ) อาเจ็กแก่กว่ามาม้าหกปี เจอกันก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ อาเจ็กมีบริวารดี ลูกจ้างซื่อสัตย์ เลี้ยงกันมานมนาน จนลูกจ้างคนจ.ศรีษะเกษพูดแต้จิ๋วปร๋อเลยค่ะ
อาเจ็กเล่าว่าร้านนี้เปิดมาตั้งแต่รุ่นอากงมาจากเมืองจีน มาถึงรุ่นพ่อ และตกถึงรุ่นตัวเองเป็นรุ่นที่สามแล้ว อายุของร้านนี้ก็เกือบร้อยปีแล้ว (อาเจ็กชี้ให้ดูรูปอากงและอาป๊าที่ติดอยู่บนผนังบ้าน) เสียดายแม่นันลืมกดปุ่มอัดวีดีโอ ดีว่ารู้ตัวทัน (เป็นบ่อยค่ะ อยากเขกกะโหลกตัวเอง )
ปล่อยให้มาม้าคุยกับอาเจ็กไป ส่วนแม่นันขออนุญาตเดินดูภายในบ้าน อุทานโอ้โห้..โอ้โหกับทุกก้าวที่เดิน..เพดานบ้านสูงมาก พัดลมติดเพดานเก่าแก่แข็งแรงทนทาน ยังคงใช้งานได้ดี ดูบันได.ดูราวบันไดสิ ..ออกแบบได้สวยงามโบราณและแข็งแรงมาก ตัวบ้านตึกแถวลึก ด้านในเป็นที่เก็บกระสอบแป้งต่างๆ คนงานแบกกระสอบเข้าออกอย่างทะมัดทะแมง ตึกน่าจะติดกันอย่างน้อยก็สองถึงสามหลังค่ะ เดินผ่านห้องทำงานเล็กๆเห็นเก้าอี้ไม้ที่มีด้ามจับโค้งๆ กลืนน้ำลายดังเอื้อก ไม้หนาเตอะ เก่าแต่ดูใหม่มาก พัดลมรุ่นโบราณ โต๊ะไม้มีลิ้นชักแบบเดิมๆ
ถังไม้ที่ใส่โอวทึ้ง (น้ำตาลอ้อย) ก็โบราณ.ปะแล้วปะอีกแต่มีเสน่ห์มากค่ะ เจอของโบราณแบบนี้อดที่จะซื้อโอวทึ้งกลับมากินกับจิ้มกีจ่างไม่ได้ค่ะ ขอสักโล
เสียดายต้องรีบกลับเพราะกลัวรถติด ยังไงต้องกลับมาสัมภาษณ์อาเจ็กและชมความงามความเก่าโบราณของบ้านหลังนี้อีกรอบให้ได้ค่ะ
ติดตามตอนต่อไปนะคะ
เอี๊ยะเซ้งกงษี ร้านโชวห่วยที่ใหญ่และเก่าแก่ที่สุดในย่านเยาวราช
กินเจชิวลัก (กินเจวันที่หก) เสร็จจากไหว้เจ้าสะเดาะเคราะห์ที่วัด "เหล่งเหน่ยหยี่" หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "วัดมังกรกมลาวาส"
"นัน..เดี๋ยวมาม้าจะไปซื้อผงยีสต์ที่ร้าน "เอี๊ยะเซ้งกงษี" มาม่าบอกแม่นันขณะเดินออกมาปากซอย
"ร้านอะไรนะมาม้า" แม่นันถามย้ำเพราะฟังไม่ค่อยถนัด
"เอี๊ยะเซ้งกงษี ชอบของโบราณไม่ใช่เหรอ มา ..ตามมาม้ามา.. เดี๋ยวก็รู้เอง" แม่นันเดินตามอย่างว่าง่าย
มาม้าเดินดุ่ยดุ่ยเข้าร้าน.. สิ่งแรกที่แม่นันสัมผัสได้คือความเก่าของตัวบ้าน..เก่าตั้งแต่ประตูบ้าน ไม้บานเฟี้ยม..โต๊ะ ตู้ชั้นวางของสูงติดผนังบ้าน รูปภาพเก่าๆ.. แม่นันคุยกับมาม้าแต่สายตากวาดไปทั่วร้านขายของโชวห่วยแห่งนี้เลยค่ะ คำว่า "โชวห่วย" คือร้านขายของชำ ขายสินค้าหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นแป้ง ถั่ว น้ำตาล น้ำมัน เกลือ ฯลฯ เรียกว่าอยากได้อะไรมาร้านนี้จบในที่เดียวค่ะ ของครบมาก แม่นันอยากได้แป้งทำฮะเก๋า (แป้งตั้งหมิ่น) ก็หาซื้อได้ที่ร้านนี้ค่ะ
มาม้ากับอาเจ็กเจ้าของร้านรู้จักกันมานาน (มาม้าเด็กเยาวราชค่ะ) อาเจ็กแก่กว่ามาม้าหกปี เจอกันก็ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ อาเจ็กมีบริวารดี ลูกจ้างซื่อสัตย์ เลี้ยงกันมานมนาน จนลูกจ้างคนจ.ศรีษะเกษพูดแต้จิ๋วปร๋อเลยค่ะ
อาเจ็กเล่าว่าร้านนี้เปิดมาตั้งแต่รุ่นอากงมาจากเมืองจีน มาถึงรุ่นพ่อ และตกถึงรุ่นตัวเองเป็นรุ่นที่สามแล้ว อายุของร้านนี้ก็เกือบร้อยปีแล้ว (อาเจ็กชี้ให้ดูรูปอากงและอาป๊าที่ติดอยู่บนผนังบ้าน) เสียดายแม่นันลืมกดปุ่มอัดวีดีโอ ดีว่ารู้ตัวทัน (เป็นบ่อยค่ะ อยากเขกกะโหลกตัวเอง )
ปล่อยให้มาม้าคุยกับอาเจ็กไป ส่วนแม่นันขออนุญาตเดินดูภายในบ้าน อุทานโอ้โห้..โอ้โหกับทุกก้าวที่เดิน..เพดานบ้านสูงมาก พัดลมติดเพดานเก่าแก่แข็งแรงทนทาน ยังคงใช้งานได้ดี ดูบันได.ดูราวบันไดสิ ..ออกแบบได้สวยงามโบราณและแข็งแรงมาก ตัวบ้านตึกแถวลึก ด้านในเป็นที่เก็บกระสอบแป้งต่างๆ คนงานแบกกระสอบเข้าออกอย่างทะมัดทะแมง ตึกน่าจะติดกันอย่างน้อยก็สองถึงสามหลังค่ะ เดินผ่านห้องทำงานเล็กๆเห็นเก้าอี้ไม้ที่มีด้ามจับโค้งๆ กลืนน้ำลายดังเอื้อก ไม้หนาเตอะ เก่าแต่ดูใหม่มาก พัดลมรุ่นโบราณ โต๊ะไม้มีลิ้นชักแบบเดิมๆ
ถังไม้ที่ใส่โอวทึ้ง (น้ำตาลอ้อย) ก็โบราณ.ปะแล้วปะอีกแต่มีเสน่ห์มากค่ะ เจอของโบราณแบบนี้อดที่จะซื้อโอวทึ้งกลับมากินกับจิ้มกีจ่างไม่ได้ค่ะ ขอสักโล
เสียดายต้องรีบกลับเพราะกลัวรถติด ยังไงต้องกลับมาสัมภาษณ์อาเจ็กและชมความงามความเก่าโบราณของบ้านหลังนี้อีกรอบให้ได้ค่ะ
ติดตามตอนต่อไปนะคะ