เราเป็นคนชอบคิดชอบห่วงซึ่งก็หาวิธีไมีทำให้เราคิดมากคิดเยอะหรือปล่อยวางพอไปดูไปอ่านมันก็ดูจะปล่อยวางได้บ้างไม่ได้บ้างแต่สุดท้ายเราก็คิดอยู่ดีซึ่งเราไม่ได้เป็นคนที่ไม่ได้ชอบเก็บทุกเรื่องมาคิดขนาดนั้น แต่ช่วงนี้เราจะคิดถึงแต่เรื่องพ่อ เพราะพ่อชอบดื่มเหล้าทุกวัน ครอบครัวเรามีกันแค่ไม่กี่คนญาติพี่น้องก็ไม่ได้ใส่ใจสนใจกันขนาดนั้น เราแทบปล่อยวางเรื่องพ่อไม่ได้เลย ย่าเราบอกว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดเราก็เข้าใจก็พยามทำคิดแบบนั้น แต่สุดท้ายเราก็ยังแอบห่วงแล้วหน่วงในใจอยู่ตลอดเวลาเลย
ทำยังไงให้เราปล่อยวางไม่เก็บมาคิดเยอะบ้างคะ?