คือตอนนี้เราอยู่ ม.6 เป็นช่วงทำกีฬาสี พี่ ม.6 เขาก็จะจัดเรื่องกีล่ะสีของแต่ล่ะห้องแต่ล่ะสีกัน แล้วเวลาออกจากบ้านไปช่วงสี เราก็ตะบอกกับตาเสมอว่า เนี่ย จะไปทำงานกีฬาสีกันนะ กลับดึกๆ อะไรแบบนี้ พอเรากลับถึงบ้าน ประมาณทุ่มกว่าๆ ก็ว่าเรา สริ้ด(ภาษาเหนือ=ร่าน) ไปหาผู้ชาย เราเข้าใจนะเพราะตาเคยผ่านช่วงวัยรุ่น คอนอายุ17-18มาแลเว ก็มีบ้างไปแถวหาสาว แต่เราไม่ได้เป็นแบบนั้น ยุคมันเปลี่ยน เราไปทำงานบ้านสีจริงๆ เราไม่ได้ไปหาผู้ชาย เราควรจะจัดการยังไงดี เราเป็นแบบนี้มาบ่อยมากตาของเรา ว่าเราไปหาผู้ชายตตลอดเลยค่ะ ขอโทษนะคะ บางทีก็บอกว่า คัน ไปหาผู้ชาย แบบนี้ เราก็ไม่เข้าใจ ทำไมถึงมองเราแบบนั้น แหละตอนนี้เราก็ยังไม่มีแฟนเลยค่ะ เราก็เจ็บใจตลอด ทำไมถึงพูดแบบนี้ เราไปทำงานจริงๆ คือ ทั้ง  ยาย พ่อ แม่ ทุกคนเข้าใจนะคะ แต่มีแต่ ตา คนเดียว บางทีเราก็คิดว่า เมื่อก่อนที่ตาแอบไปมีกิ๊กกับคนอื่นนอกใจยาย จนผู้หญิงคนนั้นท้อง ทำไมถึงกลับมาหายาย ถ้าไม่มีตา ชีวิตคงดีกว่านี้ บางทีเราก็คิดแบบนั้น ล่ะอีกอย่าง เราเคยเอาน้ำซาวข้าวใส้ในตู้เย็น เอาผ้าสีแดงมัดตรงอย่างดี เขียนตัวหนังสืออย่างดีว่าห้ามกิน น้ำก็เป็นสีขาวขุ่นๆ แต่ตาก็ยังกิน แลเวบอกว่าหนูวางยาตา แล้วด่าที่ชอบด่า ก็ยิงด่ากว่าเดิมเลยค่ะ เราไม่เข้าใจ เห็นน้ำเป็นสีขาวขุ่นๆ ผ้าสีแดงที่มัดไว้ก็มี เอาตังหนังสือปิดก็มี และเราเก็บไว้ตรงลึกสุดเลย