จริงๆ เป็นกระทู้ขอคำปรึกษาค่ะ เราอยากขอคำปรึกษาในการ 'ดีล' กับญาติผู้ใหญ่ที่เอาแต่ใจและไม่เห็นหัวใครสุดๆ..
(ดูแค่คำพูดก็เริ่มอกตัญญูแล้ว... รู้สึกแย่กับตัวเอง)

วันนี้เราแพ็คกระเป๋ามาอยู่กับคุณยายสองสัปดาห์ คุณยายมาจากต่างจังหวัด ไม่ยอมไปอยู่ในบ้านที่มีคนอื่นๆ อยู่
ต่จะมาอยู่บ้านอีกหลังที่ไม่มีคนอยู่ เราก็ โอเค งั้นเดี๋ยวเราไปอยู่เป็นเพื่อน ก่อนหน้านี้มีน้ามาอยู่ก่อน เราตามมาทีหลัง
เพราะก็ต้องจัดสรรเวลาและตารางของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนมา

นิสัยคุณยายเป็นคนที่... ถ้าเป็นวัยรุ่นสมัยนี้คือ อินดี้ มาก อยากได้อะไรต้องได้ ห่วง หวง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นสิ่งของ
จนบางครั้งไม่ห่วงตัวเองเลย ห่วงแต่ของ... ไม่ดูแลสุขภาพตัวเองเลย เป็นเบาหวาน ใครห้ามก็โดนโกรธ โดนบ่น
ถ้าไม่พอใจจะพูดจาเฉือดเฉือนโดยไม่สนใจใดๆ ทั้งสิ้นบนโลก เคยไล่เราบอก ต่อไปนี้ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ!
แค่เพราะเรียกเราไปกินข้าว แล้วเราบอกเรายังไม่กิน ขอทำความสะอาดบ้านก่อน...

คุณยายอาศํยอยู่กับคุณตาที่ต่างจังหวัดแค่ 2 คน เพราะไม่มีใครไปอยู่ด้วยได้ พอเราไปหาก็โดยไล่กลับตลอด
ชวนมาอยู่บ้านในกรุงเทพก็ไม่มา ที่โคราชก็ไม่มา ด่าเราว่าเป็นพวกไม่เห็นคุณค่าของสิ่งของชีวิตจะยากลำบาก
(เรื่องของเรื่องคือแกห่วงที่ ห่วงบ้านและห่วงของของแกมาก กระทั่งกระเป๋าขาดๆ ที่เก็บไว้เฉยๆ กล่องสมัยเก่าๆ พอเราจะเอาไปทิ้ง โกรธเรามาก)

บรรดาน้าๆ กับแม่ของเราเนี่ย พยายามทุกสิ่งอย่าง แม้จะโดนด่าสารพัดสุดท้ายก็ลากคุณยายมาจนได้ นั่นแหละค่ะ มาอยู่บ้านนี้
ที่เราเพิ่งมาถึงเมื่อกี้

จากกรุงเทพ วันนี้วันเปิดเทอม รถมันก็ติดเนอะ เราบอกคุณยายว่าจะมาถึงเที่ยงๆ บ่ายๆ นะคะ
แต่เรามาถึงบ่ายสอง พอเราเปิดประตูเท่านั้นแหละ
มาทำไม! กลับไปเลยนะ ไม่ต้องมาอีก!
เราก็งง -*- คุณยายเครียดอะไรคะ...
คุณยายบอกไหนนัดเที่ยง! กลับไป... เราก็ เออ เราผิดเราไม่ได้บอกเวลาชัดเจน
บอกแบบกำกวมเพราะกว่าจะออกจากกรุงเทพได้ รถติดเหลือเกิน
แล้วคุณยายก็โกรธๆๆๆ ทำปึงปัง ทำหน้านิ่ง หน้าเครียด หน้าดุใส่เรา แล้วก็บ่นๆๆ จะมาทำไม ไม่เห็นอยากให้มา บลาๆๆๆ
แล้วบางทีก็พาลด่าแม่เราไปด้วย ชอบยกเรื่องแม่เราทำไม่ถูกใจเมื่อ 20 ปีก่อนมาบ่นด่าซ้ำๆ ให้ฟังแล้วช้ำใจเล่นมาตลอด
แล้วเราที่เป็นลูกของแม่ เราฟังแล้วเรารู้สึกแย่มากกกกกกกกกกกกกก มากจริงๆ

....
แล้วบางทีเราเฟลอ่าค่ะคุณ
คือเราเข้าใจว่าคนแก่เค้าเปลี่ยนอะไรไม่ได้หรอก เราเป็นลุกหลานก็ต้องมีหน้าที่ดูแล และทำความเข้าใจ
แต่เราก็อยากคุยกับคุณยายแล้วยิ้มหัวเราะ เหมือนคุยกับพวกคุณปู่คุณย่า
ไม่ใช่นั่งเกร็งตลอดแล้วลุ้นว่าตรูจะทำอะไรถูกใจป่าววะ จะโดนด่าอะไรอีกมั้ย
คุณยายเราเป็นคนที่ไม่มีออร่าของความอบอุ่นเลย -*- หน้าจะเชิดตลอดเวลา
คือเราอยากให้คุณยายเข้าใจคนอื่นบ้าง เข้าใจคุณตา บรรดาแม่ๆ น้าๆ เราบ้าง
คุณยายเชื่อแต่คนนอกบ้าน ไม่เชื่อคนในบ้านเลย คนนอกบ้านแนะนำให้ทำอะไรทำหมด
คนในบ้านห้ามเท่าไหร่ก้โดนด่ากลับมาถ้าไม่ถูกใจ

แล้วเห็นคุณค่าของคนที่... อืม ไม่อยากจะใช้คำนี้... ที่ทรัพย์สินอ่ะ
ซึ่งในบรรดาลูกๆ แม่ของเราจนที่สุด 555+ แน่นอนว่าหมาหัวเน่าเลยล่ะ บางทีก็พาลมาโดนถึงเราด้วย
สมัยนี้ยังดีขึ้น นี่สมัยก่อนแม้แต่ต่รถบางครั้งยังไม่ยอมนั่งรถของแม่เราเลยค่ะ

คือบอกตามตรง เราเห็นคุณย่าคุรยายข้างบ้าน เราแอบอิจฉานะ
ยิ่งคุณยายที่รักหลานๆ ดูอบอุ่นนี่บางทีเราไปบ้านเพื่อนเห็นเค้าเข้าไปกอดคุณยายตัวเองนี่เราแอบน้ำตาซึมเลยนะ
พอนึกถึงคุณยายตัวเอง... ที่เคยทำมีแค่กราบเท้า ซึ่งคุณยายเราชอบให้เรากราบเท้า ไม่ชอบให้มากอดหรืออะไร

555 ระบายมาซะเยอะ

แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่ต้องมาอยู่กับคุณยายแบบ 2-2 ตลอด 2 สัปดาห์ (ปกติมีคนอื่นอยู่ตลอด)
คุณยายเป็นคนที่เครียดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่รู้ว่าเครียดอะไร ทุกอย่างก็มี
เราอยากลองเปลี่ยนทัศนคติของคุณยายดูค่ะ อยากให้คุณยายรู้จักคำว่าปล่อยวางบ้าง อย่างน้อยเริ่มฟังคนอื่นก็ยังดี
เราควรจะเริ่มต้นยังไงดีคะ (แค่วันนี้เดินเข้าบ้านก็โดนด่าแล้ว -*- )

แล้วเรากลัวใจตัวเองมากเลยเพราะเราก็เป็นคนเอาแต่ใจเวลาอยู่บ้านตัวเอง แล้วบางทีเวลาเราโกรธมากๆ เราก็ไม่สนไม่แคร์
แล้วเราไม่อยากเกิดความรู้สึกอคติเวลาพูดหรือคิดกับคุณยายเลย เพราะก่อนหน้านี้ก็เกิดบ่อยๆ แค่ไม่แสดงออก
เวลาแม่เราโดนคุณยายขุดเรื่องเมื่อ 20 ปีก่อนมาด่าให้เราและคนอื่นฟังเราจะรู้สึกอคคิแบบนี้ตลอด
แล้วเราไม่อยากเป็นแบบนี้ตลอด 2 อาทิตย์เลยคุณ
เฮ้อ เราควรทำยังไงดี -*- รู้สึกเป็นคนอกตัญญูในใจลึกๆ อีกล่ะ........