- ข้าวต้มมัดนี้ 100บาท - คุณคิดว่ามันแพงไหม
สำหรับเรามันแพงที่สุดในชีวิตเราเลยแหละ 😉
แต่สิ่งที่เราได้รับมันต่างกัน...
เมื่อวานนี้เป็นวันที่เหนื่อยมาก มีปัญหามากมายเข้ามา
ช่วงค่ำเราเดินเข้าไปในเซเว่น เดินผ่านยายที่ขายข้าวต้มมัดอยู่หน้าเซเว่น
ยายยื่นข้าวต้มมัดมาถามว่า ‘ข้าวต้มมัดไหมลูก’
แต่เราไม่ได้สนใจ เพราะยังจดจ่อกับปัญหาของตัวเอง เราเดินผ่านยายเข้าเซเว่นไป
เดินออกมายายก็ยังถามเหมือนเดิม ยิ้มให้เหมือนเดิม
เรากำลังจะเดินผ่านยายไป แต่อะไรไม่รู้ทำให้หันกลับแล้วสะดุดกับสีหน้าของยาย
สีหน้าที่ดูอ่อนแรงและเหนื่อยล้า
เราเดินกลับไปหายาย ยายถามเราว่า ‘เอากี่อันดีลูก’
เรายื่นแบงค์ร้อยให้ยาย เราบอกยายว่าเก็บไว้นะยาย
ยายไม่พูดอะไร แล้วยื่นข้าวต้มมัดให้เรา บอกเราแค่ว่า ‘เอาเก็บไว้กินนะลูก’ ..... แล้วยายก็ร้องไห้ออกมา T^T
ความรู้สึกตอนนั้นมันอธิบายไม่ถูกจริงๆ จุกไปหมด
#พูดแล้วจะร้องไห้อีกรอบ
เราถามยายว่า ขายดีไหมยาย
ยายบอกเราว่า ไม่หรอกลูก บางวันได้100 บางวันได้เยอะหน่อย 200
............
#100บาทของแต่ละคนไม่เท่ากัน
100 บางคนเดินเข้าไปในเซเว่นก็หมดแล้ว
100 บางคนซื้อกาแฟแก้วได้แก้วเดียว
100 บางคนตั๋วหนังใบเดียวก็ยังไม่พอ
100 บางคนกินข้าวได้แค่มื้อเดียว
แต่100สำหรับยายมันคือรายได้ทั้งหมดในแต่ละวัน
สิ่งที่เราอยากชวนให้คิด
อยากให้เราลองสนใจและใส่ใจของชีวิตคนรอบๆกายมากขึ้นมากกว่าการจดจ่ออยู่กับตัวเอง
บางทีสิ่งที่เราเจออาจจะเป็นสิ่งเล็กมากหากเราเทียบกับคนอื่น
น้ำใจที่เราหยิบยื่นให้ อาจจะสิ่งที่เล็กน้อยสำหรับเรา
แต่สำหรับหลายๆคนนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่ใหญ่ในชีวิตเขาก็ได้ ...
แล้ววันนี้เงิน100บาทของคุณมันมีค่ามากแค่ไหน
แต่สำหรับเราแล้ว มันมีค่ามากกว่า ข้าวต้มมัด มัดนี้แน่ๆ 😉
#ใครที่อยู่พัทยาไปอุดหนุนยายได้นะ
เราไม่รู้ว่ายายขายประจำที่ไหน
แต่เมื่อวานเราเจอยายหน้า7-11 ใกล้ๆโครอสเซียม
...เมื่อเราซื้อข้าวต้มมัด ราคา 100 บาท...
สำหรับเรามันแพงที่สุดในชีวิตเราเลยแหละ 😉
แต่สิ่งที่เราได้รับมันต่างกัน...
เมื่อวานนี้เป็นวันที่เหนื่อยมาก มีปัญหามากมายเข้ามา
ช่วงค่ำเราเดินเข้าไปในเซเว่น เดินผ่านยายที่ขายข้าวต้มมัดอยู่หน้าเซเว่น
ยายยื่นข้าวต้มมัดมาถามว่า ‘ข้าวต้มมัดไหมลูก’
แต่เราไม่ได้สนใจ เพราะยังจดจ่อกับปัญหาของตัวเอง เราเดินผ่านยายเข้าเซเว่นไป
เดินออกมายายก็ยังถามเหมือนเดิม ยิ้มให้เหมือนเดิม
เรากำลังจะเดินผ่านยายไป แต่อะไรไม่รู้ทำให้หันกลับแล้วสะดุดกับสีหน้าของยาย
สีหน้าที่ดูอ่อนแรงและเหนื่อยล้า
เราเดินกลับไปหายาย ยายถามเราว่า ‘เอากี่อันดีลูก’
เรายื่นแบงค์ร้อยให้ยาย เราบอกยายว่าเก็บไว้นะยาย
ยายไม่พูดอะไร แล้วยื่นข้าวต้มมัดให้เรา บอกเราแค่ว่า ‘เอาเก็บไว้กินนะลูก’ ..... แล้วยายก็ร้องไห้ออกมา T^T
ความรู้สึกตอนนั้นมันอธิบายไม่ถูกจริงๆ จุกไปหมด
#พูดแล้วจะร้องไห้อีกรอบ
เราถามยายว่า ขายดีไหมยาย
ยายบอกเราว่า ไม่หรอกลูก บางวันได้100 บางวันได้เยอะหน่อย 200
............
#100บาทของแต่ละคนไม่เท่ากัน
100 บางคนเดินเข้าไปในเซเว่นก็หมดแล้ว
100 บางคนซื้อกาแฟแก้วได้แก้วเดียว
100 บางคนตั๋วหนังใบเดียวก็ยังไม่พอ
100 บางคนกินข้าวได้แค่มื้อเดียว
แต่100สำหรับยายมันคือรายได้ทั้งหมดในแต่ละวัน
สิ่งที่เราอยากชวนให้คิด
อยากให้เราลองสนใจและใส่ใจของชีวิตคนรอบๆกายมากขึ้นมากกว่าการจดจ่ออยู่กับตัวเอง
บางทีสิ่งที่เราเจออาจจะเป็นสิ่งเล็กมากหากเราเทียบกับคนอื่น
น้ำใจที่เราหยิบยื่นให้ อาจจะสิ่งที่เล็กน้อยสำหรับเรา
แต่สำหรับหลายๆคนนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่ใหญ่ในชีวิตเขาก็ได้ ...
แล้ววันนี้เงิน100บาทของคุณมันมีค่ามากแค่ไหน
แต่สำหรับเราแล้ว มันมีค่ามากกว่า ข้าวต้มมัด มัดนี้แน่ๆ 😉
#ใครที่อยู่พัทยาไปอุดหนุนยายได้นะ
เราไม่รู้ว่ายายขายประจำที่ไหน
แต่เมื่อวานเราเจอยายหน้า7-11 ใกล้ๆโครอสเซียม