ถือว่านี้เป็นอีกปัญหาหนึ่งในระดับประเทศที่ยังคงหมักหมมมานานเเละไม่มีทีท่าว่าจะได้รับการเเก้ไขไปในทางที่ดีขึ้น ทั้งๆที่ไทยก็ได้ลงนามให้สัตยาบันในอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิคนพิการ เเต่ปรากฏว่าบริษัทส่วนใหญ่เลือกรับคนปกติสมบูรณ์เข้าทำงานมากกว่าคนพิการ

อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิคนพิการ ไม่ใช่อนุสัญญาเพื่อการสงเคราะห์ เเต่เป็นอนุสัญญาที่รับประกันว่าคนพิการทุกคนได้รับสิทธิ์เช่นเดียวกับคนทั่วไปในทุกมิติของสังคม เศรษฐกิจ เเละการเมือง

เเต่การเลือกปฏิบัติด้วยเหตุเเห่งความพิการก็ยังคงอยู่เเละดำเนินต่อไปในสังคมไทย

เราอยากถามหน่วยงานที่เกี่ยวข้องว่าเมื่อไหร่สังคมไทยจะให้สิทธิคนพิการเท่าเทียมกับคนปกติสักที

เราเสนอมาตรฐานลดความเหลื่อมลํ้าของคนพิการดังนี้
1.ให้ออกมาตรการพิเศษชั่วคราวโดยการยกระดับเพิ่มสัดส่วนคนพิการทุกประเภทในระบบโควต้าภาคบังคับมากขึ้นเพื่อปรับเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อคนพิการของคนในองค์กร
2.ให้ออกกฏหมายความโปร่งใสในการจ่ายค่าจ้างเพื่อรับประกันว่าคนพิการจะไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบจากความพิการของตน
3.ให้ออกกฏหมายสำหรับบุคคลที่ประสงค์อยากจะมีลูกเเละตั้งครรภ์อยู่ให้ต้องรับประทานกรดโฟลิกอย่างน้อยวันละ400ไมโครกรัม เพื่อป้องกันความพิการของทารกในครรภ์ เเละกำหนดบทลงโทษสำหรับผํ้ฝ่าฝืนโดยอาจจะนำความผิดฐานเจตนาฆ่ามาประกอบกับการฝ่าฝืนนี้ก็ได้
4.สนับสนุนให้คนพิการทุกประเภทสามารถขับรถบนถนนได้ภายใต้กฏกติกาเดียวกับคนทั่วไป
5.ระบบขนส่งคมนาคมที่เอื้อต่อคนทุกกลุ่มไม่ว่าจะเป็นทางบก ทางนํ้าหรือทางอากาศ
6.คนพิการด้านสติปัญญาเเละสมองต้องสามารถทำใบขับขี่ได้ผ่านการทดสอบเชาว์ปัญญา
7.คมนาคมต้องรับประกันว่าคนทุกกลุ่มสามารถใช้ทางบนถนนได้อย่างเท่าเทียมกันเเละมีความปลอดภัยในการใช้ทาง การกีดกันการใช้ทางอันเนื่องมาจากความพิการของบุคคลโดยที่ไม่ให้บุคคลที่พิการพิสูจน์ความสามารถในการขับขี่ถือเป็นการเลือกปฏิบัติด้วยเหตุความพิการของบุคคลอันขัดต่ออนุสัญญาว่าด้วยสิทธิคนพิการ