....ทุกข์ ระกำใช่เทพแกล้ง...........ก่อกวน ทุกข์ ใช่ใครจุดชนวน.................เนื่องแค้น ทุกข์ แท้แน่เรรวน......................ละห่าง...ธรรมเฮย ทุกข์ กลับสู่สงบ แม้น................"หมดสิ้น&quo

พุทธวจน ภิกษุย่อมรู้จักใจ รู้จัก ธรรมารมณ์ และรู้จักใจและธรรมารมณ์ทั้ง ๒ นั้น อันเป็นที่อาศัยบังเกิดของ สังโยชน์ ...................................................................................

ในทางพุทธศาสนา การอธิบายการเกิดในชาติแรกมีความเกี่ยวข้องกับหลัก **ปฏิจจสมุปบาท** (อิทัปปัจจยตา) ซึ่งเป็นหลักธรรมที่อธิบายการเกิดขึ้นของทุกสิ่งตามเหตุและปัจจัย โดยกล่าวว่า 

จิตเกิดดับ เพราะ อวิชชาครอบงำ ทำให้หลงว่าขันธ์ 5 คือ จิต เป็นตัวเราของเรา จิต จึงเกิดดับตามสิ่งที่เข้าไปยึด จิตวิมุติหลุดพ้นจากกิเลส ตัณหา อวิชชา เบื่อหน่ายคลายกำหนัดในขันธ์ 5 จิตตั้งมั่น ดำรงอยู่ ไม

และความดับลงแห่งกองทุกข์... ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! สงสารนี้ มีที่สุด เบื้องต้นเบื้องปลายรู้ไม่ได้แล้ว (เพราะเป็นวงกลม), ที่สุดเบื้องต้น ย่อมไม่ปรากฏ แก่สัตว์ทั้งหลาย