การเจริญสติปัฏฐานสามารถทำได้ตลอดเวลา ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการฝึกฌานหรือไม่ฝึกฌาน อันที่จริง ถ้าตั้งใจจะฝึกฌาน เเล้วเเบ่งเวลาในระหว่างฝึกเจริญสติปัฏฐานไปด้วย การฝึกสมถกรรมฐานจะสำเร็จได้ง่าย เพราะมีสัมมาสติ สัมมาวายามะ เเละสัมมาทิฐิ 

ขอเน้นว่า สัมมาทิฐิ เป็นธรรมที่สำคัญมากๆ ไม่งั้นเมื่อฝึกสมถกรรมฐานไปเเล้ว หากจิตรวม จะเข้าใจผิดทันทีว่าในขณะนั้นจิตเที่ยง จริงๆ จิตมันไม่เที่ยง เพราะมันขึ้นอยู่กับองค์ประกอบอื่นๆ ที่ทำงานอยู่ เเต่ผู้เข้าฌานไม่เห็น ผู้ที่จะเห็นการทำงานในฌานได้ อย่างน้อยต้องฝึกเจริญสติปัฏฐานมาก่อน 

การอบรมสติปัฏฐานจะทำให้จิตมีความเห็นว่า สิ่งต่างๆเกิดขึ้นโดยอาศัยอีกสิ่งหนึ่งเเละก็อาศัยอีกสิ่งหนึ่งเป็นทอดๆไป เป็นวงจรของปฏิจสสมุปบาท เเละเมื่อเข้าใจดังนี้ การฝึกอบรมพระกรรมฐานไม่ว่าจะฝึกพลิกเเพลง โลดโผนเเค่ไหนก็ตาม หากจิตมีความเห็นที่ถูกต้องเเล้ว ย่อมปลอดภัย นอกเหนือจากนี้ หากผู้ใดก็ตามเจริญสติปัฏฐาน จนเกิดมรรคจิต ผลจิตเเล้ว จะเข้าใจว่า มีฌานที่ประณีตกว่าการทำฌานในกรรมฐาน 40 คือ ผลสมาบัติ ซึ่งปรากฎเป็นรางวัลอันประณีตสำหรับพระอริยบุคคล